Door Iwan Brave – Vorig week vrijdag reisden een Belgische collega en ik af naar Coronie. Van het ‘kokosdistrict’ leef ik altijd op. Je vindt er nog authentieke creoolse erven met kippen en de geur van nostalgie. Toen we de volgende morgen op zoek gingen naar een krant, belde mijn collega naar België om zijn jarige vader te feliciteren. Hij zocht tevergeefs naar de juiste woorden om een beeld van Totness te geven, maar als je er niet bent geweest, kun je er eigenlijk geen voorstelling van maken. “Coronie is ergens op de wereld”, souffleerde ik hem.
Coronie moet je zintuiglijk ervaren. De schilderachtige composities van landerijen, palmen en koddige huisjes lijken gewoon in scène gezet. Er wonen slechts enkele duizenden mensen in Coronie en politiek vallen er maar twee parlementszetels te behalen. Suriname kent het kiesdistrictenstelsel. Daarom geniet Coronie vooral alleen vlak voor de verkiezingen politieke aandacht. Waar je in Paramaribo al gauw zo’n tienduizend stemmen moet halen voor één zetel, heb je er in Coronie nog geen duizend nodig. Lekker makkelijk dus – is althans de gedachte.
Daarom sjeesde Venetiaan met gevolg afgelopen weekend naar Coronie voor een scoringstoer. Een bestuurskantoor werd geopend, de gerenoveerde ambtswoning van de districtscommissaris werd in hergebruik genomen, dat gold ook de sporthal en het startsein werd gegeven voor asfalteringswerkzaamheden. In Totness hielden onder meer de districtscommissaris, de ministers van Openbare Werken en Regionale Ontwikkeling en de president een toespraak. Gewoon gênant hoe ze elkaar de ene veer na de andere van achteren toestaken. Wist je niet beter, dan zou je denken dat Coronie bruist van ontwikkeling.
Het geopende ‘bestuurskantoor’ was niet meer dan een houten gebouwtje met gaas als beveiliging voor de glasloze ramen. Prachtig dat de historische ambtswoning uit 1868 is gerenoveerd, maar brengt dat ontwikkeling? Mijn collega merkte scherp op dat er helemaal “geen meubilair” in stond. In een kamer stond en wastafel waarvan leiding en afvoer zo amateuristisch aangebracht waren, dat het deed denken aan gierige hospita die een beunhaas had ingehuurd. Je hoorde haar zeggen: “Het water stroomt toch, wat zeur je nou?” Kijkend naar naar smoezelige jurk, neem je dan maar wijselijk niet het woord ‘esthetica’ in de mond.
De ‘Coronie Sporthal’ is gerenoveerd voor 250.000 Surinaamse dollars. Een kritische bewoonster wees ons erop dat het een ‘gymzaal’ is, want er ontbraken tribunes. “Als we basketballen, waar moeten de mensen dan zitten. Ze maken alles halfjes en komen pas na vijf jaar weer.” Dus vlak voor de verkiezingen. De aanleg van de Zeedijk levert te verwaarlozen lokale arbeidsplaatsen op. Zo blijft Coronie – en eigenlijk heel Suriname – hangen in voortdurende staat van halfslachtigheid.
Ondanks het prettig nostalgisch gevoel, gaat het bergafwaarts met het district, waar troosteloosheid terrein wint. Het aantal alcoholisten en verslaafden dat op straat hangt, strompelt of ligt, is dramatisch toegenomen. Drie jaar geleden kon je in Coronie nog rustig op een terrasje genieten van je natje en je droogje. Nu komt er binnen no time een bedelende zombie je eet- of drinkplezier vergallen. Het was ook schokkend om te zien hoe mannen zich volgoten om daarna gewoon in hun auto’s te stappen voor een dronkemansrit.
