Gülden Ilmaz praat deze week in het MTNL programma ‘De tafel van Babel’ met Anil Ramdas over zijn nieuwe boek. In Paramaribo: de vrolijkste stad in de jungle beschrijft Ramdas de ervaringen en indrukken die hij opdeed tijdens het jaar dat hij in de Surinaamse hoofdstad woonde. Hij wilde een vrolijk boek schrijven over de stad waar hij is opgegroeid, maar of de Surinamers hem dit boek in dank zullen afnemen…
Ook praat Gülden met Noraly Beyer. Na 23 jaar NOS Journaal heeft ze meer tijd voor schrijven en theater. Zo is zij nu te zien in de voorstelling Medea van het Noord Nederlands Toneel. Met haar vertrek is het NOS Journaal minder kleurrijk geworden. Haar advies aan hoofdredacteuren: beter hun best doen om allochtonen binnen te halen en binnen te houden.
In de tafel van Babel maakt Gülden Ilmaz samen met een nieuwe generatie gasten, zaken zichtbaar die niet altijd even zichtbaar zijn. De tafel van Babel is een programma van MTNL. Kijk voor meer informatie en uitzendtijden op babel.mtnl.nl.
nou, het klinkt mij in de oren als muziek, ik ga het boek van Ramdas zo kopen maar het lijkt mij dat hij de situatie in zijn land goed en eerlijk schetst!
grt.
wakaman
Maak melding
In feite schetst Anil die zaken in het boek die een ieder al weet. Het is meer een ‘open deur’ intrappen en meer gericht op de westerse lezer.
Geen boek om op een literatuurlijst te plaatsen.
Maak melding
. Aniel Ramdas heeft na een mislukte periode als directeur van de Balie zijn heil in Suriname gezocht. Gefrustreerd en ziek ging hij zich al writer in residence voor een paar maanden naar Suriname. Zijn periode als directeur bij de Balie wordt als een diepte punt voor het Amsterdamse debat centrum beschouwd. De verwachtingen die men van hem had maakte hij totaal niet waar. Het verbaast me niet dat hij met zo een boek terug keer uit Paramaribo. Als je zelf niet goed in je vel zit, kan je niet anders. Wie in de duisternis blijft kijken ziet de zon niet. Dan is Suriname een makkelijk slachtoffer. De positieve ontwikkelingen van de laatste jaren ten spijt.
Maak melding
Allemaal perceptie van de schrijver!
Ik hem z’n uitleg gezien op NED1(goedemorgen Nederland, tegen 8 uur). Ik vond hem niet positief.(niet in z’n geheel gevolgd, want het kwam me keel …)
Je kan niet in een “vakantie maand” een conclussie trekken over het land Suriname en haar inwoners.
leest/koop geen boek, maar ga naar Suriname om je eigen oordeel te vellen.
tang boeng!
Maak melding
Lijkt mij een geweldig boen open en eerlijk.
Maak melding
boen moet zijn boek
Maak melding
Lijkt mij een interessante Programma,die ik zeker niet wil missen maar,De Titel van dit artikel”SOMBEREN OVER SURINAME” vind ik nou niet echt een geweldige,als ik het vergelijk met de inhoud van het programma.De titel straalt Negativiteit uit,althans die indruk krijg ik.Alsof het zwaard van Damocles boven Suriname hangt.Integendeel denk ik dat er over Nederland nog zwaarder te somberen valt nu is gebleken dat hetgene waarop Nederland altijd bouwde op z’n grondvesten schudt m.n.hun economie die gestoeld was en is op de wankele financiële Markt in welke er geen vertrouwen meer is.Somberder wordt het zeker en wij als kleurlingen,allochtonen of hoe ze ons ook willen noemen moeten op onze hoede zijn.Wanneer het slecht gaat met dit soort landen in economische zin dan worden wij straks als banenpikkers”e.d.uitgemaakt en dan kan Racisme een sterkere rol gaan spelen.Misschien zie ik het te pessimistisch en somber in,Maar wees op jullie hoede.
Maak melding
Ik ben geen fan van Anil omdat hij een typische etnisch denkende man is.
Waar komt dat niet bekend voor?
