zaterdag, april 27, 2024
HomeOnderwerpenMaatschappijVIDS stelt ultimatum: 'alle concessies vóór vrijdag intrekken'

VIDS stelt ultimatum: ‘alle concessies vóór vrijdag intrekken’

-

Does Travel - naar Suriname

De Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS) heeft een ultimatum gesteld aan de Surinaamse overheid. Alle gronden en concessies binnen het woon- en leefgebied van Pikin Saron in Para moeten vóór vrijdag ingetrokken worden.

Dat deelde Muriël Fernandes, voorzitter van VIDS, vandaag mee in een vergadering met bewoners van Pikin Saron. Het traditionele orgaan van Inheemse gezagsdragers had gisteravond een gesprek met onder andere ministers Kenneth Amoksi (Juspol), Albert Ramdin (BIBIS) Krishna Mathoera (Defensie) en Dinotha Vorswijk (GBB).

VIDS wil dat bewoners van Pikin Saron zich niet in de steek gelaten voelen. Vandaar dat het bestuur van het traditionele orgaan van Inheemse gezagsdragers en andere dorpshoofden vandaag een bezoek gebracht hebben aan het desbetreffende dorp.

Muriël Fernandes, voorzitter van VIDS en de andere kapiteins hebben de gemeenschap gevraagd om het hoofd koel te houden. Er wordt ook betreurd dat twee mensen uit de Inheemse gemeenschap het leven hebben gelaten. VIDS heeft van de regering een onafhankelijke onderzoek met betrekking tot de twee doden geëist en dat de nabestaanden een financiële bijstand krijgen om de mensen de begraven.

Verder heeft VIDS bewerkstelligd, dat een persoon die gisteren actie voerde te Pikin Saron en door de politie in verzekering is gesteld, juridische bijstand krijgt.

opening
Fernandes Express
Caribbean Night

20 REACTIES
  1. VIDS stelt ultimatum
    =============
    Goeie standpunt van de VIDS. En laat jullie je niet misleiden door de babbelaars van de regering die steeds beloven maar niets doen. Jullie als oorspronkelijke bewoners van Suriname hebben ook evenveel rechten als de grondrovers van de ABOP en de heer Jogi van de VHP.


    gemodereerd
  2. De inheemsen willen nu zelf hun bomen kappen en het goud zelf winnen.


    gemodereerd
  3. Ik hoorde een bewoner van P.saron zeggen dat door de bewoners van het dorp een (hout) consessie zou zijn aangevraagd en dat die aanvraag niet is gehonoreerd. Indien die bewering op waarheid berust dan zijn de bestuurders in Parbo incompetent en oerdom! Met de aanvraag van een consessie bevestigen de dorpsbewoners het gezag in PArbo en verzwakken hun claim op niet afgebakend inheems grondgebied.


    gemodereerd
  4. @Alfred 3 mei 2023 Bij 23:52

    Je fantaseert te veel en weet te weinig.
    Ze hebben al rechten om bomen te vellen voor eigengebruik en kostgronden. Daarvoor hoeven ze niet naar Par’bo en ze erkennen ook gewoon het gezag. Vandaar ook deze gesprekken.
    Ook is heeft elke inwoner het recht om een concessie aan te vragen.


    gemodereerd
  5. Klaas@

    Nu die mensen dus voorzien van een start kapitaal en ze niet een lekkere worst voor de neus houden, om dan tegelijkertijd anderen de gelegenheid bieden om bakken met geld te verdienen. Terwijl de arme Indiaan, arm blijft!

    Op YouTube zijn er beelden te zien, wie die ondernemers zijn die tientallen volgeladen trucks hout uit het bos transporteren. Dus ergens is er wel een addertje onder het gras..

