Op dinsdag 30 juni vond de uitvaart plaats van de op 18 juni jongstleden overleden oud-politicus en voormalig premier van Suriname, dr. Jules Sedney. Ter gelegenheid van het afscheid en uitvaart van dr. Sedney (foto) heeft VHP voorzitter Chan Santokhi onderstaande grafrede gehouden.
Diep bedroefde familie, vrienden en kennissen van Jules Sedney.
Geachte dames en heren, wij zijn hier bijeen om afscheid te nemen van Doctor Jules Sedney ,een man die ons land in verschillende hoedanigheden heeft gediend met als hoogtepunt als Minister-President van 1969 tot 1973. Met het heengaan van Sedney naderen wij de sluiting van het boek over de grote zonen van ons land, uit de eerste decennia van onze naoorlogse politieke geschiedenis.
Echter niet met de bedoeling om hen in de vergetelheid te doen belanden, maar juist om mensen als Jules Sedney voor het voetlicht te plaatsen voor de huidige generatie, en wel om te begrijpen dat er moed en daadkracht nodig is geweest om beslissingen te nemen over zaken, die vandaag de dag als vanzelfsprekend worden ervaren. Jules Sedney heeft het land geleid in een van de meest onstuimige bestuurlijke perioden sinds de invoering van het algemeen kiesrecht in 1949.
Hij liet zich echter leiden door zijn visie op het leiderschap, welke hij bij zijn aantreden als minister-president op 15 december 1969 als volgt verwoordde: “Weinigen zullen bereid zijn de afkeuring van hun medemensen, de kritiek van hun vrienden en de woede van de gemeenschap te trotseren. Morele moed is een schaarser artikel dan moed op het slagveld en toch is dat een levensvoorwaarde voor degenen, die leiding willen geven. Overwinnen zonder gevaar, is zegevieren zonder roem!”
En met deze instelling werden onder zijn leiding onder meer de volgende bestuurlijke wapenfeiten tot stand gebracht : de invoering van de Algemene Oudedagsvoorziening (AOV); de invoering van de Algemene Kinderbijslagregeling (AKB); de schrapping van het zogenaamde Afgoderij artikel uit het Wetboek van Strafrecht, waardoor recht is gedaan aan en respect is betoond voor de religieuze gevoelens van een groot deel van de Afro Surinamers; de verheffing van Holi Phagwa; Id ul Fitre en de Arbeidersdag 1 mei tot nationale feestdagen; de modernisering van de huwelijkswetgeving door de intrekking van het Aziatisch Huwelijksbesluit en verder door de invoering van Duurzame Ontwrichting als nieuwe echtscheidingsgrond; de introductie van Zwangerschaps- en Bevallingsverlof, de zogenaamde zes weken voor en zes weken na regeling; en aan het einde van zijn regeringsperiode werd ook de voorbereiding van de introductie van de Algemene Ziektekostenregeling afgerond.
Geachte aanwezigen, in zijn jongere jaren is deze bestuurder actief geweest in het bevorderen van de sportbeoefening. Zo was hij van 1946 tot 1948 voorzitter van de Nickerie Sport Bond en in latere jaren Voorzitter van de Surinaamse Cricket Bond, Voorzitter van de Surinaamse Basketball Bond en initiatiefnemer en voorlopig Voorzitter van het Surinaams Olympisch Comité van 1956 tot 1958.
Zelf is hij tot op hoge leeftijd een fervent bridger geweest. Het gezegde “Bescheidenheid siert de Mens” is zonder meer van toepassing op Jules Sedney. De man was geen politiek leider met een politieke achterban. Neen, hij was een hoogstaande intellectueel, begenadigd met bestuurlijke kwaliteiten en met een scherp analytisch inzicht in de maatschappelijke en politieke structuur van ons land.
Hij heeft zijn visie over onze samenleving niet alleen in zijn redevoeringen geventileerd en in de praktijk gebracht, maar ook voor het nageslacht neergepend in boeken en geschriften. Kennelijk bezorgd dat wij het verleden van ons land zouden veronachtzamen, schreef hij in 1998 het boek: “De toekomst van ons verleden”, dat in 2010 werd herdrukt . Naar mijn mening behoort dit boek tot de verplichte literatuur voor degenen die via politieke participatie ons land willen dienen.
