zaterdag, april 27, 2024
HomeColumnsVeelzeggend

Veelzeggend

-

Does Travel - naar Suriname

Iwan BraveDoor Iwan Brave – Afgelopen maandag bracht ik een schoolgaande neef naar huis vanwege de wilde staking van particuliere lijnbussen. Toen we langs een eindstandplaats reden waar drommen scholieren stonden te wachten, tipte ik telefonisch de fotograaf van de krant. De volgende dag was het resultaat een veelzeggende voorpaginafoto: uit een zijraam van een bus twee bungelende onderbenen van een jongeman, die een schaarse plaats bemachtigde, terwijl passagiers nog moesten uitstappen.

Het tafereel wierp voor mijn gevoel het land bijna twee decennia terug in tijd. Het was in 1993 toen ik – na meer dan twintig jaar – voor ‘herkennismaking’ van een half jaar in mijn geboorteland was. Het was de ene staking(sgolf) na de andere. Het allereerste oproer waar ik op stuitte was dat van particuliere lijnbuschauffeurs, eveneens voor het Regeringsgebouw zoals afgelopen maandag. Toen speelden ook brandstofperikelen, zij het vanwege schaarste.

Er heerste algehele schaarste. Dat tafereel van de foto was toen iets van bijna elke dag. Niet omdat chauffeurs staakten, maar er waren gewoon te weinig bussen op de weg vanwege onbetaalbare brandstof en een schrijnend tekort aan onderdelen. Menige bus was een rijdend wrak. Mensen wachtten uren in de zengende hitte op een bus, en als er een voorbij kwam dan was die meestal tjokvol. Alleen bij de eindhalten maakte je gerede kans een plaats te bemachtigen. En elke keer was het weer een geworstel van mensen, waarbij de junglewet van de sterksten gold. Vrouwen, kinderen en al helemaal ouderen waren kansloos.

Het waren meestal jongemannen die zich via de zijramen naar binnen wisten te persen. Voor mij was het een soort tegendraadse cultuurshock, omdat ik natuurlijk als ‘Surinamer’ groot was gebracht met dat spreekwoordelijke respect en ontzag voor ouderen. Dat was compleet vervlogen. Ouderen werden in het dagelijkse en maatschappelijke verkeer letterlijk onder de voet gelopen. Want in die tijd moest je zo snel mogelijk zijn waar een schaars goed zoals melk, brood, suiker of rijst verkrijgbaar was.

Aanvankelijk was ik boos op mijn neefje dat hij mij op mijn werk was komen storen. “Je moet je eigen boontjes doppen”, had ik hem gezegd. Maar in feite sleurde hij mij als journalist mee in de juiste setting. Overal langs de route stonden gestrande scholieren en kantoormensen in de zengende hitte tevergeefs te wachten. En net als in 1993 was die enkele bus die langskwam tjokvol. Bij een tankstation dacht ik alvast even bij te tanken. Maar bij elke pomp stond een oranje pion. Er werd niet getankt. Bij nog eens twee andere die we passeerden was dat ook niet mogelijk. Later begreep ik dat dat kwam vanwege een gonzend gerucht dat de brandstofprijs, die al met meer dan één SRD per liter was verhoogd, weer omhoog zou gaan.

In Suriname zorgt het ‘schokeffect’ van de devaluering van de SRD met twintig procent voor maatschappelijke rep en roer. Hoewel nog tal van aangekondigde belastingmaatregelen moeten worden doorgevoerd, steken al overal woekerprijzen de kop op. De buschauffeurs vroegen van de week soms tot het dubbele van het wettelijke tarief en namen aanvankelijk geen genoegen met een brandstofsubsidie van 1,25 SRD per liter, vandaar die wilde staking. Het land verkeert ineens in sociaal-economische turbulentie. Natuurlijk boet een regering onder aanvoering van Desi Bouterse behoorlijk in aan ‘vertrouwen’, maar het zegt evenveel van de zachte heelmeesterij tijdens tien jaar Nieuw Front.

