Op 5 juni 2017 wordt in Suriname 144 jaar Hindoestaanse immigratie herdacht. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 en het aflopen van de periode van het Staatstoezicht in 1873, was het koloniale Bestuur in Suriname genoodzaakt nieuwe arbeidskrachten te rekruteren uit Azië. Zo kwamen de contractarbeiders uit India in Suriname aan in 1873.
De economisch-historische betekenis van de Hindoestaanse immigratie heeft invloed gehad op de economische ontwikkeling van Suriname in die zin dat de plantages behoedt werden voor verdere achteruitgang. Met de komst van de contractanten uit India is de agrarische productievorm en het landelijke occupatiepatroon ingrijpend gewijzigd. De grote landbouw werd door een transformatieproces binnen een halve eeuw vervangen door die van de kleine landbouw.
Belangrijke sociale veranderingen zijn van grote betekenis geweest voor de arbeidswetgeving, de medische verzorging en de rechtsbedeling. In 1874 werd al officieel geconstateerd, “dat de aankomst van het eerste schip met arbeiders uit Britsch-Indië een heilzame invloed op de arbeidende klasse in Suriname heeft uitgeoefend” en daardoor een belangrijke bijdrage tot het Surinaamse leven heeft geleverd.
De contractarbeiders die na hun contract besloten in Suriname te blijven, begonnen aan een vrij lange en moeizame ontwikkeling tot volwaardige staatsburgers.
(FOTO: Nazaten van de Hindoestaanse contractarbeiders leggen bloemen bij Baba en Mai, het monument waarmee de Hindoestaanse immigratie in Suriname wordt gememoreerd)
Dank aan onze voorouders!!!
Maak melding
VHP, Hindoestanen. Dat is voor de Waterkant racisten feest.
maar waar is het standbeeld van jullie Mai en Baba?
waarom eten jullie roti?
De Suri hindustanen an andere echte Surinamers gefeliciteerd!
Maar de Suri hindoesmogen hun voorouders op hun knieen danken dat ze boot naar Sur. al dan niet vrijwillig genomen hebben. Want in India zouden ze nu nog in de armoede leven!
Maak melding
@Misababoi
Waar heb je geen armoede? In zeer rijke landen als de VS en Nederland heb je veel mensen die op straat leven.Het streven van de huidige regering in India is dat alle mensen in dat land een huis moeten hebben voorzien van licht en water.
Weet je hoe groot de middenstand in India is?
Weet je hoeveel miljarden India aan ontwikkelingshulp geeft aan landen in vooral Afrika?
Doe je huiswerk beter voordat je onzin uitkraait!
Maak melding
Het standbeeld staat in Paramaribo van Mahatma Ghandi.
Wij eten Roti omdat het lekker is net als die djoekas die vinden onze roti lekker!
Maak melding
De hindoestanen en de javanen hebben de vrijheid gekregen en ze benutten het voor algemene maatschappelijke ontwikkeling. maar er zijn groepen in Su die de vrijheid hebben gekregen maar ze misbruiken die vrijheid alleen om eigen verlangers te bevredigen Het is bekend wat die goep hun eigen wil allemaal teweegbrengt zoals ontucht,zedenloosheid en losbandigheid,,braspartijen, jalozie, gekonkel, bedelarij, lui , en nog meer van dat hufterige mentalitet.Su is niet van javanen, hindustanen, indianen, maron, creolen,doglas, chineyen eny. En Surinamers bestaan niet. javanen yijn javanen, hindustanen yijn hindoestanen, maron zijn maron, creolen zijn creolen en dat is het. Dus niet alles op een hoop gooien. Een hindustaan is geen creool en een indiaan is geen javaan enz. Een javaan leeft niet als een chinees en een creool leeft niet als een hindustaan. Laat su zoals het is nln eenheid in verscheidenheid. atang zo.ieders met eigen bijdrage voor suriname en niet meer seuren .
Maak melding
Lang leve de Hindoestanen!
Maak melding
@Hindoe,
Wij eten naast roti ook rot (रोट). Maar dat weten velen niet.
