Sociale instellingen hebben graag meer steun vanuit de regering c.q. de overheid om hun doelgroepen tegemoet te komen. Tijdens de voorgesprekken op weg naar een nationale dialoog heeft president Chandrikapersad Santokhi op vrijdag 3 maart de Stichting Wan Okasi, Stichting Huize Ashiana en de Stichting Social Army aangehoord.
Alle drie organisaties hebben de bijdrage van de regering gevraagd zodat zij het werk naar hun doelgroepen effectief kunnen doen. Ook hebben zij het staatshoofd om een oplossing gevraagd voor de verschillende problemen waarmee zij te kampen hebben.
Aniel Koendjbiharie, voorzitter van de Stichting Wan Okasi benadrukte dat de regering haast moet maken om concrete zaken voor de mens met een beperking gedaan te krijgen. Hij legde het staatshoofd het probleem van zorgvervoer voor. Behalve betalingsproblemen, is er volgens de voorzitter beleid noch criteria in deze sector. Koendjbiharie somde op dat personen uit de doelgroep onder de armoedegrens leven, zij moeten ondanks hun SZF-verzekering toch voor medische kosten opdraaien.
Volgens de voorzitter kunnen sociale instellingen geen invulling geven aan het minimumuurloon; werknemers trekken weg vanwege de lage lonen. Koendjbiharie zegt dat afspraken met de presidentiële vertegenwoordigingen niet worden nagekomen. Hij eist daarom deskundige werkgroepen met mensen die het hart op de juist plek hebben.
Ashiana-directeur Brenda van Daal en bestuursvoorzitter Erny Landveld vroegen president Santokhi aandacht voor de situatie bij het bejaardentehuis. De subsidies zijn vanwege de geldontwaarding niet meer toereikend. Daarnaast is er gesneden in de begroting van de instelling. Landveld ziet graag dat de herwaardering van bejaardenverzorgsters ter hand wordt genomen. Hij zegt dat donaties aan de instelling vaak een druppel op de hete plaat zijn.
De stichtingsvoorzitter noemt de dialoog met de regering belangrijk, maar is van mening dat er continuïteit in moet zitten. Hij zegt dat het beleid naar de bejaardenzorg een bredere aanpak nodig heeft. Ook moet bejaardenzorg een landelijk karakter hebben omdat er ook in de districten, maar in het bijzonder het binnenland mensen uit de doelgroep aan hun lot worden overgelaten.
De Stichting Social Army zet zich voornamelijk in voor sociaal zwakkere jongeren. Voorzitter Mitchell Matroos hield het staatshoofd voor dat jongeren zekerheid in het leven willen. Wanneer dit ontbreekt, kunnen zij zich op een niet correcte manier uiten. Hij stond stil bij huisvesting, grond en financiële zekerheid.
Matroos stelt het op prijs dat jongeren van zijn organisatie reeds in aanmerking zijn gekomen voor een stuk perceel, maar vroeg ook een bijdrage van de regering in het ontbossen dan wel aanleggen van een weg op het project Lelydorp.
De stichtingsvoorzitter wees ook op het toepassen van rancune tegen jongeren op de werkvloer bij overheidskantoren. Hij nodigde de president uit voor een bezoek aan het recent geopende kantoor van Social Army.
President Santokhi vroeg de Stichting Wan Okasi samen met de regering na te gaan welke door haar gewenste deskundigen in de werkgroepen moeten worden opgenomen. Ten aanzien van de herwaardering van bejaardenverzorgsters zei het staatshoofd dat er reeds een werkgroep is die zich buigt over de financiële rechtspositie van werkers in de zorg.
Verder gaf het staatshoofd aan dat de regering ook bezig is met een project voor seniorenzorg en de opvang van vrouwen en kinderen die te maken hebben met huiselijk geweld. Santokhi complimenteerde de Stichting Social Army voor haar inzet en zei dat andere organisaties een voorbeeld aan deze stichting kunnen nemen.
