NDP dient motie van wantrouwen in tegen president Santokhi

De NDP-fractie heeft donderdag tijdens de openbare vergadering in de De Nationale Assemblee een motie van wantrouwen ingediend tegen de momenteel uitlandige president Chandrikapersad Santokhi. De motie is ingediend door fractievoorzitter Rabindre Parmessar.

De oppositiefractie vindt onder andere dat de situatie in Suriname is verslechterd en er totaal geen verbeterde vooruitzichten zijn. Het gepresenteerd beleid is naar hun zeggen gefaald en de president kan maar geen verandering brengen voor land en volk.

Het parlement wordt gevraagd om onmiddellijk het vertrouwen in de president op te zeggen. De NDP-fractie roept de regering op om op de meest korte termijn verkiezingen uit te schrijven.

VHP-fractieleider Asiskumar Gajadien liet in februari weten dat het niet realistisch is dat de Surinaamse president binnen deze regeerperiode middels een motie van wantrouwen kan worden afgezet. “Een president afzetten doe je met tweederde meerderheid. En daar heeft de VHP al 20 zetels. Dus het zou niet mogelijk zijn”, benadrukte de VHP’er.

Bekijk de motie hieronder.

Gehoord te hebben;
– de inzichten en de antwoorden van de Regering op de gestelde vragen in De Nationale Assemblée;

Overwegende,
– Het standpunt van de oppositie aan het begin van dit regeertermijn, om de regering de ruimte te geven haar beleid uit te voeren.
– Dat de situatie in het land in vele opzichten is verslechterd en er totaal geen verbeterde vooruitzichten zijn;
– Dat na bijkans vier jaren duidelijk is gebleken dat het regeerbeleid faliekant is gefaald, niet correspondeert met de vele beloftes die zowel vóór, tijdens als na de verkiezingen aan het volk zijn gedaan, waarmee derhalve de regering zich schuldig heeft gemaakt aan kiezersbedrog, en er geenszins zicht is op verbetering;
– Het structureel beleid van de regering om helemaal geen of in onvoldoende mate verantwoording af te leggen in De Nationale Assemblée over uiteenlopende belangrijke maatschappelijke vraagstukken.
– Het zeer non-transparant beleid dat corruptie faciliteert;

– Het “friends & family” beleid van de regering, waar zelfs statuten van een staatsbedrijf zijn gewijzigd waarop de president óók in het buitenland bekritiseerd is geworden;
– Dat zelfs niet voor wordt geschroomd om de statuten van een staatsbedrijf te wijzigen teneinde de first lady te accommoderen in een zoveelste betaalde overheidsfunctie;
– Het polariserend beleid van de regering die de samenleving verder uit elkaar drijft in plaats van hen te verbinden en eensgezind te werken aan de ontwikkeling van Suriname;
– Het ondemocratisch beleid waarbij leiders van protesten steevast worden opgepakt met een contactverbod, vervolgd en geïntimideerd worden;

– Dat twee inheemse mannen die opkwamen voor hun rechten, geboeid en in hulpeloze toestand, zijn doodgeschoten.
– Dat zelfs traangas en rubberen kogels worden ingezet tegen burgers die protesteren tegen onder andere de slechte economische situatie, de verhoogde en verruwde criminaliteit, de slechte gezondheidszorg en het falend beleid bij het onderwijs.
– Het beleid waar meermalen is getracht om censuur op te leggen aan de vrije media en leden van de pers evenals critici worden bedreigd en zelfs mishandeld;

– De zovele spraakmakende corruptieschandalen in drie en een half jaar tijd, waaronder New Surfin NV, HPSG NV, Sabakoe village, de uitgifte van Stalweide, fraude bij de SLM waar de directeur zelfs is gevlucht, fraude bij de EBS, fraude bij de Centrale Bank en het ministerie van Financiën, de non-transparantie bij de bouw van de nieuwe vergaderzaal voor DNA, de non-transparantie bij de bouw van de brug over de Corantijnrivier, en vele andere;
– De vele presidentiële onderzoekscommissies naar de vele spraakmakende corruptieschandalen, zonder enig resultaat en die in de doofpot lijken te zijn beland.

– De bijzonder belastende bewijzen die zijn gepresenteerd in de anonieme strafklacht van een klokkenluider tegen de president, de minister van Openbare Werken en de minister van Financiën in de kwestie van Pan American;
– Het staatsbesluit van de regering ten behoeve van de grondconversie, welke kan worden getypeerd als grenzend aan landverraad, waarmee de president voor de zoveelste keer minachting toont en voorbij gaat aan het parlement, alwaar de desbetreffende wet in behandeling is, en aan de Staatsraad door het negatief advies van dit orgaan te negeren;
– Het staatsbesluit van de regering ten behoeve van het wederom verhogen van de energietarieven, welke kan worden getypeerd als inhumaan onder de barre, sociaal economische omstandigheden waar de bevolking onder te lijden heeft en waarmee de president wederom minachting toont en voorbijgaat aan het parlement en aan de Staatsraad door wederom het negatief advies van dit orgaan te negeren;

– Het falend sociaal beleid welke zelfs door het IMF is bekritiseerd;
– Het beleid waarbij abrupt alle overheidssubsidies in een onverantwoordelijk korte termijn worden afgebouwd, zonder adequaat sociaal vangnet;
– De uitbetaling van de beloofde koopkrachtversterking, die reeds lang achterhaald is en na ruim 3 jaren maar niet goed op gang kan komen, met willekeur en grove fouten bij de verstrekking ervan aan noodlijdende burgers;
– Dat de regering in bijkans vier jaren structureel lastenverzwarende maatregelen heeft doorgevoerd en het leven ondraaglijk is geworden voor de gemiddelde Surinaamse burger;

– Dat de criminaliteit enorm is gestegen en verder is verruwd, en dat dankzij het falend beleid, de veiligheid en het veiligheidsgevoel van de burgers van Suriname in de afgelopen vier jaren naar een dieptepunt is gedaald.
– Dat de Regering honderden politie agenten bijkans vier jaren lang heeft onttrokken van het korps, om regeringsfunctionarissen en zelfs familie, vrienden en sponsoren te beveiligen, terwijl er onvoldoende agenten zijn op straat om de orde en veiligheid te handhaven;
– Dat de Regering manschappen naar Haïti stuurt om aldaar de criminaliteit te bestrijden instede ze hier in te zetten om de criminaliteit in Suriname te bestrijden.
– De selectieve vervolging van het Openbaar Ministerie en de mogelijke verwevenheid met de Regering.