@prof. Misababoi,
In India danken de armen God op hun knieën dat ze in Bharat (India) geboren zijn en er leven en niet in een andere land. Het zijn vooral de wat rijkere Indiërs die naar het buitenland willen.
In Afrika wil iedereen naar Europa of Amerika.
Maak melding
DE hindostanen in Suriname krijgen niet het respect en waardering die ze op grond van hun inzet voor het land zouden moeten krijgen. Het is geen geheim dat er voortdurend wordt getracht om vooruitgang te ondermijnen. De zogenaamde verdraagzaamheid is slechts van 1 kant. Kijk maar naar het bestuurlijk apparaat. Systematisch worden Hindostanen uitgesloten van bestuurlijke invloed. Ook de NDP propageert openlijke racisme, door het volk op bijeenkomsten voor te houden dat Hindostanen nimmer president van het land mogen worden. Ik ben daarom blij dat er meer dan 200.000 Surinaamse Hindostanen hun weg naar Nederland hebben gevonden. Hun kinderen krijgen alle ruimte om zich te ontplooien en daarom zien wij bijna elk jaar prachtige publicaties. Ben ook erg trots met de studie van professor Choenie over de Hindostanen van Suriname.
Maak melding
Bedankt baba en mai!
Felicitatie aan de hindostaanse samenleving in Suriname!
Maak melding
@Prof.Misababoi
Elke dag danken wij onze voorouders dat ze de juiste beslissingen hebben gemaakt en voor Suriname hebben gekozen..
En mijn arme daliet broeders en zusters die achtergebleven zijn ,nou die moet je heel dankbaar zijn hoor ze hebben niks te eten maar zie hoe schoon hun harten zijn,,,zij verzorgen jullie de afrikanen.
Maak melding
Ook bestaat een boek ‘BAKHA’ van de schrijver Malik Raj Anand. Behoort tot een van de mooiere derde wereld romans.
Maak melding
Aan alle Surinamers, cq nakomelingen van Hindoestanen, en moslims uit India tijdens de contractperiode, een bezinningsvolle en waardige herdenkingsdag toe.
We moeten werken voor onze doelen in dit mooi land, om het tot grotere hoogten te brengen, vrede, veiligheid, een voorbeeld voor de wereld, waar er geen plaats mag bestaan van wetteloosheid, geen normen en waarden, geen respect, geen grondrechten, mensenrechten, vrijheid, verschillende geloven, etniciteit, verbondenheid, een grondwet, Internationale verdragen. Voor iedereen is de grondwet van toepassing en ook mensenrechten, enz. Internationale Verdragen.
Zij die niet in de maat lopen (inter)nationaal, moeten hun fouten inzien en voor de gevolgen ervan instaan. Wie zijn poepgaatje heeft verbrand moet op de blaren zitten, zo is het en niet anders.
Laat dit een duidelijke voorbeeld zijn voor iedere Surinamer hoe het niet moet zijn, Eens maar nooit weer! Suriname/rs verdient/verdienen dit niet.
Eenheid In Verscheidenheid, Samen Sterker.
Hoe Wij Eens Te Samen Kwamen, Dat Geeft Aan Ons Land Waardij.
Recht En Waarheid Maken Vrij
God Zij Met Ons Surinamers
Maak melding
On the June of the fifth, did the first ship berth
Many more would come, bringing relief to some
There they were, standing in the harbour
Their hair bewildered, for there was no barber
They groaned Jai Shri Raam, and set their first paces
On the soil of Surinaam, looking at each others faces
Heaven they thought to find, the Land of Shri Raam
But the earth was not so kind, it was just Surinaam
Maak melding
Jammer dat een prachtig land zo vernietigd wordt. Maar niks aan te doen. 1 land maar helaas niet 1 volk en dit zal ook nooit zo worden helaas. Al de offers die gepleegd zijn en nog steeds worden gedaan is de moeite niet waard.
Voor heel veel hindoestanen is Suriname een tussenstap en voltooid verleden tijd.
