Door Iwan Brave – Ik kan niet meer buiten mijn geestelijk voedsel. Daarom tracht ik, als het even kan, het liefst elke dag in de bijbel te duiken. Soms heb ik er ook gewoon geen zin in. Als ik merk dat het dwangmatig wordt, neem ik afstand. Want ik wil zonder gewetenswroeging aards kunnen blijven functioneren. Maar daarentegen als ik enkele dagen niet heb gelezen, bekruipt mij toch een onbehaaglijk gevoel; alsof je letterlijk van God los raakt.
Dan word ik onrustig, of ik ga onnodig piekeren en weet niet welke kant op te gaan. Elke keer ben ik dan weer verwonderd door het zalvende, blijmoedige effect van in de bijbel duiken. Ik voel ook de behoefte regelmatig te vergaderen. Net zoals bij het trimmen die driekwartier voor mezelf zijn, zo zijn die luttele uren naar de kerk gaan voor God. Maar welke kerk, hier in Suriname?
De Jehova’s Getuigen spreken mij aan. Op twee dingen na: hun opvatting dat je als ‘ware’ christen van deur tot deur moet prediken en dat je ‘geen deel van deze wereld’ mag zijn. Daarom is hun ogen menig andere christen ‘heidens’. Volgens mij gaat het erom dat je je met je hart onthecht van aards en materiaal gewin. Mijn schoonouders zijn voorgangers van een Volle Evangelische gemeente. Lekker makkelijk dus. Heerlijk om te zien hoe mijn kinderen opgaan tussen hun vele nichtjes, neefjes, tantes en ooms. Maar van al dat aanhoudend zingen en talloze keren Jezus’ naam aanroepen, denk ik toch na een uur: ja, en toen?
Stichting De Stem vangt drugsverslaafden op en haar interne programma van anderhalf jaar legt nadruk op zingeving in het leven door aanvaarding van Christus. Verslaafden worden concreet geresocialiseerd en bij succes ‘uitgezegend’. Ook ik werd in 2006 opgevangen door De Stem. Dat ik uiteindelijk naar Amsterdam vertrok, nam niet weg dat De Stem mijn aanvaarding van Christus vervolmaakte. De Stem is verbonden aan de Volle-Evangelische gemeente ‘Kinderen van Licht’. Deze gemeente doet periodiek aan ‘evangelisatie’ waarbij men de straten op gaat om verslaafden en andere sociale probleemgevallen de reikende hand te bieden. Prediken van deur tot deur met concrete maatschappelijke hulpverlening, dát spreekt mij aan.
Vorige week zondag was de ‘uitzegeningdienst’ van Wilfred Asikéndé (48), een oud onderofficier van het leger die twaalf jaar verslaafd was. Ik was erbij als journalist en kwam heel wat voormalig interne kameraden tegen. Net als toen vond ik het zingen en prediken bij Kinderen van het Licht pakkend, omdat het een niet louter zwevende gemeente is. Ik maakte er meteen een kerkdienst voor mezelf van, en zong de aanbiddingsliederen vol dankbaarheid mee. Voor mij was de cirkel rond: alles wat ik kwijt was, had ik weer terug. Aan het eind van de uitzegeningsdienst werd ik door pastor Carlo Lansdorf naar voren geroepen: “We hebben hier een oude bekende die als journalist aanwezig is.” Ik nam de microfoon en zei: “Het feit dat ik hier weer sta, bewijst dat God bestaat. En zonder De Stem was ik nu stemloos geweest.” Halleluja! werd er gejuicht. En wijzend naar Asikéndé: “Ik beloof dat deze man morgen voorpaginanieuws is!” Toen ging het kerkje echt zijn dak uit. Leden kwamen naar voren om me te omhelzen.
Ik deed die belofte spontaan. Tijdens die ontladende uitzegeningsdienst, waarbij Asikéndé na anderhalf jaar van volharding zijn tranen de vrije loop liet, besefte ik dat dit hét goede nieuws is waarop de samenleving wacht. Asikéndé is nu kok bij een bedrijf dat voedsel bereidt voor gedetineerden. Over zijn verslaving zei hij: “Je voelt je geweldig. Maar het is niets. Je verliest al je sociale en maatschappelijke contacten. En thuis word je niet vertouwd. Ik heb gedwaald in de duisternis. Ik ben blij dat ik weer een menswaardig bestaan leid. Zo moet een mens zijn. Ik doe het voor God.”
Mijn belofte had alleen betrekking op het artikel, met als kop: ‘Fijn dat iemand weer clean eruit gaat’. Maar de fotografe had zo’n prachtige foto gemaakt dat de hoofdredactie besloot ook die op de voorpagina te plaatsen. Op deze wijze voldeed ik ook nog aan een opvatting van Jehova’s Getuigen: het ‘Goede Nieuws’ verkondigen. Deze aardse wijze smaakt naar meer.