    Je kan mensen een concessie toezeggen en dan wat????? De overheid kan meer voor deze mensen doen. Punt


    gemodereerd
  6. jacobus , dat is hun recht , dus alle concessies in trekken , en wij willen ook wel weten wie die concessies gekregen hebben en wie ze uitgegeven hebben , maar of de inheemsen zelf de bomen kunnen kappen en het goud uit de bodem te halen , en kwik gaan gebruiken , we denken niet , zij behoren ook tot het volk dat niet echt werklustig is, iemand zei al dat ze tien jaar bouterse verzorgd werden met voedselpakketten en kraaltjes om een stem en dat bouterse zijn gang kon gaan in het leefgebied van de inheemsen


    gemodereerd
  7. de vids stellen een ultimatum , en willen dat de gevangen genomen rebel juridische bijstand krijgt , daar zorgt bouterse wel voor , nibte wordt opgeroepen , en ze treuren niet echt over de twee rebellen die gedood zijn
    het lijkt wel of ze die twee rebellen nu al hemelen

    alles lijkt verdomd veel wat de molukkers vroeger in holland deden om hun zin te krijgen straks gaan die rebellen lagere scholen kapen in paramaribo , als dat gebeurt dan heeft bouterse zijn oorlog waar hij zijn oren na heeft staan


    gemodereerd
  8. ALS IEMAND NOOIT NAAR SCHOOL IS GEGAAN IS HET GROOTSTE PROBLEEM DIE JE KAN HEBBEN OP DEZE AARDE.

    DEZE BROEDERS KUNNEN HUN NAAM NIET EENS SCHRIJVEN.

    LAAT ZE EERST 2 MILJOEN USD BETALEN VOOR HET IN BRAND STICHTEN VAN 11 DURE TRUCKS. DIE DINGEN HEBBEN ZE NIKS GEDAAN. ALS JE DE SLEUTEL OMDRAAIT VALT HIJ STIL. ZE MOETEN NIET VERNIETIGEND BEZIG ZIJN EN CRIMINELE DADEN PLEGEN.

    MAAR ZE HEBBEN NIET EENS 20 SRD OP ZAK.

    WAAR ZIJN DE 8 OVERIGE VERDACHTEN DIE BRAND HEBBEN GESTICHT EN HEBBEN GESCHOTEN OP POLITIE EN POLITIEGEBOUW HEBBEN AFGEBRAND???

    DE NDP FINANCIERT TERRORISME. DAAROM HEBBEN ZE EEN GROTE BEK OP DIT MOMENT.
    GROTE HETE BIERZUIPERS DIE NIKS KUNNEN EN DAG EN NACHT IN HANGMATTEN LIGGEN.

    OLIEDOM EN AANGESTUURD DOOR NDP MAFFIA


    gemodereerd
  9. VIDS heeft van de regering een onafhankelijke onderzoek met betrekking tot de twee doden geëist en dat de nabestaanden een financiële bijstand krijgen om de mensen de begraven.

    Wie gaat dit onafhankelijk onderzoek leiden?
    Of zal de overheid haar eigen keurslager benoemen om haar eigen vlees te onderzoeken?

    Suriname moet leren om te de-escaleren in zulke situaties en niet met groot wapengekletter de ongewapende burgers monddood proberen te maken.
    Waarom niet meewerken om bijvoorbeeld de familie toegang te geven, op een afgezette plek, om contact te hebben met de familie.
    Maar met een wapen in de hand kun je alles afdwingen doch geen respect.
    Tactvol optreden kennen ze niet maar alleen “bevel is bevel


    gemodereerd
  10. Inheemse broeders en -sisa’s, blijven volharden en geen duimbreed toegeven.
    De strijd moet worden voortgezet; de oplossing is nabij, zij het niet goedschiks dan maar kwaadschiks.
    Laat je niet langer bedonderen.


    gemodereerd
  11. Inheemsen, jullie zijn goed bezig , verjaag alle boeven uit het gebied. Deze corrupte regering onderdrukken jullie. Als de vp met zijn helicopter over vliegt, schiet hem neer. Deze bankrover en hun grond minister zijn de grootse boeven in Suriname. Chan de koeli nep president niet meer toe laten in uw dorp.


    gemodereerd
  12. Dit speelt al langer toch of niet? Had je grote mond opengetrokken en al dit soort extremistiche handelingen gedaan tijdens de vorige regeringen. Maar neen dan durfde je niet. Nu er freedom van speech is kom je hiermee. Criminelen zijn jullie!