Maak melding
Jaichand
Dat klopt zij weten niet wat Rot is.
Wat ze ook niet weten dat het hindoeïsme al ruim 6000 jaar bestaat,gewoonweg de oudste religie op deze aardkloot!
Dus respect voor de hindoes.
Onze voorouders waren grote strijders en heersers door Azië.
Maak melding
Delhi is de hoofdstad van India, berucht vanwege het verlammende kaste-systeem en de massale armoede. Tegelijk worden sommigen er exorbitant rijk. Jan Leyers achterhaalt hoe inwoners van Delhi aan weerszijden van de kloof met die tegenstelling omgaan.
De armste inwoners van Delhi leven op straat. Leyers ontmoet een familie waarvan de kinderen de hele dag tussen de auto’s aan het bedelen zijn. Ze worden blootgesteld aan ongelukken en moeten elke dag weer afwachten of ze iets te eten zullen krijgen. Polo is de sport van de Indiase upper class. Tijdens een polowedstrijd leert Leyers een aristocraat kennen die hem in zijn huis uitnodigt en uitlegt wat het verschil is tussen de Indiase en de westerse manier om naar armoede te kijken.
Delhi heeft een bloeiende goudbusiness met een duidelijke rangorde. Bovenaan staan de eigenaars van de goudateliers. Onderaan de goudzifters, mannen die de riolen induiken en uit het slib goudrestjes proberen te filteren. De omstandigheden waarin zij moeten werken tarten elke verbeelding.
Een huwelijk is voor de rijken van Delhi dé gelegenheid om met hun weelde uit te pakken. Leyers volgt een jong paar tijdens het passen van hun bruidskledij en gaat ook mee naar het feest. Daar wordt duidelijk wat rijk zijn in Delhi kan betekenen.
Kindslavernij vormt in India een schijnbaar onuitroeibaar probleem. Kailash Satyarthi voert er in zijn eentje een kruistocht tegen. Met gevaar voor eigen leven bevrijdt Kailash kindslaven en vangt hen op in een door hem opgericht centrum. Hij beklaagt zich over de onverschilligheid van de Indiase rijken tegenover de ellende die hen omringt.
Bekijk alle afleveringen van Arm & Rijk met extra informatie via onze wereldkaart.
Maak melding
@ Brokobana,
Komt het in Afrika niet voor, wat jij hebt aangehaald voor India????????
Maak melding
@Blakabana
India is niet beter dan Afrika en omgekeerd. Verkrachting, moord you name it of het komt helaas in bovengenoemde delen voor. En nee ik trek geen enkele bevolkingsgroep voor.
Maak melding
En toch houden ze niet van Suriname. De Javanen die korter in Suriname vertoeven tonen meer liefde voor Suriname. Het wordt tijd dat de Surinaamse regering de terugkeer van de Hindoestanen naar India actief stimuleert en bevorderd. Laat ze maar teruggaan en laat Suriname voor de “apen” zoals ze de creolen noemen op Facebook en Waterkant. Willen ze niet terug dan kan het binnenkort wel zo zijn dat ze moeten vluchten want ik vrees dat het tot een uitbarsting gaat komen omdat ze door de leiding van de VHP niet teruggefloten worden maar actief worden ondersteund in hun vijandelijke handelingen tegen Suriname en haar onderdanen.
Maak melding
Hindoestanen mogen Suriname dankbaar zijn dat ze niet meer tot het kastensysteem behoren. In India zouden ze tot de laagste kaste behoren vandaar dat ze op een boot richting Suriname zijn gezet. Eenmaal in Suriname aangekomen hebben ze haast allemaal de achternaam Singh aangenomen om te laten zien dat ze tot een hoge kaste behoren maar niks is minder waar. Het is allemaal uitschot van India dat de gelegenheid kreeg onder een vorm van contractarbeid naar Zuid-Amerika te vertrekken.