In 2005 verscheen “Een onverwerkt verleden” en in 2013 het geschrift “Alles gaat voorbij behalve het verleden.” In deze laatste publicatie laat Jules Sedney anderen aan het woord over zijn persoon en over zijn verdiensten. Een van de stukken brengt de appreciatie voor deze grote zoon van Suriname – tevens Ere- Lid van de VHP – als volgt tot uitdrukking: “Als iemand een standbeeld verdient dan is hij dat zeker, dan zal op de sokkel zeker kort, maar krachtig staan: “Hier staat een man die dit waard is”. Moge zijn ziel in vrede rusten.
Ik dank u !
Voordelen,dan is dit toch een mooi gebaar van VHP. Of blijf je terug kijken? Ik zie een waardig nieuwe president met respect een grafrede brengen.
Maak melding
@FP:
Nou ik wil wel aan je vragen een kleine uit1zetting geven. Niemand haalt nl 1973 aan waar het deze man betreft. Ik wil met name Ronald Kitty Abaisa in deze aanhalen en gedenken omdat hij als een wijnvlek de regeerperiode van deze premier zal blijven tekenen. Hij werd nl afgeslacht in de Gravenstraat door de presidentiële afkondiging van een samenscholingsverbod en het recht verleent aan de politie om met alle hun ten dienste staande middelen op te treden.
Het was een kwartaal lang chaos in ons Suriname waar traangas en aftakelingen dagelijkse kost waren. Dat ddb ongeveer 10 jrn later ook ging moorden was erg omdat hij toen het grootste deel van de sedney criticasters uit 1973 te grazen nam. Ik heb me altijd afgevraagd of ddb wraak heeft genomen uit naam van sedney en toen wilde incasseren maar sedney nam de benen en verliet Suriname.
[b]Ik denk dat WKN deze reactie wel zal verwijderen hoewel ik het niet negatief maar juist informatief bedoelde. Het is niet raciaal want in 1973 streden alle bevolkingsgroepen samen tegen het bestuur.[/b]
Hoe frappant zie ik ook alle toevalligheden juist deze week?
Traceerbare historische feiten mogen niet verzwegen worden uit vriendschapsbanden die zijn ontstaan.
Maak melding
Het is goed om de positieve verleden van iemand aan te halen.
Een voorbeeld, nemen van de goede dingen en lering trekken van de minder goede gebeuren.
Je kan pas vooruit, als je sommige dingen uit het verleden los laat.
Als je blijft zoeken naar” gisteren” ben je” MORGEN”
verloren.
Maak melding
Meestal zijn bij zulke gebeurtenissen alle presidenten die het land heeft gehad aanwezig.
De enige die het woord voert is dan de zittende president.
Was bouter aanwezig. Heeft hij zijn medeleven betuigd door zijn smoelwerk te laten zien, was zijn vrouw aanwezig?
Tjonge jonge toch. en dat noemde zich president.
Maak melding
hmm, wat erg noh
Bouter heeft ze besmet. Hij is besmet geraakt geraakt toen hij al nipend aan zijn whisky en fluitend op zijn sigaret een vrouw onzedelijk betastte
Hoewel het niet helemaal zeker is kunnen het ook
Misiekabouter zijn geweest die de top heeft besmet. Welke top? piekop denk ik
Maak melding
Ik geloof niet in een vloek!
Zeker, niet in een verkiezingsvloek!
Er zijn mensen, die op dit punt, zich verdomd veel wijs maken, zodat ze gaan denken dat ze onder een vloek leven!
Ik vind dat het echt een inbeelding is!
Het is eerder een motief,
waarbij de woede of een verlangen is om te straffen of om zich te wreken.
Maar als je gelooft dat je vervloekt bent, ga je je daar naar gedragen!
Bonoeman’s, geloven er heilig in, om hun financiën te vergroten.
Een ritueel, lijkt mij zinloos en is volkomen onzinnig en nutteloos!
Mijn zegen, heeft iedereen.
Maak melding