Iwan Brave
God help degene die zichzelf helpt. Maar het is wijs om de wijsheid van anderen te leren en hun cultuur te begrijpen. Ook dient men zich te realiseren dat voor de bijbel vele honderd-duizenden gemeenschappen bestonden die invoeld hebben op het dagelijks leven van het heden.
De wetenschap van nu zegt dat alles eindigd is, ook het hele heelal zal eidigen in ongeveer 20 tot 30 miljard jaar. Deze conclusie is getrokken aan de hand van de berekeningen die zijn gedaan mbt de snelheid van verwijderingen van de melkweg-stelsels ten opzichtte van elkaar. Uit-eindelijk zullen de moleculen en atomen uit elkaar getrokken worden, waardoor er een grote leegte ontstaat in het heelal.
De mens wikt maar God beschikt. Wij hebben de wetenschap maar kunnen ons daar niet aan onttrekken, omdat de mens geen plaats heeft om te verschuilen als de hele cosmos in het niets verdwijnt.
De mens weet nu dat zij even mogen spartelen in deze wereld maar dat de Almachtige zijn plan al getrokken heeft en dat wij maar beter vrede mee kunnen hebben in de tijd die ons nog resten. Ik zeg altijd, ik geloof niet in jesus of mohamed maar ik weet dat god bestaat en dat is mijn houvast in het leven. De mens hoef zich trouwens niet druk te maken want de Almachtige regelt alles en aan het einde van de rit komt het altijd goed dat is mijn vaste vertrouwen in God.
Maak melding
ik wens jou veel sterke wijsheid en kracht toe in jou verdere leven,zolang je leeft komt je hobbel tegen met de kracht van allerhoogste zal het jou lukken om ze te ontwijken. GOD BLESS.
Maak melding
Respect Bro Iwan!
Krakti.
Maak melding
Ik waarder de openheid waarmee Iwan over dit onderwerp praat en was geroffen door de volgende zin:
Over zijn verslaving zei hij: “Je voelt je geweldig. Maar het is niets. Je verliest al je sociale en maatschappelijke contacten. En thuis word je niet vertouwd. Ik heb gedwaald in de duisternis. Ik ben blij dat ik weer een menswaardig bestaan leidt. Zo moet een mens zijn. Ik doe het voor God.”
Los van de vraag of iemand het voor God doet zou ik willen zeggen dat je het vooral ook doet voor je naasten en voor jezelf.
Maak melding
Dit vind ik zulk eng fundamentalistische praat. Verwacht je niet van een journalist. Die moet onafhankelijk zijn en zijn geloofsovertuiging buiten zijn werk laten. Als je voor zo een belangrijke krant schrijft hoort dit niet. Maar in Suriname kan alles. Dank zij als die christelijke handje klap kerken wordt de traditionele Afro cultuur zwaar onderdrukt. Wat de koloniale heerser in 350 jaar niet is gelukt, wordt nu door Afro Surinamers met de bijbel in de hand met rap tempo voltrokken. Dat Brave zijn heil dankt aan zo een kerk, is zijn prive zaak. Als lezer van een algemene niet christelijke medium wil ik daar niet mee lastig gevallen worden.
Maak melding
Wie vergeving predikt moet ook kunnen vergeven en alleen dan zal zijn of haar,hart rein zijn.
Want wie reinheid predikt en toch zondigd zal nimmer rein zijn maar verdoemd.
AMEN
Maak melding
Beste Iwan Brave,
Wellicht heb je al een kerk gevonden waar je je thuis voelt en een goede relatie met God kan opbouwen. Is dat niet het geval dan hier een tip: blijf ver weg van die kerken die het geloof vermengen met cultuur en traditie. Daar is namelijk niets Christelijks aan. Tang boeng en ga door op de goede weg.
Maak melding
Mijn vraag aan jullie is :wat is Christelijk?
De kerstboom waar Jeremiah over sprak?
“Do not learn the ways of the nations or be terrified by signs in the sky, though the nations are terrified by them. For the customs of the people are worthless; they cut a tree out of the forest, and a craftsman shapes it with his chisel. They adorn it with silver and gold; they fasten it with hammer and nails so it will not totter
of Easter (Pasen)afkomstig van Ishtar de oudste babylonische Godin?