Drie oude maar niet minder interessante conclusies. Eén: het volk mag inderdaad zijn eigen leider kiezen, maar moet dan wel de consequenties aanvaarden. Twee: koppige Bouterse ervaart wederom dat zijn leiderschap slechts tot averij leidt. Drie: Suriname blijkt nog altijd te verslaafd aan Nederlandse ontwikkelingssteun. Die veelzeggende voorpaginafoto deed beseffen dat het land, na bijkans twintig jaar, wederom qua economische weerbaarheid geen donder is opgeschoten. Een ontmoedigend gevoel waar je niet te lang bij stil wil staan.

Iwan Brave

opening
Fernandes Express
Caribbean Night

22 REACTIES
  1. ja, geen donder op geschoten.

    Steeds meer partijen die in conflict met elkaar raken /zijn op dit moment. Valies en Hoogaart, Brunings en Hanenberrg, Sasur en muziekgebruikers. LVV en de direktie, ga zo maar door. Ik vind dit niet meer prettig. Als het zo doorgaat, heeft het voor mij geen zin mijn mooie muziek met u allen te delen in ons land. Mensen , onthoud dat conflicten tussen twee zichtbare partijen veroorzaakt worden door een ‘ meestal onzichtbare’ derde partij, die natuurlijk voordeel trekt uit deze conflicten en deze ontstane chaos….

    Een hele tijd konden we goed met elkaar opschieten. Vanaf deze regering er is, worden overal conflicten ‘ veroorzaakt’ en willen we bijna op elkaar schieten. Pas op beste mensen. Ga niet zomaar in conflict met elkaar, want morgen hebt u elkaar weer nodig, we leven maar in een ‘klein dorp’ met elkaar.


    Maak melding
  2. Eindelijk is Iwan Brave tot inkeer gekomen. Zijn ogen zijn nu wijd open. Alle Bouta aanhangers kunnen nu inzien dat we over een tijdje dezelfde richting opgaan als Fidel en Cuba!!!!!!!Dus mensen HAMSTEREN…straks wordt een BMW X5 nog een museumstuk in SU….hahahahaha


    Maak melding
  3. Het Shock-pakket.

    Ja u leest het goed lieve lezers. Het is een shock-effect van 10 op de schaal van Rigter. De aarde beeft in Suiriname. De slogen “lit a faja” (NDP), heeft plaats gemaakt voor “soema é kiri á faja”. Maar maakt u daar geen zorgen om. Het gaat vanzelf uit.

    Het gunstigste effect dat van de devaluatie van de Surinaamse dollar mag worden verwacht, is dat de Surinaamse kiezers zich afkeren van Desi Bouterse. Ook zijn eigen kiezers zullen aan hem gaan twijfelen na de bekendmaking van een economisch shock-pakket.

    In een land dat sterk van importgoederen afhankelijk is, raken de devaluatie van de Surinaamse dollar met maar liefst 20 procent, in combinatie met extreme belastingverhogingen voor benzine (plus 33 procent), tabak (50 procent) en wijn (100 procent) gewone burgers als twee mokerslagen.

    De bedoeling van de devaluatie is officieel om ‘nieuwe rust en ordening’ rond de Surinaamse dollar tot stand te brengen. Er was sprake van een groeiende kloof tussen de officiële wisselkoers en die op straat. Maar in plaats van rust creëert de regering-Bouterse het tegendeel, vooral door de combinatie met belastingverhogingen die bedoeld zijn het overheidstekort aan te pakken. De maatregelen tasten de koopkracht van de Surinaamse burgers ernstig aan, waardoor een zware recessie niet uit te sluiten valt. Het overheidstekort waar Bouterse zich nu op zegt te richten, zal dan vanwege tegenvallende belastinginkomsten alleen maar groter uitvallen.

    Overigens wekten Bouterse en de zijnen tot dusverre niet de indruk met dat tekort te zitten. De afgelopen maanden sprongen vooral de exorbitante salarissen in het oog voor leden van de eigen clan of zijn naaste medewerkers. De bedragen die daarmee zijn gemoeid, zijn op de gehele economie bescheiden. Maar de symboolfunctie is sterk, vooral nu van de Surinaamse bevolking grote offers worden gevraagd.


    Maak melding
  4. Wow Iwan toch,
    waarom nou een genuanceerd verhaal……?

    Is opvallend dat het aantal reacties als gevolg hiervan ver achterblijft, bij de verwachtingen:-)

    Misschien toch maar weer eenzijdig modder gooien zoals Winston Jessurun?