Zwangere vruchtbomen: manja, kers, appel (Surinaamse), sapotille, birambi, tamarinde… allemaal zo voor het plukken. Ooit het overvloedige district van ‘melk en honing’. De 89-jarige Richard Maarbach, somde weemoedig in prachtige dichtvorm hoe Mama Coronie in die ‘moeilijke’ oorlogsjaren heel Suriname met haar ‘bobi’ zoog. Nu heeft niemand oog voor Mama Coronie, die wegkwijnt. Maarbach had ooit een kostgrond, koeien, varkens, kweekte kippen, plantte rijst en cassave, plukte wel vierduizend kokosnoten per seizoen. De politiek laat Coronie schandelijk in de steek – dat wel – maar zei de nestor over de huidige lamlendige jongeren: “Nu moet ik in Coronie mijn eigen olie kopen, want zelfs mijn zoon doet niks met onze kokosvelden. Coronie wacht te veel op lanti, maar als ik dat zeg, dan zeggen ze: ‘Ach, na slaaf yu ben slaaf.’” Weemoedig verliet ik de nog altijd koesterende schoot van Mama Coronie.
Iwan Brave
Als ik in SME ben ga ik altijd met de auto toeren, gewoon instappen wegwezen en kijken waar ik terecht kom, als de tank maar vol is. Altijd maar in de stad hangen vind ik verschrikkelijke zonde van mijn tijd en geld.
Als ik ergens anders op de wereld op vakantie ben doe ik hetzelfde. Gewoon lekker de natuur gaan verkennen, behalve in de landen waar je niet in je uppie of met z’n tweetjes in de middle of no where mag gaan
🙁
Als je die ervaring van andere landen hebt leer je je geboorteland heel goed waarderen.
Je kijkt er met andere ogen naar en denkt “als ik Portugal, Indonesie of bv Griekenland mooi vind, doet Su er helemaal niet voor onder.
Daarom is de route naar Coronie ook mijn favoriete. En zo zijn er nog meerdere.
Aan het klimaat, de mooie natuur en de schilderachtige plekken hoef je niets te doen.
En voor al het andere dat deze mooie plaatsen compleet moeten maken is het inderdaad almaar wachten. Maar helaas, even knipperen met de ogen en 5 jaren zijn weer voorbij. De beleidsbepalers laten hun porum alleen zien als er stemmen te halen zijn, maar een beetje eigen initiatief van de lokale bevolking zou niet verkeerd zijn. Het mes snijdt aan twee kanten.
Maak melding
Meneer Brave u slaat de spijker op zijn kop. Coronie is geen Coronie meer!!!En wat de bevolking betreft, helemaal met u eens, de stevige kerels willen niet werken maar gieten zich liever vol met alcohol om zo de dag door te komen. Ik kom er regelmatig mij is dit niet vreemd. En als we ons afvragen waarom Coronie niet vooruit komt? Het antwoord is simpel, het ligt aan de verdeel en heerspolitiek. Hindoestanen mogen daar niet komen om zich daar te vestigen of om bedrijven op te zetten. Dit zou nl. het einde van de twee creoolse zetels betekenen, hieraan gedacht???!!!! Ja, ik wel, ik heb onze politici door, dit achterhaalde kiesstel syteem is er de oorzaak van dat Coronie ook nooit zal bloeien met alleen Coronianen…dit is de naakte waarheid…en niets anders!!!
Maak melding
Ik ben het toch niet helemaal eens met de redenatie, dat de coronianen lui en alleen op lanti wachten.
Zoals met veel dingen die simpel lijken, maar niet goed gaan; kunnen vele bekende of onbekende factoren meespelen die zorgen dat het in de praktijk niet werkt.
De coronianen gebrek aan initiatief/luiheid verwijten is een makkelijke dooddoener.
Ze worden ook aan alle kanten in de steek gelaten!!
De overheid heeft ook een verantwoordelijkheid naar deze burgers toe.
Op geen enkel gebied creeert zij een infrastructuur om deze mensen uit hun malaise te helpen!
Niet op het gebied van landbouw, wegen, recreatie enz. enz.( het zou mij te ver voeren om het allemaal op te noemen)
Het is de TAAK van de overheid om faciliteiten te scheppen, dat er ontwikkeling komt in een land.
Dit geldt zelfs voor westerse landen, en voor ontwikkelingslanden helemaal.
Men kan wel makkelijk zeggen, dat de mensen moeten produceren, maar ze moeten hun produkten ook kwijt raken.
Wie wil helemaal naar Coronie rijden om daar een of ander landbouwproduct optehalen terwijl ze niet verder willen rijden dan Weg naar Zee en Saramacca?!
