Vanaf 25 maart is in het Haags Historisch Museum de tentoonstelling over het koloniale verleden én heden van regeringsstad Den Haag te zien. Koloniaal Den Haag – een onvoltooid verleden laat bezoekers kennis maken met historische personen die te maken hadden met het koloniale bestuur vanuit Den Haag: de tot slaaf gemaakten, de contractarbeiders, de inheemsen en de vele anderen die de gevolgen ondervonden van het kolonialisme, daar tegen in opstand kwamen of het systeem van binnenuit probeerden te veranderen. Ook de bestuurders van toen komen aan bod: de mensen die profiteerden of juist wilden hervormen.
Bezoekers van de tentoonstelling leren via de mensen die het hebben meegemaakt over de geschiedenis van het Nederlands kolonialisme en de rol van regeringsstad Den Haag. In het tweede deel van de tentoonstelling maken ze kennis met de bewoners van Den Haag met een band met de voormalige koloniën Haagse beslissingen hadden ooit grote gevolgen voor miljoenen mensen ver weg: in Indonesië, in Suriname en in de Caribische delen van het koninkrijk. Gedurende een periode van ruim drie eeuwen werden deze gebieden bestuurd vanuit één dominante drijfveer: het maximaliseren van winst. Een beleid dat gepaard ging met onderdrukking van de inheemse bevolking, rechteloosheid, geweld, slavernij en het de kop indrukken van elke vorm van verzet.
Bekende personen zoals Johannes van den Bosch, die het Cultuurstelsel invoerde in Indonesië, en Tula, leider van de Curaçaose slavenopstand van 1795, presenteren we in een nieuwe context. Er is ook aandacht voor minder bekende personen. Bijvoorbeeld de tot slaaf gemaakte Virginie van Gameren, die de strijd aanging om haar vrijheid en die van haar kinderen te krijgen, en daarin gelijk kreeg van het Ministerie van Koloniën.
Samen met, voor en door de stad tot stand gekomen
Het museum riep in 2022 stadgenoten op hun verhaal en voorwerp over het koloniale verleden en de hedendaagse neerslag daarvan te delen. Welk persoonlijk voorwerp vertelt hierover een belangrijk verhaal? En wat betekent dit voorwerp voor jou?
Samen met Dutch Caribbean Book Club, Stichting Eekta, Stichting Afimo, Tong Tong Fair en Museum Sophiahof organiseerde het museum Verhalensalons. Ook bij de woongemeenschappen Bangun Trisno en Wisma Tunggal Karsa zijn verhalen verteld. Stadsgenoten deelden tijdens deze gesprekken hun verhalen over familiegeschiedenissen, tradities, rituelen, religie, leef- en eetcultuur. Het museum maakte een selectie uit ruim honderd ingezonden voorwerpen en verhalen. Deze zijn te zien in de tentoonstelling met de verhalen van de inzenders.
Publieksprogramma
Rondom de tentoonstelling organiseert het museum een uitgebreid publieksprogramma met rondleidingen, stadswandelingen, workshops, debatten en lezingen. Enkele hoogtepunten:
Wandelingen Den Haag en Slavernij
Den Haag speelde al vanaf de 17de eeuw een centrale rol in de totstandkoming, de handhaving en de afschaffing van de slavernij. In het Haagse straatbeeld zijn sporen van deze geschiedenis nog altijd zichtbaar. Een gids neemt je mee langs locaties als het voormalige Ministerie van Koloniën of de plek waar Anton de Kom onderzoek deed voor zijn boek Wij slaven van Suriname.
Koloniaal Den Haag: de conservator vertelt
Conservator Valerie Veenvliet vertelt tijdens een korte lezing over de totstandkoming van de tentoonstelling. Welke keuzes heeft het museum gemaakt, welke verhalen staan centraal en welke bijdrage leverde het Haagse publiek?
Tracing Your Roots
Maak in een groep van gelijkgestemden kennis met jouw geschiedenis, leer je stamboom-onderzoek doen en interview je jouw (groot)ouders om hun verhalen vast te leggen. Een langer lopend programma voor jongeren (15-35 jaar) met “wortels” in een van de voormalige Nederlandse koloniën.
Meer informatie en tickets voor de tentoonstelling of het publieksprogramma via de website van het Haags Historisch Museum.
Surinamers moeten uitkijken dat hun koloniale geschiedenis, hun verzetsmensen geen aandacht krijgen en onbekend blijven.
Dit omdat het Surinamers, afstammelingen van de Afrikaanse – Surinamers vooral in Nederland de toon hebbrn gezet voor erkenning ennexcuses, enz voor dit stukje geschiedenis. Wat dan opvalt bij het in elkaar zetten van dit koloniale geschiedenis de Antillianen van Afrikaanse afkomst in hrt opzetten een dominate rol spelen, de Surinamers niet of zwak aanwezig zijn. Het gevolg hiervsn is dat de Surinaamse verzetshelden, heldinnin van zowel de Afrikaanse, en Aziatische afkomst niet zichtbaar worden. De Antillianen halen dan hun geschiedenis sterk aan.
De Surinamers waren aks eersten die aandacht en erkenning, excuses, enz vroegen en boor streden en als je de reacties van Antillianen toen over hoorde zou je denken dat ze er niet onder lijden, het zo lang geleden was, geen
excuses hoefden , enz.
Zie dat hun koloniale helden dan nu wel beter in het voetlicht staan en de Surinaamse helden in de donkere duisternis niet zichtbaar worden gemaakt.
Surinamers hebben met deze tentoomstelling de Antillianen hen het kaas van de boterham laten eten.
Weer niet goed in het bestuur/ commissie van deze tentoonstelling de juiste Surinaamse mensen geplaatst met dit armzalige vertoning van onze koloniale geschiedenis. De Antillianen glimmen in het licht van deze tentoomstelling.
gemodereerd
Ach, je wordt niet serieus gekomen in nederland met wrede koloniaal verleden. Dagelijks worden mensen uit suriname lastiggevallen voor ondergronds bankieren terwijl andere allochtonen in nl o.a pakistanen, afghanen dit ook doen rijden ook dure wagens maar hun worden nooit lastig gevallen. De slagers van het koloniale verleden en hun ratten nazaten hebben mij dierbare afgepakt in nl de blanke slagers in suriname waren echte racisten/slagers de antillianen hebben niet zoveel geleden, hun nazaten in nl nog steeds grote racisten god vervloek hun deze blanke koloniale slagers.
gemodereerd
Correctie ik bedoelde serieus genomen, maar de k kwan er tussen.
gemodereerd
“” Hoezo onvoltooid?Met het aantrekken van schoenen,werd een tijdperk afgesloten.Er kwam een era van werk en bezit vorming aan,maar zo als gebruikelijk werd dat niet herkend.””
Dit stukje was per abuis ergens anders terecht gekomen.
gemodereerd