    Maar sorry dat ik zo cynisch doe, ik wist niet dat je het in je had om een evenwichtig verhaal te schrijven. Zal zien hoe lang je het volhoudt.


    Maak melding
  5. Valt me heel vies van je tegen Iwan, had je hoger ingeschat!

    Van een “beetje” journalist verwacht je toch dat hij overal bovenop zit en zo dus weet wat er speelt in de samenleving!

    Dat een “neefje” jou de juiste setting moet brengen brengen, is toch te triest voor woorden.

    Onder welke steen heb je dan al die tijd gelegen?

    Berg je pen maar weer op Iwan, en stof je taxi maar af, nu er nog benzine is.
    Op deze manier kan iedereen voor journalist spelen!


    Maak melding
  6. @No. 1 Sonny,
    De atmosfeer in de samenleving die je in Su beschrijft vind ik zeer verontrustend. Natuurlijk had ik en met mij vele anderen deze situatie zien aankomen. Ik was na de Revo in Su en ik heb de grote schaarste en rijen voor olie, uien etc. meegemaakt. We hadden toendertijd geen deviezen, dus hadden we voor olie, kokosolie, voor aardappelen cassave en ga zo maar door. Het was overleven omdat de andere optie was protesteren en doodgeschoten of opgesloten en afgeranseld door het toenmalige militaire regime. Zelfs als je de avondklok met een minuut overtrad kon je het zwaar bezuren en werd je gestraft door Marcel Zeeuw en kornuiten. In 2010 heeft mijn volk zelf
    gekozen om in deze situatie te geraken. Als de nieuwe set van de machthebbers is om het volk tegen elkaar op te ruien zodat de aandacht van het probleem word verplaatst door een nog groter probleem te creeeren, is dit een zeer duivels doch gewiekst plan. En ik denk niet dat de grote meerderheid de tegenwoordigheid van geest bezit om deze conspiracy te kunnen ontmaskeren.
    Ik ben inderdaad bang dat de criminaliteit ook zal toenemen. Ergo je krijgt een situatie in Su. dat je pienaart en je bent vogelvrij als slachtoffer voor iedere onverlaat die je wilt beroven en eventueel vermoorden. Want pipa’s zijn vol in de omloop, schijnt het. En als je er nog geen hebt verkoopt Dino ze n.a.w. wel.
    Het het verval gaat veel sneller dan ik had verwacht en het gaat zelfs in een versnelde val.
    Moge God jullie bijstaan.


    Maak melding
  7. Ik mag dan een witte zijn maar toch zit Suri naar 2 bezoeken in mijn bloed en het duurt niet lang of ik ga er weer naartoe,heerlijke mensen,prachtig land en heerlijk eten.


    Maak melding
  8. Ik ben bang dat als het zo door gaat er in Suriname een burgeroorlog zal los barsten, waarbij alle rassen hun eigen belang zullen verdedigen. Bouta speelt met vuur. Hij geeft de Djoekas ongewild veel macht en de Hindoestanen worden overal een kopje kleiner gemaakt. Indianen voelen zich ook achtergesteld, Chinezen worden steeds beroofd. Als het opaan komt zal ik NIET MEER toekijken hoe we een kopje kleiner gemaakt worden!!!Dit zal geen 1982 zijn…het wordt EEN ECHTE OORLOG. WIJ ZULLEN OOK DE WAPENS OPPAKKEN EN TERUG SCHIETEN!!!!!!!


    Maak melding
  9. @8 wijna 1

    Natuurlijk wonen er heel veel goede mensen en is het een prachtig land, en kan je er heerlijk eten!

    Ik denk dat niemand het tegendeel beweert.

    Maar het echte leven is helaas geen vakantie!

    Zolang jij als toerist slechts een paar weekjes per jaar flink met euro’s wappert, is het altijd leuk en overal gezellig!

    Maar ga er eens 6 mnd. (echt) werken en wonen en probeer eens met het gemiddelde inkomen van een Surinamer rond te komen 😉
    En dan niet in een hotel of vakantiewoning van een SurNEd voor €125..€150 per week huren!


    Maak melding
  10. Iwan ik waardeer jou rubrieken altijd.
    Maar ik ben het oneens met jou deze situatie te vergelijken met 1993. In 1993 hadden wij geen economische wereld crisis. ook al hadden wij een front regering zou deze ons niet voorbij gaan. ze zouden of deze zelfde maatregelen moeten treffen of geld moeten gaan lenen want die ontwikkelingsgelden zijn op.


