Vandaag (dinsdag 18 januari) duikt Ramon Beuk dieper in zijn roots, in de derde aflevering van ‘Terug naar mijn Roti’. Hij bezoekt in het dorpje Dan de Marrons, afstammelingen van gevluchte slaven, diep in het binnenland. Om daar te komen moet Ramon vanuit Paramaribo vliegen naar het kleine vliegveldje van Botopasi, midden in het oerwoud. Van daaruit gaat het met een korjaal, een boot gemaakt van een uitgeholde boomstam, stroomopwaarts de Surinamerivier op naar het dorpje Dan.
De dorpen van de Marrons hebben te maken met leegloop en vergrijzing. De jonge mannen trekken naar de stad voor werk, de vrouwen blijven achter met de kleine kinderen en de bejaarden. Ramon ziet hoe de sterke vrouwen zichzelf redden. Hij gaat mee naar de kostgrondjes, hun landbouwgronden ver buiten het dorp, en helpt mee bij het bereiden van cassavebrood.
Maar voor hij het dorp in mag moet hij zich melden bij de kapiteins Galimo en Karnell, de dorpshoofden, die ook toestemming moeten geven om te filmen. ‘Terug naar mijn Roti’, dinsdag 18 januari om 19.25 uur bij de NCRV op Nederland 2
Mooie serie, de moeite waard om te bekijken.
Maak melding
Schande voor deze groep WEGLOPERS!
De dorpen van de Marrons hebben te maken met leegloop en vergrijzing. De jonge mannen trekken naar de stad voor werk, de vrouwen blijven achter met de kleine kinderen en de bejaarden. Ramon ziet hoe de sterke vrouwen zichzelf redden.
Is het vertrek alleen voor werk of misschien nog andee doeleinden??
Wel! je moet durf en lef hebben je naaste in de steek te laten. Een bewijs te meer!!
Schande dat iemand hun naaste zoiets kan aan doen.
Ik hoop dat Ramon zijn soortgenoten wat eten kan bieden en een monie wasie geeft maar dan zonder enige kosten.
Heb wel respect voor deze vrouwen die zichzelf alleen kunnen redden.
Marrons eet smakkelijk!
Maak melding
Ik begrijp dit best, want er is verder niks te doen daar.
Ik ben er zelf pas geweest en alleen maar uitzichtlose bestaan. De mensen hebben geen perspektief en geen toekomst meer daar.
De kinderen gaan nu in Paramaribo naar school.
En Paramaribo kan de mensen niet meer dom houden. De globalisering heeft ook zijn intrede gedaan in het zo rustige en vredige binnenland.De rivieren en kreken hebben geen vissen meer of zitten vol met kwik.
Er zijn haast geen wilde dieren meer, allemaal afgeschoten en opgegeten.
Ik denk dat de hoogopgeleide saramacaners zich moeten bundelen zowel in suriname en in het buitenland om tot een éénduidige plan en toekomst visie te komen hoe verder en hoe wij onze culturele erfgoed kunnen consumeren voor de toekomst. Want over +/- 50 jaar na dato bestaat het binnenland niet meer.
Ik heb zelf gezien dat chinezen in Atjonie (pokie gron) zijn.
De overheid van Suriname zou hier aan mee moeten werken om de binnenlandse bewoners,ook de autochtone bewoners (indianen) door die te ondersteunen,door meer naar ze te luisteren, scholen te bouwen, projecten en werk gelegenheid te creëren.
Niet alleen tijdens de verkiezing.
Ik zou zelf deel willen nemen aan zo’n denktank om samen te brainstormen hoe verder .
Ik hoor het graag.
alfa
Maak melding