Veel Christenen veroordelen ons Rastas maar wij zijn de enige die ons aan de livity houden Die Yahwe(geen Jehova) ons heeft gegeven en nog iets
Jezus is afkomstig van Ezeus of Zeus
zijn naam was Yahoshua
zoek God niet in de hemel maar in je hart
Maak melding
Wij worden in het leven zo vaak lastig gevallen met allerlei zaken waar we liever niets mee te maken willen hebben. Gewoon skippen zou ik zeggen, of misschien toch maar een andere planeet opzoeken?
Steeds vaker wordt het hebben van een mening verward met partijkiezen. Een beetje lastig is dat wel.
Er mag in ieder geval wel partij gekozen worden. Wie een mening heeft zonder partij te kiezen, plaatst zich buiten de orde, of – erger – kiest positie in ‘het veilige midden’.
Journalisten kunnen per definitie niet onpartijdig zijn en hoeven dat ook niet. Hoewel onpartijdigheid wel het streven moet zijn. Wel mogen ze de partijdigheid expliciet inzichtelijk maken, opzettelijk of niet.
En dat heeft Iwan wel gedaan.
Maak melding
AHE. dat kan wel maar dan moeten ze voor een christelijk medium gaan werken. Dat wordt ik daar niet ongevraagd mee geconfronteerd. De Ware Tijd is een algemene krant. Niet de Kerkbode.
Maak melding
Lunchtime achter de laptop, speciaal om Wally te beantwoorden.
Dat getuigt van respect voor jouw mening en gelukkig kan ik je wel volgen. Dat is in ieder geval al een goede basis. Tolerantie kan ook een goede basis zijn om deze onderwerpen te benaderen. Daarom probeer ik mij tolerant en begrijpend op te stellen zodat ik mij niet druk hoef te maken over een artikel in een algemene krant waarin een columnist zijn persoonlijk verhaal uit de doeken doet. Dat zou ik jou ook willen aanraden en hoop dat je mij ook kunt volgen.
Ik heb trouwens niets met handjeklap kerken (zoals dat zo mooi wordt genoemd), en het Christelijke geloof zoals mij dat ooit is bijgebracht zal mij ook een biet wezen. Maar ik geloof wel!!!.
Maak melding
Tsja. Ik vind het allemaal heel fijn voor je hoor maar dit heeft dus gewoon niks meer met journalistiek te maken.. Hou dat geloof lekker voor jezelf en schrijf gewoon columms over zaken die mensen ook buiten jouw geloof aangaan.. Geloof is een prive aangelegenheid. Niet iets waar je columns mee vult. Tenzij in het krantje van de Jehova getuigen..
De verkiezingen komen eraan. Waarom doe je daar nou niks mee??
Maak melding
Ik geloof niet in een kerk,nog wat een dominee of pater me te vertellen heeft.Geloof komt uit je hart.
Als men de berichten volgt,over misbruik en mishandeling door de Katholieke pastoors en nonnen,dan heb ik er goed aangedaan om niet te luisteren wat hun te vertellen hebben over God ea.
Er is een OPPERMACHT die ons beschermt tegen het kwaad en ons begeleid om een goede persoonlijkheid te zijn,die kerk van Iwan en zijn meesters kunnen mij gestolen worden.
Idd Iwan moet ons niet komen lastig vallen met zijn ervaringen,het is toch zo dat ook de kranten gescheiden moet blijven van wat voor geloof of kerk dan ook,laat hij maar een colum gaan openen in die Jehova`s krant.
Maak melding
Iwan Brave, ik zou zeggen ga en verkondig het evangelie.
Maak melding
Of gaat meneer Brave evangeliseren via zijn colums. Zeg dat dan
Maak melding
Nou Meneer Brave, de vraag is: Is het verstandig om de lezers van uw column “op te zadelen” met uw persoonlijke voorkeur v.w.b. het geloof. Ik merk dat de meningen ongeveer fifty fifty lopen. Democratisch gezien zou het genoeg reden moeten zijn om de signalen serieus te nemen.
U zult het met mij eens zijn dat het wel te voorspellen was dat de discussie deze wending zou nemen, hoewel dat wellicht niet de bedoeling was.
Succes.
Maak melding
Met respect voor alle meningen wil ik toch mijn reactie (#9) kracht bijzetten met het volgende.
De betekenis van het woord column = regelmatige bijdrage aan een dagblad of tijdschrift met een bijzondere eigen inhoud.
Dit artikel voldoet dus helemaal aan de definitie. Van een bijzondere eigen inhoud mag je i.d.g. wel spreken, of niet soms?
Kortom: Ik begrijp de lezers met een andere mening en wil niet bepalen wat ze moeten doen, maar waarom niet even de andere kant uitkijken als je dit niet wil lezen? Het leven is al ingewikkeld genoeg, beste forumleden.
Maak melding