Het verbaas mij dat veel Hindoestanen in Nederland doodleuk zeggen dat ze uit India komen als men ze vraagt waar ze vandaan komen terwijl ze in Suriname geboren zijn of hun voorouders daar vandaan komen. Deze mensen kennen hun geschiedenis niet en willen bij een land horen die hun nooit gaat accepteren omdat ze van een lage kaste zijn.
Maak melding
@ Blakabana lees dit artikel goed door. Dan merk je het verschil in armoede tussen India en Afrika. Na dit te hebben gelezen zal misschien niet meer generaliseren.
De armoede in India moet volgens Sainath verborgen armoede genoemd worden, omdat er wordt gerommeld met de cijfers. India staat op nummer vier in de wereldlijst van de meeste miljardairs. Maar in het Human Development Index van de VN staat India op nummer 132. Hoe kan een land met zoveel miljardairs toch op deze plek staan in de lijst van menselijke ontwikkeling?
Armoedegrens
De armoedegrens in India, het inkomen wat iemand nodig heeft om van basisbehoeften te voorzien, is 12 roepies per dag (20 eurocent). In werkelijkheid is dit veel te weinig om van te leven. 876 miljoen mensen leven met 28 eurocent dus boven deze armoedegrens. Daarom worden veel problemen niet opgemerkt. Maar de armoede onder kinderen in India is veel hoger dan in Sub-Sahara Afrika. In India is 47 procent van de kinderen ondervoed, in Sub-Sahara is dit 35 procent.
De afgelopen 40 jaar was er 60 miljard dollar nodig om kinderen naar school te sturen en om honger uit te roeien. Er was nooit geld voor. “Tot de crisis uitbrak en Wall Street viel. Ineens werd er 1,5 biljoen dollar per week vrijgemaakt door regeringen!”, vertelt Sainath, en hij verheft zijn stem. “Waar kwam dit vandaan? Met dit geld hadden alle basisproblemen opgelost kunnen worden.”
P. Sainath
Palagummi SainathSainath vindt globalisering een agressieve vorm van kapitalisme. De laatste 15 jaar was het niet de ICT of industrie die het snelst groeide in India. “De ongelijkheid, die groeide het snelst.” Sainath wil dit met zijn werk onder de aandacht brengen. Wereldwijd toont Sainath met zijn foto-expositie, ‘Visible women, invisible work’, de kracht van Indiase plattelandsvrouwen. Hij blijft erin geloven dat mensen anders gaan denken na het zien van deze expositie. “Ik wil laten zien wat de enorme bijdrage is van de vrouw aan de Indiase economie, dit gaat namelijk om honderdduizenden dollars”, vertelt Sainath. Volgens hem hangen tekst en foto’s samen, zonder het verhaal zie je alleen de schoonheid van de vrouw. Het cliché ‘foto’s spreken duizend woorden’, daar gelooft hij niet in. Eén van de grootste clichés van het Westen is volgens hem het laten zien van hongerige kindjes op foto’s die meer aandacht vragen. Sainath vindt het veel uitdagender om de onzichtbare honger in kaart te brengen.
Zelfmoord
Door globalisering hebben bedrijven meer macht gekregen. De overheid is gestopt met het subsidiëren van boeren waardoor mensen met geld het land kopen en boeren hun land kwijtraken aan bedrijven of landeigenaren. Omdat mannen gezien worden als landeigenaren en zij de schulden op zich krijgen, komt zelfmoord onder hen vaak voor. De laatste 10 jaar pleegden bijna 200.000 boeren zelfmoord. In werkelijkheid is het aantal nog veel groter omdat vrouwen die zelfmoord plegen niet worden meegeteld, maar zij worden geregistreerd als ‘gewone’ zelfmoord. Terwijl van al het werk op het land 67 procent door vrouwen wordt gedaan, van het transport tot wieden en oogsten, worden ze niet geregistreerd als slachtoffer. “Het land is niet van haar en ze wordt gezien als ‘vrouw van de boer'”, vertelt Sainath. Vrouwen werken onder slechte omstandigheden. Het vieze water veroorzaakt huidziekten en door het constante buigen verliezen veel vrouwen hun ongeboren baby’s. De man lijkt in werkelijkheid geen rol te hebben op het platteland. Het zwaarste werk dat mannen doen, is ploegen. “Niet omdat een vrouw er niet toe in staat is, maar omdat in de reglementen staat dat de vrouw dat niet mag doen”, vertelt Sainath.