Elke landbouwer in Suriname kan je vertellen dat produceren geen enkel probleem is, maar de afzet wel!!
Ook heeft de tussenhandel ze bij hun kokosnoten!
En zo is er een hoop mis in Suriname!!
Als je een surinaamse krant via het internet wil lezen ben je verrast als het op je scherm verschijnt!
Verder zijn het alleen De Ware Tijd en DBS.
Ze hebben wel een hoge dunk van zichzelf ten opzichte van Guyana, maar daar verschijnen ze wel elke dag op het net, en zelfs met foto’s.
Ze lopen in Suriname naast hun schoenen en hebben daardoor nog een lange weg te gaan!!
Maak melding
Dat deze regering van npsers en vhpers het district Coronie niet heeft gepromoot bij de cosmetische industrie.Natuurlijk gaan ze dit niet doen omdat er voor hen geen persoonlijk voordeel uit te halen is.Je reinste aanfluiting voor het intellect van de Coronianen.
Maak melding
@Sabba
De regering moet regeren en de ondernemers moeten ondernemen.
Jij behoort duidelijk tot die dromers die altijd op Lanti wachten. De regering heeft door diverse infra structuur projecten als wegen en haven de nodige initiatieven genomen om ondernemerschap te ondersteunen.
En voor wie daarover begint. Ja er moet nog veel gebeuren om het opstarten van nieuwe ondernemingen mogelijk te maken maar hier is duidelijk sprake van falende wilskracht bij de SME om te ondernemen.
En voor de duidelijkheid. In het algemeen, niet specifiek Coronie.
Maak melding
@Djogo
Omdat het allemaal Kraboes zijn die op Lanti wachten. Hoeveel cooperaties voor landbouw en veeteelt kent SME. Alleen de boeroes waren zo verstandig de Melk Centrale op te zetten en die zitten met allerlei boertjes opgescheept die de melk aanlengen en zo hun eigen afzet kanaal opblazen.
Het probleem ligt voor 80% bij de mentaliteit in SME.
Maak melding
CORONIE? De plek waarvan altijd gezegd kan worden “DE TIJD HEEFFT ER STIL GESTAAN”. Een waarheid als een KOE.
Een en al boedelprobleem,maar zeker ook en daar heersende mentaliteitsprobleem (de goeden niet te na gesproken, maar die zijn er helaas te weinig)
Als grap zeg ik altijd “Vroeger ging ik er , en kocht er kokosolie, bnu ga ik erheen, betaal, en wil de coroniaan mij haast vertellen dat de kokosbomen achter staan, ik de noten kan plukken, en daarna mijn eigen kokosolie kan maken”.
Zie de grondhouding van de bewoners van districten zoals Coronie na Para these days.
Alles moet lantie oplossen,en alles dat fout gaat is de schuld van lantie.
Para in principe het district het dichtste bij, goed bereikbaar en potentie voor touristische activiteiten, maar men ziet het niet of doet NIKS.
Coronie, klein, overzichtelijk, dus absoluut niet moeilijk voor
2 – 3 duizend mensen iets goeds te creëren,maar men houdt er liever constant de siesta en wacht op LANTIE.
Komen er buitenstaanders die iets wensen te ondernemen…NO WAY, want die worden volgens de Coronianen meteen bevoordeeld.
Anyhow,zoals de grondhouding er nu is kunnen wij Coronie beschouwen als “A waisted place”.
Laat de Coronianen nu eens opstaan en zelf proberen iets van hun district te maken.
GOD ZIJ MET SURINAME.
Maak melding
Beste Iwan Brave,
Wachten is het lot van de ongeliefden. Ze wachten totdat er iemand langskomt en ze iets toestopt. Ze wachten op de weg naar geluk. Ze wachten op het brood dat zomaar uit de hemel komt vallen. Ze wachten op de dochter of zoon uit een ver land die voor ze gaat zorgen op hun oude dag. Ze wachten een leven af tot de dood erop volgt. Dit geldt niet alleen voor Coronie: heel Suriname lijdt aan deze ziekte. En als er een paar zijn die niet willen wachten dan worden ze tegengewerkt, je weet wel: die krabbenmentaliteit. Want, hoe durft die ander niet te wachten net als zij die dat wel doen. Nee, Iwan Brave, je bent niet verhuisd naar het land van melk en honing, maar naar het land waar ze wachten van s’morgens vroeg tot s’avonds laat.