    gemodereerd
  13. Wat wil deze organisatie hebben?
    Wat ik in Suriname ziet en bespeurt , dat alle bevolkingsgroepen die een economische- en maatschappelijke achterstand hebben, de schuld bij anderen neerleggen. Deze soort mensen hebben nooit begrepen, dat je alleen door noeste arbeid en ijver je positie kan verbeteren. En door spaarzaam te zijn en zuinig te zijn, men huis bouwt. En niet door njang, dringie en preserie je vooruit komt. Het parasiteren, het continu profijt te trekken van je omgeving zo komt men niet vooruit. Dat is wat de nationale dagoe partij propageert.
    Mijn mensen pinaren ook in Suriname. Maar zij zullen nooit een voedselpakket krijgen. Wel de anderen.
    Het is echt een raciale gebeuren. de VHP heeft echt niet door dat zijn eigen achterban ook aan het pinaren zijn. Maar de VHP gedraagt zich erg racistisch door wel anderen pakketten te bevoorraden en niet zijn eigen mensen. Ik weet niet als Chan dat door heeft.
    Een zwakke president. Want tegen terreur en moord, zal je toch repressief moeten optreden. Mensen die bereid zijn te moorden, door het leven van anderen te ontnemen, het legitieme recht van anderen om te mogen leven te verkrachten, deze soort heeft het recht op eigen leven verloren. Vraag het maar aan de Joodse staat, Israël hoe ze omgaan met terreur en moord.
    Wat willen de figuren in Suriname. De centrale staat die Suriname pretendeert te zijn, te versplinteren.
    Dit zal leiden tot een verdere narcotisering van de Surinaamse staat.
    Allemaal deelgebieden in Suriname die zich ten dienste zal stellen aan de drugsmaffia die de Nationale Dagoe Partij voorstaat en ten dele heeft geïmplementeerd.
    De vloek van Suriname misbruikt bepaalde bevolkingsgroepen in Suriname om zijn eigen doeleinden te willen bereiken. Denk aan de Tucajana Indianen, zijn geheime leger in het binnenland die hij zelf heeft bewapend.
    Maar zolang Chan dit probleem niet goed kan adresseren, zal hij zijn eigen existentie en die van zijn regering in gevaar brengen.


    gemodereerd
  14. Is iemand met de naam Muriel Fernandes een oorspronkelijke bewoner van Suriname? Zie er op die foto ook niet veel die er uitzien als oorspronkelijke bewoners (indianen)


    gemodereerd
  15. Chan jij moet niks afkeuren ,je moet je afvragen waarom is het zo ver is gekomen.waarom de vonis van 11 jaar geleden nog niet uitgevoerd.


    gemodereerd
  16. Goed zo .. Komen jullie voor het land op Jullie hebben meer recht van spreken dan wie dan ook. Suriname heeft alleen narcisten en geld wolven in de regering. Dat heb ik al gezegd voor de verkiezing, maar veel idioten uit het binnenland en Paramaribo zijn hersenloos. Wat jullie hebben gezaaid, oogsten jullie nu op het ogenblik.Zelf pers vrijheid hebben jullie niet meer. Bij demonstraties sturen ze polite op jullie af. Die technieken hebben in Nederland geleerd. Ze zijn erger dan Bouta.