Expositie
De expositie is momenteel nog niet geopend voor publiek. FNV en de Landelijke India Werkgroep proberen een geschikte locatie te vinden om de foto’s tentoon te stellen.
Kijk voor meer informatie op Indianet.
“Deze expositie is geen expositie over honger, maar over het werk en leven van de vrouwen in India”, vertelt Sainath. Tijdens zijn werk stoorde hij eens een vrouw bij haar werk. “Ze droeg 35 kilo hout op haar hoofd, terwijl ze een heuvel opliep. Ik nam het hout van haar over en ik had het gevoel dat mijn nek verdween. Na een halve kilometer wist ik dat mijn nek voor mijn hele leven beschadigd zou zijn als ik door zou lopen. De vrouw nam het werk weer van me over en ze liep weg alsof ze papier op haar hoofd had”, vertelt Sainath. “Het verhaal klinkt erg mooi, maar deze vrouw heeft honger en ze zal jong sterven.”
Echt één doel in zijn leven heeft Sainath niet. “Ik ga meer dan één ding bereiken. Ik hoop dat de regering in India iets gaat doen aan de zelfmoord onder boeren.” Ondanks de ellende die hij ziet, houdt de opportunistische Sainath van zijn werk. “Ik doe wat ik wil doen, en ik geloof dat alles eerst slecht zal gaan voordat het beter wordt.”
India 7 Created by AccuSoft Corp.
‘Visible women, invisible work’
Maak melding
‘India manipuleert armoedecijfers’
De overheid in India geeft een veel te rooskleurig beeld van de armoede in het land. Volgens de officiële cijfers leeft 37 procent van de ruim 1,2 miljard Indiërs onder de armoedegrens. In de praktijk ligt dat percentage veel hoger, mogelijk zelfs op 77 procent. Dat meldt de BBC vandaag.
Ook houdt de Indiase overheid vol dat 360 miljoen Indiërs voedsel ontvangen van de door de staat gesubsidieerde winkels.
De armoedegrens voor inwoners van agrarische gebieden is onlangs vastgesteld op 25 roepie (37 eurocent volgens de meest recente wisselkoers) per dag. Van dat bedrag zouden deze mensen voldoende voedsel, onderwijs en gezondheidszorg kunnen betalen. In de steden gelden Indiërs pas als arm, als ze dagelijks minder dan 32 roepie (48 eurocent) te besteden hebben.
India wijkt met zijn armoedegrens fors af van de internationale norm van de Wereldbank. Die hanteert een bodeminkomen van 1,25 dollar per dag (ruim 90 eurocent). Wie minder te besteden heeft, staat te boek als arm. In een reactie wees de Indiase regering erop dat de armoedenorm nog nadere studie vergt. Het is nog onduidelijk wanneer een besluit wordt genomen over deze kwestie.
India boekt al jaren forse economische groeicijfers, maar daarvan profiteren slechts de middenklasse en de nog rijkere inwoners van het land in Zuid-Azië. Een groot aantal Indiërs, afhankelijk van de gehanteerde norm tussen de 445 en 925 miljoen personen, leeft onder de armoedegrens.
Maak melding
Dat er armoede heerst in India is een feit. Dit valt echt niet te ontkennen.
India telt nu ongeveer 1.300.000.000 inwoners.
Gaan we ervan uit dat 925.000.000 Indiërs onder de armoedegrens leven, dan hebben slechts 375.000.000 dus een beter bestaan.
Aangezien de middenstand in India enorm is gegroeid, geloof ik eerder dat er meer Indiërs een beter leven hebben.
Echter kan en moet de Indiase regering nog heel veel doen zodat ook meer Indiërs uit de armoede geraken. Corruptie moet ten felste worden bestreden. Anne Hazare heeft zich teruggetrokken uit de strijd tegen de corruptie, maar de middenstand gaat wel door met die strijd. India moet hebben van de middenstand en de jongeren die door scholing andere ideeën hebben.