Voor zijn boek was hij een jaar in Su en niet 1 maand
Maak melding
A Trudie, amen to you…Ramdas heeft nadat zijn grachtengordel buddies hem de bons gaven zijn heil in Suriname gezocht. Om eerst in de Vrij Nederland allerlei onzin over Suriname te schrijven, want hij dacht dat er geen Surinamers waren die zijn verhaal konden ontkrachten…nou mooi dus wel.Anil heeft veel kansen gehad en heeft als troetelpopje van intellectueel Amsterdam veel het kansen gekregen. Maar ja ook dat gaat over als dan blijkt dat je weinig meer kan dan de mensen uit moederland afkraken.
Dit boek is ook niet anders.
Maak melding
Suriname zal nooit 1 volk worden die allemaal dezelfde richting opgaan, waardoor de politiek en economie, duurzaam stabiel wordt. Dat is wel gebleken na bijna 35 jaar.
Daarvoor zijn de verschillen tussen de grote groepen te groot met hun denkwijze, werklust, mentaliteit en toekomstvisie etc.etc.. hoe het land op te bouwen en waar de prioriteiten te leggen.
Ik denk dat er een extern onafhankelijk, dus neutraal, orgaan moet zijn die het land stuurt, in het belang voor iedereen. Bijvoorbeeld Nederland toen draaide het land beter en Suriname is een produkt van Nederland, nog steeds. Maar het mag ook een ander gelijkwaardig land zijn.
Mischien dat Surinamers elkaar dan meer gaan accepteren en tolereren. Men gaat dan niet steeds de schuld naar elkaar toeschuiven.
Maak melding
Anil is een typisch voorbeeld van iemand die niet weet waar hij thuishoort. Volgens mij had hij zijn luck ook getryed in India weet iemand hoe dat hem bevallen is. Triest als je een zoekende ziel bent.
blaka pirka
Maak melding
Heel leuk van Dhr.Ramdas,je bent niet in staat
een eenvoudige tent draiende te houden,maar wil
een land veranderen,notabene een land welke je
na meer dan dertig jaren weer eens bezocht heb.
Waar was je in die moeilijke tijden,toen de
geldkraan werd gesloten,toen er niets te halen
was in de winkel,ja Anil waar was je,heb je bewijs
dat je ooit een tientje voor wie dan ook heb
overgemaakt,ik denk van niet.Nu denk je met een
zielig boek wat centjes te verdienen,ineens ben je schrijver.Laat je niet uitlachen jongen je bent niet eens Surinamer en vindt je niet Anil dat het nu ook gaat met mijn Suriname,jij gaat nooit kunnen aarden daar,omdat je ooit het land verloochend heb,je bent Nederlander jongen en blijf dat.
Maak melding
Wat Anil geschreven en verteld heeft over Suriname klopt niet alles.Wel dat er iets aan de stad moet gebeuren ben ik het wel mee eens want je kunt er niet fatsoenlijk lopen.Maar wij moeten er niet alleen over klagen maar ook zelf wat aan doen:Zoals de mensen die er zelf heel wat vuil zoals lege flessen gooien.Ook kunnen wij zelf stappen ondernemen om iets aan onze stad te doen b.v. een project starten om alvast voor te zorgen dat ook mensen in een rolstoel makkelijk naar de stad kunnen gaan door de voetpaden te maken en de stad(eventueel door zonne energie beter te verlichten)meer vuilnisbakken te plaatsen Landgenoten ik zou zeggen geen woorden maar ook daden.Wakker worden landgenoten??????????
Maak melding
Wat kan ik over dhr.Ramdas zeggen……???niet veel.Hij blijft negatief zeiken over suriname.
Meneer Ramdas doe toch meer voor suriname (positief)met uw bekendheid dan het zelfde gel ul van toen blijven herhalen.U begon al te zeiken toen u bij Sonja Barend aan tafel zat.En dat is tig jaren gelen.
U vertrok zelf naar India omdat je in de war was en niet wilde accepteren dat je in Suriname bent geboren.
Uw kijk op Suriname als schrijver is altijd al negetief geweest!!!
Ik kan het mij bestwel voorstellen als er brood op de plank moet en nog eens het gezeikt(waar u kampioen in bent) van de uitgever u dan met zo’n boek over de jungle zouit uw mouwen schut.
We weten het met z’n allen dat het oude politieke kliek dat daar zit plaats moeten maken voor de jongere generatie volksvertegenwoordigers/politieke leiders.Niks is nieuw wat u geschreven hebt.
Wordt toch voor het parool of trouw weer correspondent in India.En val Prim jouw beste vriend lastig met jouw frustraties over Suriname.
Dat Suriname geen Haiti Zimbabwe of Tamil land is mag je ergens bestwel trost op zijn.