    gemodereerd
  17. De regering-Venetiaan verkocht het regenwoud nog stukje bij beetje. De huidige, Bouterse-gezinde NDP-regering houdt grondig uitverkoop. Ruim de helft van het Surinaamse grondgebied is al in concessie. Een paar mensen worden daar zeer rijk van. Met de binnenlandbewoners wordt geen rekening gehouden. Tijd om de koppen bij elkaar te steken. Zoals in het dorpje Pikin Slee. ..LE PIKIN SLEE – In de open vergaderzaal van het bosnegerdorp Pikin Slee aan de Boven-Surinamerivier wisselen het Engels en het Saramakaans elkaar af. Op het podium staat een schoolbord, waarop een verticale slinger is getekend met aan weerszijden rondjes. Het moet de kronkelige rivier en de dorpen in het stroomgebied voorstellen. Met symbooltjes zijn omliggende jachtgebieden en kostgronden aangegeven. Alsof er aardrijkskundeles gaande is. De aandachtig luisterende dorpsvertegenwoordigers weten echter wel beter.
    Het regenwoud is voor de Surinaamse afstammelingen van gevluchte slaven zowel cultureel als religieus van levensbelang. Elk dorp heeft een gebied nodig met een straal van dertig kilometer voor de jacht, de visvangst, medicinale planten en bouwmaterialen, en voor het aanleggen van kostgronden. De bewoners wassen zich in de rivieren. Voor drinkwater zijn ze aangewezen op de zijkreken. Het woud herbergt de plekken waar de doden worden begraven en heilige riten worden gehouden.
    MET VIJFDUIZEND inwoners is Pikin Slee, prachtig gelegen aan een brede bocht van de ruisende Boven-Surinamerivier, het tweede grootste dorp van de bosnegerstam der Saramakaners. Het is alleen per korjaal bereikbaar. De vreemdeling verdwaalt er makkelijk tussen al die op elkaar lijkende hutten met hun daken van palmbladeren. Door de lage waterstand is aan de overkant een aanlokkelijk zandstrand ontstaan. Waar de wal als in een vallei metershoog is, leidt een stenen trap naar de ‘wasplek’ waar vrouwen – vaak halfnaakt – hun kleren en kookgerei wassen of vissen vangen. Kinderen spelen er geheel naakt rond.
    In het dorp worden pinda’s en groenten geplant, maar de echte kostgronden liggen kilometers ver weg. Pikin Slee is een ‘heidens’ dorp. Dat wil zeggen: er is
    Bij de dorpsentree staat een azan pau, een soort poort van verdorde, jonge bladeren van de palmboom. Wie van buiten komt, moet er onderdoor ‘om meegenomen kwaden te weren’. Geiten zijn niet welkom, want die kunnen onheil over het dorp afroepen. In de loop van de geschiedenis is Pikin Slee enkele malen verplaatst omdat er een kunu (vloek) op het dorp kwam te rusten als gevolg van doodslag. Populair is de s‰k‰ti, een ceremonie waarbij vrouwen zingen over hun teleurstelling of blijdschap, terwijl anderen eromheen ritmisch in de handen klappen en schuifelend dansen. Kortom, Pikin Slee zit vol authentieke cultuur en religie.
    DAT DREIGT allemaal verloren te gaan als er geen halt wordt toegeroepen aan de uitgifte van hout- en mijnconcessies. Een handvol ‘politieke topfiguren en hun vrienden’ wordt daar puissant rijk van. Zo hebben Bouterse en enkele andere militaire kopstukken als Boerenveen en Linscheer in korte tijd concessies voor zichzelf of anderen weten te vergaren. Harvey Naarendorp, minister van Buitenlandse Zaken tijdens de militaire jaren tachtig en nu ambassadeur in Trinidad, bezit samen met zijn neef Henk zes hout- en goudconcessies onder de naam NaNa (Naarendorp & Naarendorp) Resources. De Javaanse leider ‘Stille Willy’ Soemita maakte reeds onder de vorige regering-Venetiaan de weg vrij voor de Indonesische houtkapmaatschappij Musa. De hindoestaanse Mungra-clan heeft op zijn beurt Beryaya binnengehaald. Ivan Graanoogst, regeringsadviseur en rechterhand van Bouterse, wordt genoemd als contactman van nieuwkomer Barito, dat na het bezoek van president Wijdenbosch aan Indonesi‰, in oktober 1997, een concessie kreeg toegewezen voor de exploratie van zeshonderdduizend hectare.