Het is ongelooflijk dat rijke Indiërs (niet allemaal gelukkig) zich het lot van de arme mensen niet aantrekken.
Bij deze groep gaat het alleen maar om meer en meer. Pracht en praal beheerst het leven van deze rijkaards. (Een gegeven dat je ook overal in de wereld ziet).
Maar er zijn ook Indiërs die zich het lot van de armen, van de zieken, van de gehandicapten, van de al dan niet gedwongen prostituees, van kinderprostitutie, kinderarbeid, mishandelde en verlaten kinderen etc. aantrekken.
Deze Indiërs werken met gevaar voor eigen leven om deze mensen te laten leven in betere omstandigheden.
Heb tijdens mijn vakantie, nu alweer 11 jaar geleden, veel ellende gezien in India zoals vrouwenonderdrukking en kinderarbeid. Mensen die op vuilnisbelten leven.
Heb gezien hoe Indiërs uit de zogenaamde hoge kasten neerkijken op de Indiers uit de lagere kasten, ze afsnauwden, wegjoegen, de meest nare dingen over ze zeiden.
Ik accepteer zulk gedrag van niemand en heb mijn afkeuring duidelijk laten blijken.
Hoewel ik op Indiërs lijk, ben ik qua gedrag heel anders. Is ook tegen mij gezegd: You look like an Indian, but y’re very different.
In Zuid_Afrika is het echter niet veel beter dan in India.
De ellende onder de ‘zwarte’ bevolking is vergelijkbaar met de ellende waarin veel Indiërs leven.
Ook in Afrikaanse landen geldt dat de rijkaards steeds rijker worden en de armen steeds armer.
Corruptie door de machtige Indiërs en Afrikanen is de reden dat zowel India als veel Afrikaanse landen zijn achtergebleven in ontwikkeling.
Het gewone en eenvoudige volk is daar de dupe van.
Maak melding
Ontstaan van het kastenstelsel
Al 1500 jaar voor Chr. vielen volksstammen (die nauw verwant waren met de volkeren van Perzië, Afghanistan en Baloetsjistan) Noord-India binnen. Deze stammen noemden zichzelf Ariërs, wat met “heren”, “aanzienlijken” vertaald kan worden. Zij breidden hun heerschappij naar het oosten uit tot aan de Gangesdelta en vormden daar een maatschappelijke laag van heersers. De Ariërs waren in aantal verre de minderheid van de oorspronkelijke bevolking. Om hun ras zuiver te houden en niet in de oorspronkelijke bevolkingsgroepen onder te gaan zonderden ze zich scherp af.
De Arische veroveraars onderscheidden zichzelf in drie hoofdkasten:•brahmana’s, de priesters;
•ksatria’s ,de krijgslieden en vorsten;
•vaisya’s, de kooplieden.
Beneden deze drie kasten stonden de sjoedra’s, de boeren en arbeiders. Het waren overwonnen Indiase volkeren die zich bekeerd hadden en hand- en spandiensten verrichtten aan de drie kasten van de Ariërs.
De paria’s – onbekeerde inboorlingen, stammen, krijgsgevangenen en slaven – behoorden tot geen enkele kaste. Deze mensen leefden en leven nog steeds als uitgestotenen in de krottenwijken en aan de rand van de Indiase dorpen. Ze worden ook wel harijans of onaanraakbaren genoemd.
In de loop der tijden vervaagde de hoofdindeling in de vier kasten (“varna’s”) steeds meer en ontstond een steeds verder doorgevoerde onderverdeling in talrijke subkasten, die ieder voor zich streng afgezonderd leefden. De Engelse overheersers gebruikten het kastenstelsel voor eigen doeleinden door de verschillende kasten tegen elkaar uit te spelen. Alleen de ergste uitwassen werden door hen aangepakt, zoals bijvoorbeeld het voorschrift dat weduwen samen met hun overleden man verbrand moesten worden.