De slavernij is op 1 July 1873 afgeschaft,
Deze groep vrij gekomen afstammelingen vd Afri Surinamers marrons en bewoners van stad en districten), waarvan vooral de Stadscreolen de Westerse zeden en gewoonten hebben overgenomen, gaan praten als de kolonist, recht lopen als de kolonist, kleden als de kolonist, enz zijn blijven steken. Deze groep is hun cultuur, zeden en gewoonten, geloof, enz kwijtgeraakt door de slavernij, zelf hun familienamen. Hun jongen en meisjes namen/ dagnamen vd week kunnen ze zo weer aan zich zelf geven, zoals koffie, akuba, Deze groep hebben velen het moeilijk en worstelen met het bestaan. Hoewel de slavernij op 1 July 1873 is afgeschaft zijn velen voor een baas blijven werken. Dit maakt dat ze hierdoor afhankelijk werden van een andere net als de kolonisatie periode van de slavernij. Als het slecht gaat met economie worden zij keihard geraakt, ontslagen, werkloos, geen inkomsten of omdat er niet genoeg inkomsten zijn en bij de overheid of bedrijf werken vast lopen. Willen loonsverhoging, gaan eisen stellen en staken, vernielingen aanrichten, andere hard werken etniciteiten gaan beroven, enz. crimineel gedrag vertonen.
Ze komen ook voor in de vrije beroepen. De armoede treft deze groep het zwaarst omdat velen voor de overheid of een baas werken, hosselaars zijn, enz. De marrons zijn bezig in de goudsector, maar er zijn ook velen die crimineel gedrag vertonen en het leven in Paramaribo onveilig maken.
Deze groep moet meer gaan ondernemen, niet hosselen, maar echte zaken gaan opzetten. Geen import ondernemingen, maar productie ondernemingen. Coronie was eens een productie district, kokosolie 9 Coroni Kokonoto ( een zeer goed product, dat ook afzet kan vinden in het buitenland), varkensteelt, bijen teelt – honing.
De Chinese contractarbeid is op in 1874,
De Hindustaanse contractarbeid eindigde in 1916,
De Javaanse contactarbeid eindigde in 1939
Van al deze groepen hebben de Chinese het beste afgebracht wat betreft zich financieel, economisch, goederen. Ondernemen, leren goed, hun culture verenigingen, band met het afkomstland/ haalden ook vrouwen uit hun eigen land, kasmoni.
Ook in de vrije beroepen zijn ze actief en enkelen in de politiek.
slechte eigen:
Niet aangepast aan de Surinaamse samenleving, gesloten groep en zoeken hun ontspanning ook buiten de Surinaamse sport en ontspanning, maar meer in hun eigen Chinese culturele verenigingen.
Gokkers en konden daarmee al hun goederen, inkomsten en vrouw verliezen.
Een etniciteit die zich goed staande heeft kunnen houden en welvarend en welzijn het goed gedaan heeft.
Hindoestanen:
Een groep die in de landbouw bezig is, kleine landbouw, middenstand tot grote landbouw.
Na de jaren 70 ook veel actief werden in de ambtenarij, Ze ondernemen in diverse branches.
Een groep die het waarin vooral nu velen worstelen met de economische situatie van het land, maar d.m.v. landbouw, hun karakter redt.
Zijn ook terug te vinden in de vrije beroepen. Deze groep redt zich ook prima. Je zal ze niet gemakkelijk vinden tussen demonstranten. Zijn meer met hun middelen van bestaan bezig, hun land bewerken, groenten en fruit te verkopen op de markt, het ondernemen, enz.
Javanen
Een groep die zich zelf ook redt met hun landbouw op hun percelen, hebben nu heel veel domeingronden gehad van El Somo vd PL en zijn daarom eigenlijk een groep die wat dat betreft, domeingrondbezitters.
Komen in allerlei beroepen voor, telé, sauto, bami winkels, prostitutie, stelen als raven, enz ook in vrije beroepen, vele ambtenaren vd overheid, waarvan je jouw afvragen als je die ministeries kijk en naar de samenstelling of je in Java bent.
Deze groep is echt goed geassimileerd in de Surinaamse samenleving en praten het Sranan Tongo heel vlot, naar hun eigen moedertaal. Sommigen vinden Sranan tongo belangrijker dan hun moedertaal.
Inheemsen zal je ook niet veel vinden bij demo’s. Meestal als het om hun eigen belangen gaat, grondzaken, hun leefgebieden, enz. Velen liggen in hun hangmat, drinken hun kasiri, eten hun pepre watra en jagen op vis en wilde dieren. Leven in hun dorpen in hun woongebied. Zijn heel boos dat Suriname dat ze als hun eigen land beschouwen andere etniciteiten oa de kolonisten eerst en later anderen de baas spelen. Ondanks dat zijn het zeer schuwe mensen, maken tam tam bij feestdagen, lopen in hun inheemse gewaden, verkopen hun kunst stukken en maken een tamtam muziek van enkele tonen en dansen met hun heupen naar achten en naar voren te bewegen
De armoede treft hun ook, maar ze kunnen met landbouw en hun toko’s, marktverkopers zich goed redden. Je zal ze ook minder vinden bij demonstraties, maar voor een soft en broodje komen ze wel opdraven voor een demo.