    Maak melding
  11. Ai Blakaboy @5

    We missen die hiep hiep hoera noh. 11 reacties totnutoe want dit is geen moddergooien. Het verbaasd me dat de moddergooiers Iwan nog niet vies en vuil hebben uitgescholden.


    Maak melding
  12. Ik ben altijd tegen ontwikkelingshulp geweest. Ontwikkelingshulp houdt de ontwikkeling van landen tegen en helpen en houden corrupte regiems in stand.
    Ik ben zelfs voorstander van het niet meer sturen van pakketten en geld door SuriNeds.
    Ook dat zorgt ervoor dat de economische schade die figuren als Bouterse veroorzaken minder erg lijken dan ze in werkelijkheid zijn.
    Inmiddels heeft Suriname meer vrije dagen per jaar dan Nederland en Duitsland bij elkaar.
    Van alle Nederlandse werknemers is 11,2 procent in dienst van de overheid.

    Ten tijde van de zelfstandigheid werkte er in Suriname 3 mensen per 100 inwoners bij de overheid. In 1990 waren er dat 4x zoveel en nu werkt meer dan de helft van de werkzame bevolking bij de overheid.
    Onbetaalbaar. Suriname kan alleen maar reorganiseren onder streng toezicht van b.v. de wereldbank.


    Maak melding
  13. IS er in suriname geen poll die een beeld geeft van de populariteit van partijen/regering. Ik ben benieuwd of er nu weer verkiezingen gehouden zouden worden hoe de verdeling zou zijn. Geeft een beeld van wat mensen van de regering vinden. En natuurlijk kan de regering niet alleen populaire maatregelen. Deze regering heeft de kiezer wel de ene na de andere mooie worst voorgehouden. Ik weet al wat de reactie van Boeehh en jojo is. Ze hebben de puinhoop pas gezien toen ze er waren. Begrijpelijk maar geeft wel aan dat ze hun huiswerk niet doen, net zoals nu. De gevolgen van de genomen maatregelen moesten eerder ingeschat worden. Iwan ik hoop dat jij een voorschotje neemt op de wetenschap dat deze regering op 25 februari a.s. een paar maatregelen zal nemen of terug draaien. Doel is 2 ledig, 25 februari tot een leuk iets te maken en om ietsjes langer in het zadel te blijven.


    Maak melding
  14. January 27th, 2011 at 7:15 am
    ja, geen donder op geschoten.

    Steeds meer partijen die in conflict met elkaar raken /zijn op dit moment. Valies en Hoogaart, Brunings en Hanenberrg, Sasur en muziekgebruikers. LVV en de direktie, ga zo maar door. Ik vind dit
    @#1 Koeblal
    U zoekt maar spijkers op laag Water.
    De partijen die u daar noemt lagen altijd met elkaar overhoopt ook tijdens de 10 jaren van het front. dus kom met een ander argument.


    Maak melding
  15. @21 Henk Molenaar

    Ja het duurt wel erg lang, maar of dat nou een gemis is voor de mensheid 😉

    Iwan heeft het waarschijnlijk te druk, maar met wat dan?,vraag je je af…

    Ik hoop voor zijn gezin, dat hij niet weer aan de snuif/drank is geraakt.
    Want met ex-verslaafden weet je het immers nooit!

    Men zegt wel eens, “iedereen verdient een 2e/3e kans”, maar…
    Ik persoonlijk vertrouw dergelijke slapjanussen zonder ruggengraat totaal niet!

    Want als de geest al van nature zwak is, dan zegt dat eigenlijk al genoeg over de beste man in kwestie.
    Bij grote problemen in het leven is het altijd wachten op de terugval!

    In het gunstigste geval rijdt hij dus weer taxi, want als columnist/journalist is hij ver onder de maat!

    Het is dat er in SR in feite helemaal geen “echte coumnisten/journalisten” meer zijn, dus waait hij lekker mee met elke wind die er waait, al naar gelang hoe zijn pet staat, à la de Surinaamse mentaliteit!


    Maak melding

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

LAATSTE BERICHTEN:
TOP SITES