PARAMARIBO, 7 jan – Het zwijgen van derden in gevallen van kindermisbruik en -mishandeling is nog het grootste euvel bij de aanpak. Dit stelt psychologe Lilian Ferrier van het Bureau Kinderontwikkeling, BKO. Niet alleen personen uit de directe omgeving hebben schuld, maar ook personen die verantwoordelijke posities innemen.
Die kunnen nog het meest doen, maar doen het minst. Waar BKO al ruim tien jaar aandringt op verscherping van wetgeving, geeft niemand thuis. Zelfs op eigen initiatief aangeleverde wetsvoorstellen worden gelaten voor wat ze zijn. “Ze zijn met allerlei andere zaken bezig, maar dit van onze kinderen willen ze niet oppakken”, zegt Ferrier tegenover de Ware Tijd.
Intussen neemt het aantal gevallen al maar toe. Onlangs nog werd door de politie melding gemaakt van een reeks aanrandingen door chauffeurs van schoolbussen. “Elk jaar schrikken wij van de hoge cijfers van kindermisbruik, maar er wordt verdorie niets gedaan”, aldus Ferrier. Volgens psycholoog Harry Mungra is meer sociale actie nodig om het bewustzijn alom te vergroten. “Als je blijft zwijgen, ben je ook medeplichtig.”
Hier ff een reactie op dit artikel.Het is al jaren shering en inslag in suriname het kindermisbruik.De meeste landgenoten doen net of hun neus bloed als dit onderwerp ter sprake komt.Het is gewoon walgelijk wat sommige volwassenen doen met minderjarigen. Ik hoop dat er echt hier aan wordt gedaan zo dat we geen nedelandse toestanden krijgen in ons land.Pedofielie is een ziekte die we met alle geweld moeten verdrijven uit ons schiterende Suriname. Errol Waal
Maak melding
KINDERMISBRUIK
Onder seksueel misbruik van kinderen verstaan we in het algemeen seksuele contacten van (jong) volwassenen met kinderen jonger dan zestien jaar, die plaatsvinden tegen de zin van het kind of zonder dat het kind deze contacten kan weigeren. In Nederland is seksueel contact met een kind beneden de twaalf jaar zonder meer strafbaar. Ook contact met een jongere tussen de twaalf en zestien is strafbaar, maar de politie komt volgens het geldende recht alleen in actie als aangifte wordt gedaan.
Bij zaken die tot de zomer van 2002 speelden is het ook vereist dat een klacht wordt ingediend door de jongere, de ouders of de Raad voor de Kinderbescherming. Inmiddels is de wet op dit punt gewijzigd. Ook strafbaar is de volwassene die seksueel contact heeft met een minderjarige (beneden de achttien jaar) die afhankelijk van hem is: een vader met een dochter of een leraar met een leerling.
DE HUIDIGE PARLEMENTSVOORZITTER VAN SURINAME PAUL SOMOHARDJO:
In de Republiek Suriname bijvoorbeeld werd in 2003 de huidige Parlement Voorzitter Paul Somohardjo, door een rechterlijke uitspraak gedwongen om als minister van Sociale Zaken zijn ontslag in te dienen, nadat hij tot twee maanden voorwaardelijke celstraf was veroordeeld voor de ‘aantasting van de eerbaarheid van een jongendame’, in gewoon Hollands: hij is een ‘veroordeelde pedofiel’.
PEDOFILIE
hET WOORD ‘pedofilie’ is afkomstig uit het Grieks. Het is een term, die wordt gebruikt voor het zich seksueel primair aangetrokken voelen van volwassenen en bepaalde adolescenten tot kinderen die nog niet geslachtsrijp zijn.
Als volwassen gelden in dit opzicht degenen die ouder zijn dan 18 jaar en adolescenten zijn hier relevant, wanneer zij mimimaal 5 jaar ouder zijn dan het kind. De term wordt op 2 manieren heel vaak foutief gebruikt. Ten eerste slaat de term “pedofilie” alleen op het verlangen naar seksueel contact met kinderen, niet op het daadwerkelijk hebben van seks met kinderen. Het laatste heet pedoseksualiteit. In het dagelijks gebruik wordt echter vrijwel uitsluitend van pedofiel en pedofilie gesproken, ook als men pedoseksueel of pedoseksualiteit bedoelt.
En deze Paul Somohardjo werd in 2005 door de huidige president Ronald Venetiaan desondanks beedigd tot voorzitter van het Surinaams Parlement.
Wat kunnen ouders en leerkrachten doen als zij vermoeden dat een kind misbruikt is?