Maak melding
Ik kan de heer Maarbach niets anders dan gelijk geven. Ik ben zelf afkomstig uit Coronie. Elke keer als ik er ben zie ik met lede ogen aan hoe de boel achteruit gaat. Het is om te janken. Kerels met wie ik in de klas gezeten heb, zijn aan de drugs of aan de drank. En bedelen dat ze kunnen! Ik word er doodziek van.
En maar wachten op de overheid. Het zijn niet alleen de Coronianen die dat doen, maar heel veel Surinamers. Mijn broers en ik hebben ons vroeger suf gewerkt. Onze ouders hebben nog harder gewerkt. Iedereen werkte in mijn jeugd heel hard. De percelen werden onderhouden. Er werd heel veel reist verbouwd.
Hoe is het mogelijk dat de mensen geen olie meer bereiden. Cocosolie is super gezond. Het wordt in allerhande produkten gebruikt. Maar dat wil en kan men niet begrijpen in Coronie. Het blijft dus een treurnis.
Maak melding
@ Bifa
Touché.
Jouw tekst hoort op billboards langs de weg van JAP-airport naar paramaribo, op verschillende plaatsen in paramaribo en vooral voor het gebouw van DNA.
Maak melding
Ook zij zaten alleen maar te wachten.
Tijdens een van mijn tochten richting Nickerie stopte ik bij een bruggetje in Coronie waar twee jonge Coronianen stonden te wachten. Voor ik wat kon vragen haalden ze twee enorme, gespikkelde en geaderde leuters uit hun broek en begonnen eraan te trekken. Mijn medepassagiere moest er van kotsen.
Op de terugweg twee dagen later stonden de jongens nog steeds bij de brug te wachten.
“Jij gaat toch niet weer stoppen?” Zei mijn passagiere op antwoord wachtend.
Dit is geen verzinsel maar echt waar. Dat was ruim 25 jaar geleden. Ik weet niet of ze nu nog wachten en wat verdienen want ze vroegen geld voor hun kunsten.
Maak melding
Mijn reactie komt een tikkeltje laat, hopenlijk niet te laat. Houd het maar op mijn Coroniaanse bloed dat kruipt waar het niet gaan kan.Wanneer ik in Coronie loop uberhaupt in Suriname, loopt mijn hart over van liefde voor de mens. Mijn ogen zien dan wat deze mensen niet zien omdat zij midden in de shit zitten en ik de luxe heb van de Europese verlichting.Ik wil enkele ideeen met u delen ik hoop dat de DC er iets mee kan zij is tenslotte Lanti. Idee 1. Tol weg zware vrachtwagens, outos vol pasagiers sjeezen door Coronie de wegen moeten onderhouden worden op deze manier profiteert Coronie ook van de welvaart van Nickerie. en Tolwegen brengen wergelegheid met zich mee.Tolpoortjes dienen bemand te worden.
Idee 2.
Waarom geen kunstmatig aangelegde strand aanleggen? Men weet niet wat ze met de ziltegrond moeten doen. werkgelegenheid, toerisme bevorderend.
Idee nummer 3.Staatlogeergebouw, leent zich voor exploitatie. Ik geef niet te veel weg ik hoop asap in dit district mijn brood te verdienen(open sollicitatie) mijn hoofd stroomt over van mogelijke werkgelegenheidcreerende ideeen.Ik hoop dat de Dc hier is mee wil doen of kan tenslotte is zij Lanti , Lanti zit niet in Paramaribo maar onder de neus van de mensen in de persoon van de DC.Kondreman tan bun, de ontwikkeling die wij in Europa hebben doorgemaakt kunnen wij inzetten in ons land. Ik zag laatst een advertentie van Sint Maarten die vroeg expliciet eigen mensen eerst te solliciteren a tan leki sranan wan soso witiman we have to decoloniz their minds we have a long road to walk together.
Maak melding