De Engelse verdeel- en heerspolitiek zorgde er o.a. voor dat de Indiërs lange tijd geen verenigd front vormden tegenover de Engelsen.
Na de onafhankelijkheid in 1947 werden er allerlei wetten aangenomen die moesten zorgen voor de opheffing van het kastenstelsel en de extra onderdrukking van de paria’s. De Wetgevende Vergadering heeft in 1947 de onaanraakbaarheid zelfs geheel opgegeven. De praktijk is echter anders. Als onaanraakbaren voor hun recht willen opkomen moeten ze naar de politie. Deze is echter vaak op de hand van de grootgrondbezitters. Als het een aantal paria’s toch lukt om hun zaak voor de rechter te krijgen, dan krijgen ze te maken met rechters en officieren van justitie die in het algemeen tot de hogere kasten behoren. Deze voelen zich in het algemeen niet zo verbonden met het lot van de paria’s.
Maak melding
Tak Fi Fosi,
Mensen met een Surinaams paspoort hebben het recht om in Suriname te wonen of maken zelf uit in welk land ze willen gaan wonen.
Hindustanen die geboren zijn in Suriname en na 25 november1975 in Sur. zijn blijven wonen, hebben de Aurinaamse nationaliteit en het volste recht om in dat land te wonen.
Dus is er geen enkele reden om de nazaten van de Brits-Indische immigranten terug te sturen naar de India.
Het getuigt van domheid om te zeggen dat ze weer teruggestuurd moeten naar India, terwijl ze in Suriname zijn geboren.
Toen Geert Wilders had gezegd dat criminele Surinamers met de Nederlandse nationaliteit teruggestuurd moesten worden naar het land van herkomst, was de wereld te klein.
Ook jij Tak Fi Fosi had toen flink uitgehaald naar Geert Wilders.
De hindustanen die geboren en getogen zijn in Suriname blijven gewoon wonen in Suriname. Ze maken zelf uit of ze Suriname willen verlaten.
Waar haal jij Tak Fi Fosi de brutaliteit vandaan om te zeggen dat de Surinaamse regering de terugkeer van hindustanen naar India actief moet stimuleren en bevorderen.
Dank zij de hindustanen en de Javanen en Chinezen bestaan Suriname nog.
Mensen van Aziatische afkomst hebben bewezen dat ze in staat zijn van niets iets te maken.
Mauritius is opgebouwd door mensen van Aziatische afkomst.
Maak melding
Gelukkig raken steeds meer Indiërs overtuigd dat er een eind moet komen aan het verderfelijke kastenstelsel.
Met name de jongeren in de grote steden zetten zich in om het kastenstelsel uit te roeien. Het zijn meestal ook de jongeren die verder gaan studeren, vaak ook in het buitenland.
Het zal nog ettelijke jaren duren maar eens zal het kastenstelsel tot het verleden behoren.
In Suriname speelt het kastenstelsel geen rol meer.
Toch zijn er Surinamers die beweren dat het kastenstelsel nog steeds voorkomt.
Als het gaat over de Surinaamse hindustanen dan zijn er altijd Surinamers(meestal van Afro afkomst) die India erbij halen.
Ze vergeten dat de Surinaamse hindustaan anders is dan de Indiër. Deze Surinamers zijn erop uit om altijd maar de Surinaamse hindustaan neer te halen. Ze moeten maar de hand in eigen boezem steken en eerst kijken wat er allemaal binnen hun eigen gemeenschap loos is, alvorens te zeuren over de hindustanen.
Vrouwen in India worden zich steeds meer bewust van hun rechten en durven ook vaker zich tegen het onrecht dat hen wordt aangedaan te verzetten.
Ook Indiase mannen vinden dat vrouwen anders moeten worden behandelen.
Men is altijd geneigd alleen maar het zeer negatieve over India te vertellen, maar men vergeet dat India aan het veranderen is.
Maak melding
Ik zit nu al te popelen wanneer Keti Koti komt dan kan ik ook mijn tori geven.
Maak melding