Suriname viert op 25 november groot feest: Onafhankelijksheidsdag. De Surinaamse gemeenschap in Arnhem laat dit feest niet aan zich voorbijgaan en viert Srefidensi (Onafhankelijkheidsdag) op zaterdag 28 november in het buurthuis Tori Oso aan de Westervoortsedijk 7a in Arnhem. Het feest begint om 21 uur en duurt tot 2 uur. ,,Iedereen is van harte welkom op ons feest”, laat voorzitter August Inge weten.
Op die dag gaat de bekende Kawina Band Tai Hori optreden met als gastzanger voor die dag een ex-lid van de populaire Surinaamse band Naks Kaseko Loko uit Suriname. Kawina band Tai Hori komt uit het oosten van Nederland. Vorig jaar hebben zij een Award ontvangen van een vak jury als de beste Kawina band van Nederland (Kawina is traditioneel Surinaams muziek met veel tromgeroffel).
In Suriname zelf wordt Onafhankelijkheidsdag vooral gevierd op de boulevard aan de Surinamerivier. Mensen treken traditionele creoolse kleren aan, gaan de straat op en feliciteren elkaar met de onafhankelijkheid. De Waterkant is een van de grote ontmoetingsplekken, waar samen gelachen, gegeten en gedronken wordt. Zoals reeds voorspelt in de media wordt Suriname in 2010 ’the place to be’ als vakantiebestemming. Wie de reis te ver of te duur vindt hoeft echter niet zo ver te gaan. Buurthuis Tori Oso belooft op 28 november een tropisch paradijs te worden in alle opzichten.
met het oog op de tegenwerkende krachten vanuit suriname mogen surneds geen srefidensie vieren. Dat is heel tegenstijdig.
Maak melding
Ik begrijp dat niet zo goed hoor, Surinaamse Nederlanders die de onafhankelijkheid van Suriname vieren?!Heh? Wat doen je dan nog hier? En waarom heb je dan eigenlijk je biezen gepakt in 1975?! Wat een contradictie zeg! Reactie ve 3e generatie SurNed.
Maak melding
waarom vieren ze het niet in suriname?
Suriname is onafhankelijk en men viert feest srefidensi in holland!!!!
raar???
Maak melding
Het hoort niet, srefidentie vieren in nederland, het waren dezelfde ratten die suriname voor, tijdens en na 1975 suriname de rug hebben toegekeert en nu de onafhankelijkheidsdag vieren die egoisten.
En hoezo met creoolse klederdracht, suriname kent zoveel bevolkinggroepen en zij zijn er allemaal bij, dus je kunt merken welke bevolkingsgroep de Srefidentie in Nederland viert. HOU ERMEE OP.
Maak melding
Suriname een onafhankelijk land.
Suriname ligt in Zuid-Amerika. Het heeft een oppervlakte van 181 455 km². Dat is 4,5x zo groot als Nederland. De noordkant van Suriname wordt begrensd door de zee, de zuidkant door Brazilië, de westkant door Guyana en de oostkant door Frans-Guyana. Suriname heeft ± 450.000 inwoners die vrijwel allemaal Nederlands of Surinaams(Sranang Tongo) spreken. Zo rond de 16e eeuw begon in Europa de expansie. Ook Nederland deed hier aan mee. Al snel had Nederland een aantal kolonies. Een daarvan was Suriname. Zo rond de jaren ’70 vonden veel mensen in Europa het ongepast om als land nog kolonies te hebben. Nederland was door de naoorlogse PVDA regering ook niet tegen het onafhankelijk worden van Suriname. In Indonesië was de onafhankelijkheidsstrijd met veel geweld gepaard. De Indonesische vrijheidsstrijder Sukarno leidde Indonesië naar de onafhankelijkheid.