* Luister naar wat het kind uit zichzelf wil vertellen. Stel open vragen en geen sturende of suggestieve vragen. Vraag naar het wat, wanneer en wie en niet naar het waarom.
*Vraag hoe het kind zich voelde bij lichamelijke aanrakingen; Stel geen vragen op een beschuldigende of een veroordelende manier; Zeg dat het kind er niet zelf iets aan kon doen; Concludeer echter niet overhaast dat het kind misbruikt is op basis van weinig of onduidelijke informatie van het kind;
*Raak niet overstuur en als dat toch gebeurt, belast het kind daar dan niet mee: er hoeft bij nader inzien niets te zijn of het gaat om iets onschuldigs dat u, uw kind of een ander verkeerd begrijpt; Ondervraag het kind niet voortdurend: kleine kinderen zijn ontvankelijk voor suggestie en voelen op den duur aan wat je wilt of denkt te gaan horen;
*Vertel het kind dat je gaat helpen om er iets aan te doen en dat je hiervoor zelf ook hulp gaat vragen aan iemand die er verstand van heeft (het komt immers vaker voor);
Bespreek je vermoedens niet meteen met buren, vrienden of kennissen: dan ontstaat al snel een beschuldigende roddel;
Deze aanwijzingen gelden natuurlijk ook voor vertrouwenspersonen van het kind buiten het gezin: de huisarts, de buurvrouw of de mentor van school.
Voor verdere informatie zie ook:
* http://www.bureaujeugdzorg.info.
* http://www.minjust.nl bij publicaties.
* ‘Kindermisbruik’ op het internet.
Maak melding
grote schande ze lopen elkaar in de haaren te vliegen om een k.u.t stuk grond en weet ik veel nog meer maar dit soort belangrijke dingens is niemand thuis zelf de media hoor je gooi maar een bom op suriname dan is het klaar ik erger me echt aan dit soort nieuws we zijn jaren onafhankelijk maar geen moer vooruit gekomen .
Maak melding
De lijder hebben geen keus,ze zijn medeschuldig en doen het zelf ook..
Kijk maar zelf in het parlement het krioelt van verkrachters rovers moordenaars boeven schurken oplichters enz enz..
Hoe kunnen deze mensen opkomen voor het gewone volk..
Het ergste is,dat wij het volk zelf hebben gekozen voor deze imbisielen dom oren egoïsten en ze zijn nog trots ook zelf verheerliking..
Maak melding
Wat willen wij als schenders van uiteenlopende rechten van mensen vooraanstaande c.q. sleutelposities innemen.
Zijn er nog referentie figuren in ons geliefd land? Wie zwijgt stemt toe en is nog schuldiger.
Maak melding
dit probleem in suriname is al jaren zo , derden zwijgen als een graf, zelf moeders hielden hun mond als ze wisten dat hun kinderen werden misbruikt. vaders stiefvaders , opa , broer, neef ,deden er aan mee, maar men zweeg in alle talen , familie,s durfden hun mond niet open te doen, mag voor intimidatie , het zou een schande zijn voor de familie, vandaag de dag , is die taboe niet doorbroken, kijk maar om je heen , zelf in de zogenaamde beste familie,s komt kinder misbruik voor. hoeveel surinaamse drugs verslaafde en psychatrische patienten hebben het niet mee gemaakt .met dit soort gevallen kom ik bijna ieder dag in aanmerking, men kijk niet binnen de gemeenschap wat het gevolg op de langere duur is van misbruik, ik hoop dat men in suriname die taboe kan doorbreken, maar dan moet die vies-peuk somo , wel opdonderen , want die heeft ook zo een besmet verleden, misbruik van jonge kinderen
Maak melding
Dit is al lang bekend en toch zit somohardjo in het surinaamse parlement.
Ja surinamers vinden blijkbaar geld belangrijker dan dit soort hartverscheurende taferelen.
uitroeien die hele parlement.
A tang so
Maak melding
Met name ouders, die zijn aangewezen op meerdere bazen hebben totaal geen grip op hun kroost. En juist daar slaat het noodlot/de onverlaat toe.
Maak melding
Ik vind het niet vreemd dat er een toename van kindermisbruik te bespeuren is.
Sedert de Assambleevoorzitter (lees baas van de democratie)is geinstaleerd heeft deze vorm van criminaliteit alleen maar grotere vormen aangenomen.
Deze man is namelijk veroordeeld voor een soortgelijk misdrijf maar mocht toch DNA voorzitter worden. Dus door de kleine man wordt dit soort criminaliteit als legitiem gezien.
Suriname waarheen???????
Maak melding