De president van Suriname heeft maar een radiootje op zijn buro staan dus van nieuwe tecnologische veranderingen weet die man ook niet veel(de woorden van Anil).
Dacht je soms dat George Bush ook alles wist????? Kijk maar naar de hedendaagse wereld.
Jouw boek heb ik wel gelezen en alleen maar geklaagd.Je woont in Nederland man!!!
Je hebt recht op vrije meningsuiting!
Maar je weet als geen ander dat als je wat schrijft dat je ook kritiek kan verwachten.
Ik denk niet dat u uw uitgever tevreden hebt gesteld met het schrijven van zo’n flut boek.
Verkoop cijfers zullen deze keer meer dan tegen vallen.
Ik ben met eending met u eens,de mensen in Suriname zijn altijd vrolijk want ze lachen heelveel.
En u dhr.Ramdas,bent u ook gelukkig en vrolijk??????
Suriname zal nooit een land worden dat u in gedachten hebt.
Oog v/h volk
Maak melding
ik heb het interview gezien, en vind het jammer dat dhr. Ramdas “zijn land “zo (zwart ) afschilderd. Ik ben er geweest in december en heb ook goede dingen gezien
Misschien wil hij president worden en zal het dan beter gaan of zoekt hij gewoon aandacht?????
Maak melding
anil heeft op een keiharde manier surinamers geconfronteerd met bepaalde zaken .in sommige gevallen kan ik wel begrip voor zijn stanpunten opbrengen.ik zelf vergelijk anil zijn stanpunten met mensen de mensen hier en in suriname het opnemen voor iemand die met zijn beleid ervoor heeft gezorgd dat ons land vandaag in vele opzichten achteruit is gegaan . dan heb ik liever iemand die mij op een keiharde manier een spiegel voorhoud,ik vind het erger om personen die verantwoordeijk zijn voor de ellende waar ons land zich nu in verkeerd verdedigen.mijn mening.
Maak melding
beste Du, geen probleem hoor, dat ons Surinamers een spiegel wordt voorgehouden, maar dan wel door iemand met zuivere intenties. Anil Ramdas floats and floats, en schrijft slechts over zijn teleurstellingen, oevr het afgewezen voelen in Suriname, in India en in Nederland. Zijn woede, maar ook zijn affiniteit met een bepaalde groep Nederlandse intellectuelen maakt elke constatering over Suriname hoe waar ook zwak. Wanneer mensen in Suriname een spiegel voorgehouden willen hebben, hoeven ze maar hun eigen voordeur uit te stappen, en de verloedering van alle dag te aanschouwen, de armoede en alle leiders die met elkaar bakkeleien en geen enkele oplossing aandragen. Alle mensen die wat zouden kunnen veranderen zijn weg en men wil ze liever niet in het land, want ze willen geen grootspraak van veraders. Wel nemen elke snert van elke witte man die daar met een portemonaietje komt zwaaien, en die daarna al onze koni mee terug neemt naar het westen. Maar ach, who cares niet waar?
Of Ramdas met zijn boek een bijdrage aan de Surinaamse literatuur heeft geleverd, wie zal het zeggen? Of de mensen uit Suriname er wijzer van zullen worden, tje poti….of Ramdas terug in de boezem van zijn grachtengordel buddies zal kunnen kruipen? Mwah, Is Hirshi Ali haar schaduw nog zichtbaar of is er al een andere troetel opgestaan?
Maak melding
typisch surinaams, geen inhoudelijke reacties. Nee, we gaan eerst kijken wie de schrijver is, alsof dat wat uitmaakt. En vervolgens diegene lekker neerhalen.
Ik mis reacties die het tegendeel beweren van dit boek. Ik vind het zeer interessant dat deze schrijver een jaar lang nuchter het land heeft geobserveerd.
Maak melding
no.17 natalia
Leuke reactie!!!
Maak melding
Mensen, mensen,..ik zou zeggen koop eerst dat boek en ga het lezen vor je jier op dit forum komt spuien.
Dat Suriname vooruit gaat dat is waar, maar mr.Ramdas laat zien dat we er nog niet zijn.
We zijn net begonnen, en we hebben een nog een lange weg te gaan.
Dat boek kan ons helpen dat doel te bereiken waar wij als alle surinamers en ook mr.Ramdas naar streven, en dat is welvaart.
Sranan sa winie, Suriname voorwaarts!!
Maak melding