Er waren een aantal groepen betrokken bij de onafhankelijkheid van Suriname, maar elke groep dacht er anders over omdat zij elk in andere omstandigheden verkeerden. Het kabinet-Den Uyl zei in het begin van de jaren ’70 tegen de Surinaamse politici dat ze het maar moesten zeggen als ze onafhankelijk wilden worden. Maar Lachmon, een belangrijke politicus in die tijd, had geen haast. Lachmon was namelijk een Hindoestaanse leider die meer voor een gefaseerde onafhankelijkheid was. Ook de Indonesische politici Soemita en Somohardjo zagen geen heil in een directe onafhankelijkheid. Toen de NPS van Henk Arron in 1973 de verkiezingen won kwam de zaak in een stroomversnelling terecht. Bepaalde NPS voormannen onder leiding van Henk Arron waren namelijk wel voor een directe onafhankelijkheid. De nieuwe minister-president die er toen kwam was Arron. Arron wilde dat Suriname zelfs voor 1975 onafhankelijk werd. De Nederlanders waaronder minister Pronk zelf adviseerden Arron om nog even te wachten met de onafhankelijkheid zodat Suriname zich eerst kon voorbereiden. Maar Arron zag weinig heil in hun advies en zo werd op 25 november 1975 Suriname onafhankelijk. Na de onafhankelijkheid zijn er een aantal dingen misgegaan. Het parlementair democratisch stelsel was op politiek gebied nog prematuur. Het ontwikkelde zich langzaam en functioneerde matig. In de toeloop naar de onafhankelijkheid van Suriname verhuisden misschien wel 100.000 Surinamers van vrijwel alle bevolkingsgroepen naar Nederland. De bevolking verloor daardoor het geloof in het parlementair democratisch systeem. Een groep sergeanten deed uit teleurstelling over de gang van zaken, dus na 1975 in Suriname, op 25 februari 1980 een staatsgreep. En met succes! Vanaf toen was er een militair bewind in Suriname.
Ook op economisch gebied ging er het een en ander mis. De doelstellingen van het Nederlands-Surinaams verdrag waren volledig mislukt. Suriname kwam door de verkwisting van de ontwikkelingsgelden in een zeer zwakke, kwetsbare en afhankelijke positie terecht. De Nederlandse overheid had veel invloed op de uitvoering van de projecten en op ontwikkelingsgebied. Door het grote bedrag aan ontwikkelingshulp dat was afgesproken in het verdrag van 1975 werd Suriname afhankelijkheid van Nederland nog groter dan voor 1975. Van opleidingen en blijvende werkgelegenheid is voor de Surinamers weinig terecht gekomen. Dat kwam door dat Minister Pronk (van ontwikkelingssamenwerking) ‘gechanteerd’ werd om geld te besteden aan zaken in Suriname voor het buitenlandse bedrijfsleven. Dit dus om het Nederlands bedrijfsleven te stimuleren. Van het ontwikkelingsgeld bleef slechts een klein deel in Suriname. De rest van het geld vloeide naar het Nederlandse bedrijfsleven.
Het sociale gevolg van de onafhankelijkheid was dus dat veel mensen kort voor de datum van de onafhankelijkheid geëmigreerd zijn naar Nederland. Zij hadden geen vertrouwen meer in de onafhankelijkheid van Suriname. Veel jongeren maakten deel uit van die emigranten. Dus de beroepsbevolking in Suriname werd kleiner.
De onafhankelijkheid van Suriname in 1975 was een feit. Suriname was niet goed voorbereid waardoor veel zaken misgelopen waren. Toch kun je zoiets niet helemaal voorkomen. Het land zal er dus ook veel van geleerd hebben. Als Suriname iets meer geduld had gehad voor afhankelijk te worden hadden zij zich langzaam kunnen voorbereiden en was er waarschijnlijk iets minder mis gegaan, is ook een argument die je vaak hoort. Zelf denk ik dat er bij een onafhankelijkheid van een land altijd iets mis zal gaan. Vooral in de beginjaren. Surinamers geloven in een toekomst en denken dat het alsnog goed komt met Suriname.
-Varma R-
Maak melding
correctie: voor onafhankelijk te worden hadden
-Varma R-
Maak melding