– De vele blunders in het buitenlands beleid met als diepte punten de kandidaatstelling van de huidige minister van Bibis als secretaris-generaal bij OAS, waarmee er een grove belangenverstrengeling is ontstaan met betrekking tot misbruik van staatsmiddelen voor zijn campagnevoering;
– Het onvoorstelbaar schandalig voornemen van de regering om een ambassade te openen in Jeruzalem, welke zowel nationaal als internationaal zwaar is bekritiseerd.

– De beloofde uitgifte van 150 visvergunningen aan Guyanezen voorbij gaande aan onze Surinaamse vissers, waarmee de vicepresident van Guyana de regering van Suriname publiekelijk en internationaal heeft bestempeld als onbetrouwbaar en de herhaaldelijke promotie van een discutabele kaart van Suriname door Guyana, waarbij het Tigri gebied is toegeëigend, waarmee de soevereiniteit van Suriname wordt bespot.
– De klungelige implementatie van de Bruto Toegevoegde Waarde (BTW);
– Het veelvuldig missen van de IMF tranches, doordat de regering heeft gefaald om haar eigen herstelplan uit te voeren, waarmee de incompetentie in de uitvoering duidelijk blijkt en waardoor onder meer de wisselkoers omhoog is geschoten met alle nare gevolgen van dien;

– De OMO met onverklaarbaar hoge rentes waarmee ruim SRD 5.6 miljard van de staatskas, letterlijk is weggegeven aan met name private banken en verzekeringsmaatschappijen, ondanks een negatief advies in het rapport van de presidentiële onderzoekscommissie naar de OMO, waar de huidige minister van Financiën zelf aan heeft gewerkt;
– Een inflatie van meer dan 50% in de vier opeenvolgende jaren, welke aangeeft de onmacht en onkunde om de inflatie te bedwingen;

– Dat het debacle van de herstructurering met de Bondholders van de Oppenheimer schulden een keten van falen met zich heeft meegebracht o.a. de schuld integendeel heeft laten oplopen van 675 naar 912 miljoen USD door het bewust niet betalen van de rente, en daarna geherstructureerd werd door blok 58 te verpanden in zoverre dat de royalties niet meer direct toekomen aan de Staat, de rentelast disproportioneel omhoog springt in de volgende regeertermijn vanaf 2026, zodoende de rentelast doorgeschoven word naar de volgende regering, absurd hoge betalingen aan het bureau Lazard van een retainers-fee van 120.000 USD per maand en succes fee 1,6 miljoen USD, en het IMF erbij gehaald werd dat de verdere teloorgang van de samenleving met zich heeft meegebracht, en in relatie hiermee de regering op de achtergrond corruptie faciliteerde in de vorm van New SurFin NV en de OMO’s met de enorme geldschepping die de grondslag was voor de extreme devaluaties en inflatie, die in schrijnende armoede uitmondde.

– De klungelige uitvoer bij de doorstroming in het onderwijs, een zoveelste ondoordacht experiment op de samenleving, waarmee een hele generatie is gedupeerd;
-De deplorabele situatie van de gezondheidszorg, waarbij vele medici en deskundig personeel het land hebben verlaten en waarbij de publieke zorg in het land is vernietigd;

Gelet op:
– De vele onrechtmatige en onwettige handelingen van de regering, waarbij wetten en regels waaronder de Comptabiliteitswet en de Anti0corruptiewet, steevast niet worden nageleefd.
– Het feit dat de president de grondwettelijke bevoegdheid bezit om ministers te benoemen en te ontslaan, en derhalve verantwoordelijk is voor het regeerbeleid, welke haaks staat op:
o De publiekelijke uitspraak van de president dat hij de leiding bij de ministeries Justitie en Politie en Defensie zal overnemen, indien de ministers niet in staat zijn om de veiligheid van de burgers te verbeteren, waarmee hij zichzelf en de genoemde ministers een brevet van incompetentie heeft gegeven;
o De recente oproep van de president aan DNA leden in Nickerie om een motie in te dienen tegen de minister van GBB met betrekking tot de dubieuze gronduitgifte van Stalweide, terwijl de minister van GBB meerdere dubieuze gronduitgiftes heeft geaccordeerd en de president nimmer heeft opgetreden, waarmee de president wederom zichzelf en de minister van GBB een brevet van incompetentie heeft gegeven.

– Het feit dat de president ondanks alle bovengenoemde ernstige en onopgeloste zaken, geen verantwoording komt afleggen in De Nationale Assemblée, op de koop toe nieuwe drastische verhogingen in de energietarieven afkondigt, waarmee het land ongetwijfeld wederom wordt gestort in een spiraal van prijsverhogingen, en wederom vertrekt naar het buitenland.

Besluit:
1. Het parlement op te roepen om onmiddellijk het vertrouwen in de president op te zeggen, en
2. De regering op te roepen om conform de wettelijke bepalingen op de meest korte termijn, algemene verkiezingen uit te schrijven.