    Werd onder de regering-Venetiaan het regenwoud stukje bij beetje verkocht, onder de huidige, Bouterse-gezinde NDP-regering is er sprake van een totale uitverkoop. Meer dan de helft – volgens sommigen veel meer – van het Surinaamse grondgebied is reeds in concessie, hetzij voor exploitatie, hetzij voor exploratie. Voor alle uitgiften geldt: de binnenlandbewoners worden behandeld alsof zij niet bestaan.
    Dus zullen zij zichzelf zichtbaar moeten maken. Daartoe leert advocaat Mackay hun hoe ze hun ‘jacht- en leefgebied’ in kaart kunnen brengen. Hij vertelt de dorpelingen dat hun recht op land internationaal wordt erkend op grond van ‘bezetting en gebruik’ en dat de landkaarten daarbij als ‘officieel document’ dienen. Hij raadt zijn gehoor aan ‘gezamenlijk’ een kaart te maken, om te voorkomen dat concessies een wig drijven tussen de dorpen. Ter verduidelijking tekent hij hoekige vierkanten tussen de rondjes, veegt ze weer uit om vervolgens een ruime, grillige cirkel om het hele stroomgebied te trekken. Zijn toehoorders betuigen hun instemming.
    ‘Het niet erkennen en respecteren van de grondenrechten is een schending van internationale mensenrechtenverdragen’, zegt Mackay. Voor de binnenlandbewoners lijkt er alleen nog redding mogelijk als de OAS (de Organisatie van Amerikaanse Staten) of de VN Suriname dwingt de grondenrechten te respecteren. De Trio-indianen zijn ver gevorderd met hun landkaarten en claimen bijna heel Zuid-Suriname. ‘Het is misschien niet helemaal realistisch, maar het is een startpositie in de onderhandelingen’, zegt Mackay.
    DE VOLGENDE OCHTEND galmt het geroffel op de apintidrum door het dorp ten teken dat de krutu gaat beginnen. De vergaderzaal loopt vol, voornamelijk met mannen. Vrouwen en kinderen kiezen een bescheiden plaats bij de ingangen. Vooraan zitten de in panji’s geklede basja’s, die in rang op de dorpskapiteins volgen. Tegenover hen, met hun rug naar het podium, de ‘dorpsoudsten’. Op het podium zitten bijna bewegingloos de dorpskapiteins, twee rijen dik. In hun bruine petten en kleurige gewaden, netjes in de houding, lijken ze urenlang te wachten tot er een staatsiefoto wordt gemaakt.
    Buiten wappert de nationale vlag. De openingsrituelen beginnen met een plengoffer, dat de voorouders ‘goedgezind’ moet houden. Omdat er in de krutu ook christelijke dorpen vertegenwoordigd zijn, volgt er een reeks gebeden en wordt er voorgelezen uit een Saramakaanse vertaling van de bijbel. Pas na een uur, na het volkslied en andere gezangen, mogen de kapiteins ombeurten van wal steken. Als een van hen het woord voert, richt hij zich tot een basja, die tussendoor steeds bevestigend antwoordt: ‘Ja ja, dat klopt, u liegt niet, zo is het.’ Dankzij het ritme kan ieders aandacht worden vastgehouden.
    Tacoba – een andere nieuwkomer onder de houtkapbedrijven die de gemoederen flink bezighoudt – is binnengehaald nadat Bouterse vorig jaar triomfantelijk met fooigiften uit China terugkeerde. Het bedrijf heeft een houtconcessie en twee ‘incidentele’ kapvergunningen gekregen, samen goed voor meer dan honderdvijftigduizend hectare.
    In het geval van Tacoba werden dorpelingen plotseling geconfronteerd met talloze ‘Chinese Chinezen’, met wie ze niet kunnen communiceren, en met gewapende mannen die hun verbieden de kostgrondjes open te kappen. De Chinezen poepen er, tegen alle hygi‰nische regels in, overal lustig op los, zegt de kapitein van een ‘ingekapseld’ dorp met trillende stem.
    Er ontstaat een sfeer van radeloosheid. Veel aanwezigen geloofden het eerst niet, maar nu horen ze het van stamgenoten. Niet meer naar de bossen kunnen gaan is hun grootste angst. Triest genoeg is de directe aanleiding voor de krutu het feit dat ‘zelfs’ granman (stamhoofd) Songo Aboikoni achter de ruggen van zijn onderdanen om een goud- en kapconcessie heeft aangevraagd voor het gebied.
