PARAMARIBO, 9 nov – Suriname heeft malaria vrijwel geheel onder de knie. In zelfs de meest afgelegen woongebieden in het binnenland komt de ziekte haast niet meer voor. Dat is te danken aan de intensieve bestrijding de afgelopen vijftien jaar. Preventie is daarbij een doorslaggevend element. Dat het land voor de derde keer uitgeroepen is tot ‘Malaria Champion of the Americas’, mag daarom niet verbazen. Dat het nog niet tot een complete afrekening is gekomen, heeft te maken met menselijke factoren.
De open grens met Frans Guyana wordt veelvuldig aangesproken voor allerlei verkeer. Goudzoekers uit vooral Brazilië trekken zo goed als ongestoord over en weer. “Braziliaanse goudmijners zijn een risicogroep, waarbij we ons ook concentreren op die mijners die over de grenzen gaan, vooral naar Frans Guyana waar veel malaria voorkomt”, zegt Helene Hiwat,
coördinator van het malariaprogramma.
Een groot deel van de bestrijding is dan ook bij leefgemeenschappen rond de goudzoekerskampen. Burgers uit deze gebieden worden getraind en ingezet als gezondheidswerkers. Onder meer wordt voorlichting verschaft. Het malariaprogramma is ook gericht op de bestrijding van resterende malariahaarden. Met de buurlanden wordt samengewerkt om de risico’s aan de grenzen te verminderen.
Knikker de Brazilianen eruit. Zet militairen in om onze grenzen te bewaken. De ziekte malaria kan voor een paar jaar uitgeroeid zijn, maar als deze gasten de grens blijven oversteken nemen ze ook andere ziektes mee, wat dacht je van HIV,AIDS, etc??? Focus je niet alleen op malaria. De muggen en hun eieren blijven toch komen. Dit zijn hardnekkige gevallen en een gevaar voor onze samenleving.
Use your brains. Wij kennen allemaal het spreekwoord:Slapende honden niet wakker maken.
Maak melding
Brazilië is een groot en technologisch gevorderde land, toch vluchten vele mensen weg op zoek naar een bestaan elders. De politici daar zijn misschien wel erger dan malariamuggen.
Maak melding
De grenzen van Su zijn onmogelijk te bewaken.
Frans Guyanezen, Guyanezen, Brazilianen kunnen ongehinderd de grenzen oversteken.
Met alle gevolgen van dien.
Daarom vindt ik het een zeer grote prestatie van de instanties dat het ze toch nog lukt om deze dodelijke ziekte zo goed als uit te roeien in Su.
Ga zo door.
Maak melding
In Suriname heb je potentiële killers. De jaguar, de poema, de brilkaaiman, anaconda, sakasneki, makasneki en de owrukuku of labariaslang. Maar de echte killers zijn de muggen. Vreselijke ziektes kun je oplopen als je de bush onvoorbereid ingaat. Zelfs in de binnenstad komen er besmette muggen voor. Overal waar er stilstaand water is, is het een lekkere broeihaard voor muggen.
Het is kranig dat men malaria haast uitgeroeid heeft. Brazilië en Frans-Guyana zijn wel risicogebieden en door het vele en illegale personenverkeer zal het moeilijk zijn het volkomen uit te roeien. Maakt men de overtocht naar Frans-Guyana en wordt men gebeten door een besmette mug, neemt men de ziekte mee naar Suriname. Als de mug Anopheles een besmette persoon prikt, raakt de mug ook besmet en vanaf dat moment kan er een epidemie uitbreken. Vooral na de grote regentijd. Dankzij hard werk is het onder controle.
Verder heb je ook de Aedes aegypti mug, overbrenger van Gele koorts, Dengue, Zika en Chikungunya. De grens van Suriname is zo poreus dat men relatief makkelijk het land kan binnenkomen. De legerposten zijn niet evenwichtig verdeeld over geheel Suriname. Slechts bij de betwiste gebieden heb je een enkele legerpost. Het is pas wanneer men wegen gaat aanleggen van noord naar zuid dat de logistiek goed op gang kan komen. Verplaatsing via de lucht is ontzettend duur en op een gegeven moment ben je datzelfde geld kwijt wat je aan wegen had kunnen aanleggen.
Maak melding
Open grenzen het kanker van de wereld
Maak melding