Surinamers moeten meer gaan ondernemen ( productie en exportondernemingen/ Surinamers moeten een keer gaan durven te leven en een mindchange durven maken en handen uit de markt. De creolen moeten afstappen om voor de overheid te gaan werken, maar hun eigen ondernemingen gaan opzetten. De schuld ligt ook bij het schoolsyteem door de jaren heen, te veel gericht op kantoorbanen. Niet voldoende in productie en exportondernemingen. De Surinaamse regering, het onderwijs moet meer de technische opleidingen gaan stimuleren. Let op veel Surinaamse leerlingen vallen af door het schoolsysteem van Suriname en zijn gewoon verloren.
De kansen van Suriname liggen in:
– ecotoerisme ( HORECA, grote hoeveelheden inheemsen en marrons zouden hier werk in kunnen vinden en een goede boterham verdienen,
– moderne zeevisserij, veel mensen zouden hier ook werk in kunnen vinden en een goede boterham in verdienen,
– moderne landbouw, zoals Wageningen Rijstonderneming in Nickerie was, Velen zouden hierin werk kunnen vinden en een dikke boterham,
– moderne houthandel, Buynzeel Suriname die maakte verschillende soorten mooie modellen houten woningen en zelf voor de export,
Er moet een plan worden gemaakt door goede gemotiveerde personen die van de hoed en de rand weten en dit dan in de praktijk uit te voeren. Het beleid van het onderwijs en wetenschappen moet hier een belangrijke rol spelen, waardoor onze natuurlijke rijkdommen zie de voorbeelden waar werk in zit een zeer belangrijke rol in moet spelen, het curriculum.
Ook de mentaliteit vd Surinamers moet veranderen, niet voor de overheid willen werken, maar je eigen productie en exportonderneming hebben. Ook moet de overheid studenten de weg wijzen hoe ze een bedrijf op moeten zetten , kennis, werknemers, startkapitaal, war liggen de kansen. 1 mans bedrijven, Vennootschap Onder Firma, BV.
De creolen moeten stoppen om voor een baas of overheid te willen werken. Zie wat het gevolg is als je afhankelijk bent van een overheid salaris of van een baas. Risico’s zijn er ook als het slecht gaat met je onderneming in een crisis, maar dat hoort nu een maal bij. Het is de vraag of je hier goed op kan voorbereiden en jezelf staande houden. Dat moet je dan weten en hoe je je dan uit redt. Sommigen zullen het redden, anderen ten onder gaan, anderen tijdens de crisis opstaan en beginnen.
Ondernemen moet het sleutelwoord worden voor de Surinaamse leerlngen, studenten.
Dat is de enige manier waarop Suriname het gaat redden. De mentaliteit van Suriname moet omgebogen worden, maar dat is niet alles, want corruptie en beleid van (een) regering/en is heel belangrijk. Het algemeen belang en niet het eigen belang.
Als dat gebeurt en ook de multinationals in de olie en gas inkomen, zal Suriname een paradijs worden. Het overheidsapparaat kan dan ook met 3/4 kleiner worden. Surinamers kunnen dan tot hun 65 jaar werken voordat ze met pensioen gaan en daarna hun pyjama aantrekken en tomaten en komkommer gaan planten. Deze producten brengen heel veel valuta op.
Deze sociale instellingen zullen met andere doelen bezig zijn voor mensen die echt oud zijn en ziek, maar niet met deze doelen voor jonge en sterke Surinaamse mannen en vrouwen.
gemodereerd
goh jullie ook , dus jullie zien ook dat deze regering niets heeft , eis dan dat ze aftreden , ophoepelen , want ze kunnen niet over de brug komen met geld , want dat is gereserveerd voor de slm
gemodereerd
Geen enkele regering kan alle problemen oplossen.
Ze gaan ook weinig oplossen zolang de CORRUPTIE niet wordt aangepakt.
Binnen de samenleving en voornamelijk het ambtelijk apparaat is er heel veel CORRUPTIE.
Zolang dat nooit eens serieus wordt aangepakt, gaat het land ook nooit vooruit komen!!!
gemodereerd