    ‘EÇn ding moet duidelijk zijn’, zegt de kapitein van Pikin Slee met krachtige stem, ‘wij zijn niet van plan nog eens voor dit bos te vechten. Dat hebben onze voorouders al gedaan.’ Een andere dorpskapitein: ‘We zijn niet helemaal uit Afrika gehaald om hier opnieuw verkocht te worden.’
    De beroering groeit als wordt meegedeeld dat er binnenkort na tien jaar weer een ‘herregistratie’ van de jachtgeweren zal plaatsvinden. Wie geen geldige vergunning heeft, moet dan ‘voorlopig’ zijn jachtgeweer inleveren. Vrijwel niemand beschikt nog over een geldige vergunning. Een van de aanwezigen wijst op de ‘ware bedoeling’: met de herregistratie worden de binnenlandbewoners ‘bij voorbaat krachteloos’ gemaakt, indien de toestand rond de grondenrechten mocht escaleren. ‘Deze regering is niet dezelfde als de vorige van twee jaar geleden’, zegt hij, verwijzend naar de militaire achtergrond van de NDP. ‘Dan moeten ze maar hier naartoe komen om ons te arresteren en onze jachtgeweren in beslag nemen’, klinkt het strijdvaardig uit de zaal.
    Tegen de avond, als de krutu is afgesloten met de s‰k‰ti-dans en de apintidrum, heerst er nog steeds ongeloof over de situatie. Men heeft besloten een delegatie naar de granman te sturen en hem te vragen of hij daadwerkelijk ‘in het belang van zijn mensen’ heeft gehandeld, zoals hij beweert.
    ALS DE KRUTU – waarbij iedere kapitein zijn zegje mocht doen – exemplarisch is voor de slagvaardigheid waarmee de bosnegers tegengas willen geven, dan moet het ergste worden gevreesd. Het tempo waarin kapbedrijven de bomen vellen en de snelheid waarmee goudzoekers rivieren en kreken vervuilen en vergiftigen met zware metalen, ligt vele malen hoger.
    De Indonesische kapbedrijven beweren ‘duurzaam’ te werken. Dat is, gezien hun slechte reputatie, zeer twijfelachtig. Musa is vanwege zijn ‘destructieve’ kapmethode in eigen land onder curatele gesteld. Beryaya is van de Solomon-eilanden verbannen wegens ‘poging tot omkoping van regeringsfunctionarissen’. En Barito was betrokken bij de illegale kap van gemeenschapswoud in Zuid-Sumatra.
    Duurzaamheid blijkt ook in de Surinaamse praktijk een loos trefwoord. ‘Het is de taak van de overheid de productie te controleren, maar er gaat zoveel smeergeld over en onder de tafel dat daar niets van terechtkomt’, zegt een natuurbioloog. Volgens hem levert Bouterse ‘persoonlijk en als tussenhandelaar’ boomstammen aan Musa.
    ‘De praktijk is hit and run’, bevestigt bosbouwkundige Roy Hilgerink van de afdeling Bostoezicht van ‘s(Lands Bosbeheer (LBB). Deze overheidsdienst is belast met de controle, maar beschikt zelf over slechts drie terreinwagens. In het bos worden wegen aangelegd zonder verkenning vooraf. Stuit men op een zwamp, dan wordt een andere kant op gebulldozerd. Soms moeten complete heuvels plaatsmaken. Kreken worden gedempt, waardoor ‘stuwmeertjes’ ontstaan en stukken bos ‘afsterven’. ‘Dat is de praktijk die ik vooral bij Musa zie’, zegt Hilgerink, die luchtfoto’s laat zien.
    Hilgerink omschrijft de situatie van de buitenlandse houtkappers als ‘uitbuiterij’. ‘Die jongens krijgen een kettingzaag en worden in het woud aan hun lot overgelaten. Ze halen zo veel mogelijk bomen neer, omdat ze per kuub worden uitbetaald. Later blijkt dat veel hout wordt afgekeurd.’
    Terwijl enkele individuen dus erg rijk worden van de concessies, vloeit er nauwelijks iets in de Surinaamse staatskas. De bedrijven hebben een ‘tax-break’ van vijf jaar gekregen, vrijstelling van belasting. De uit 1947 daterende heffingen zijn door de hyperinflatie meer dan achterhaald. Per boomstam geldt nog steeds een gemiddelde ‘retributie’ van vijf Surinaamse guldens, ongeveer twee cent. Vorig jaar toucheerde LBB 2,7 miljoen Surinaamse guldens aan retributie. ‘Daar kun je niet eens een auto van op de weg houden’, zegt Hilgerink. Hij vertelt dat een topfunctionaris, die bijklust als houthandelaar, er belang bij had een voorstel tot verhoging van drie dollars per stam ‘in zijn bureaulade te stoppen’.
    DOOR DE GOUDDELVERS is de situatie dus acuut zorgelijk geworden. Rivieren en kreken raken in hoog tempo vervuild. Nabij het dorp Nieuw Koffiekamp wordt ge‰xploreerd door de Canadese bedrijven Golden Star en Cambior. Golden Star heeft in Guyana de grootste giframp sinds twintig jaar op zijn conto staan. In 1995 verdween alle leven uit de Omai-rivier nadat het zeer giftige cyanide na een dambreuk in het water was terechtgekomen.
    De goudvoorraad in Nieuw Koffiekamp wordt geschat op 2,4 miljoen ounces. Ook in dit mijngebied worden bewoners genegeerd in hun grondenrechten en geweerd door gewapende lieden.
    In het binnenland van Suriname houden zich momenteel duizenden ‘garimpeiros’ op. Op de werkwijze van deze individuele Braziliaanse goudzoekers, die voor tweehonderd dollar een vergunning kregen, is ‘totaal geen controle’. ‘Die losse goudzoekers veroorzaken een ecologische ramp’, zegt Hilgerink. ‘Ik ben wat mining betreft een leek, maar als je vanuit de lucht al die verkleurde rivieren ziet, dan weet je dat er iets goed mis is. En dankzij de wegen van de houtkappers wordt het bos voor deze goudzoekers gemakkelijk ontsloten.’
    De garimpeiros worden in Guyana en Brazili‰ met inzet van het leger verjaagd, maar in Suriname kunnen ze net als de houtkappers ‘doen en laten wat ze willen’. Sterker nog: in het Marowijnegebied in Oost-Suriname, dat naar schatting de grootste goudvoorraad herbergt, zijn zelfs legerfiguren betrokken. Dit gebied van de Aukaners staat bekend als ‘goud, coke en een hoop malariagevallen’.
    DESI BOUTERSE verzekerde de binnenlandbewoners tijdens zijn verkiezingscampagne in 1996 dat zijn NDP de verkoop van het regenwoud een halt zou toeroepen. Goedgelovig gaven ze massaal hun stem aan de NDP.
    Nu blijkt Bouterse een sluwe vos die de passie preekt. Het binnenland wordt regelmatig voorzien van gereedschap, cassaveraspen, buitenboordmotoren, lichtaggregaten en telecommunicatieposten. ‘Maar dat zijn zoethouders’, zegt Hugo Jabini (35), afdelingsvoorzitter van de NDP in het Boven-Surinamegebied. ‘Intussen wordt er voor miljarden Surinaamse guldens uit het bos weggesleept, waarbij hooguit twintig bosnegers worden ingezet tegen een mager salaris.’
    Jabini beklaagt zich ook over de onderwaardering van de bosnegers bij de regeringsformatie. ‘Niemand van ons is minister of onderminister geworden. De topmannen komen soms met veel drank en eten langs om te feesten, maar echt de kans om met ze te praten, krijgen de bewoners niet.’ De krutu is belegd mede op instigatie van Jabini, die de slinkse praktijken van granman Aboikoni openlijk aan de kaak wil stellen. Zeer revolutionair, want naar Saramakaanse traditie is het not done handelingen van het stamhoofd openlijk te bediscussi‰ren.
    Jabini’s revolutionaire houding wordt zelfs de NDP te veel. Daags na de krutu is hij op het matje geroepen. ‘Ze verwijten mij dat ik politiek bedrijf, maar het enige wat ik wil is open zijn en mijn mensen bewust maken van hun grondenrechten. Als kleine man mag je in Suriname geen eisen stellen.’ Jabini zegt de NDP niet te willen afvallen. ‘Maar als onze belangen in gevaar komen, dan zullen ze mij op hun weg vinden. Dan moet ook niemand vreemd opkijken als er gewapende escalaties in het binnenland ontstaan. Als de mensen hun rechten niet via normale wegen kunnen krijgen, dan dwing je ze tot radicale acties.’

    Het begon dus onder Bouterse. Hadden zij toen maar alles platgegooid.

    Iwan Brave (1998)


    gemodereerd
  18. Ding vrypostig foe Kong tak Niet jagen.Baka oenoe baka ding e foeroe ding pingo nanga konyn.Mie Taki oenoe mag go jagen


    gemodereerd
  19. Die lessen jij bent zeker wel naar school gegaan daarom kraam je deze onzin uit.
    Mijn grootmoeder zei altijd a moro ding leri a moro ding dong
    Volgens mij past dit precies in jouw straatje


    gemodereerd

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

LAATSTE BERICHTEN:
TOP SITES