De niet-gouvernementele organisatie UMA Empowerment Network ( UMA) heeft vandaag het ‘BARI: Online Meldingsformulier Huiselijk Geweld en Verkrachting’ officieel gelanceerd. Dit online meldingsformulier is bedoeld voor personen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld of verkrachting en op zoek zijn naar hulp.
Het doel hiervan is het wegwerken van de vele barrières die de stap tot aangiften van huiselijk geweld belemmeren en daarmee het helpen terugdringen van het aantal gevallen van huiselijk-en partnergeweld, verkrachting en femicide.
Professionals en particulieren die een situatie of vermoeden van huiselijk geweld of verkrachting kenbaar willen maken met vermelding van de persoonsgegevens van de direct betrokkenen, kunnen dat ook doen middels het formulier.
Waarom is het ‘BARI: Online Meldingsformulier nodig?
BARI is (Sranan tongo) Surinaams voor schreeuwen, gillen, roepen om hulp. Uit onderzoek blijkt dat 1 op de 5 vrouwen ooit geweld heeft meegemaakt door een partner of ex-partner. Maar slechts een handjevol slachtoffer doet aangifte bij de politie vanwege schaamtegevoelens, afhankelijkheid aan de partner, vrees en angst voor de partner of uit angst voor privacy-schending.
Uit de praktijk blijkt dat de politie wel ingrijpt als er een melding is van huiselijk geweld, maar vervult geen begeleidende rol. Dat is overigens niet de taak van de politie, zegt social entrepreneur tevens voorzitter van UMA, Sheila Mijnals. Nadat de aangifte is gedaan, wordt de dader opgepakt en wordt het slachtoffer in sommige gevallen verwezen naar een instantie voor begeleiding.
Er zijn ook klachten vanuit de gemeenschap dat de politie de aangiften soms niet serieus neemt. Nadat de dader bijvoorbeeld is opgeroepen, wordt die na een waarschuwing veelal heengezonden en gaat de mishandeling door.
Het BARI – Online Meldingsformulier zal fungeren als een ‘online zorgcentrum’ voor slachtoffers van huiselijk – en partnergeweld en verkrachting waar zij alle mogelijke bijstand kunnen krijgen op één plaats. Het stopt niet bij het digitaal melden van een geval van huiselijk geweld of verkrachting.
Na de melding wordt door UMA nagegaan welke hulp het slachtoffer nodig heeft: dat kan zijn het helpen doen van aangifte bij de politie, het aanvragen van een beschermingsbevel, het in contact brengen van het slachtoffer met professionals, zoals medici, psychologen, mediators en advocaten.
Vrouwen die juridische bijstand behoeven, zullen worden ondersteund door UMA Lawyers de juridische tak van UMA. Indien daartoe de behoefte voor is, wordt opvang geregeld voor de vrouw en eventueel hun kinderen. Vrouwelijke slachtoffers van geweld die niet werkzaam zijn, zullen begeleid worden in het vinden van een geschikte baan.
Waarom word e vrzwegen da er ook klachten zijn vanuit de gemeenschap dat dede potenthet is gebleken dvelevrouwensimpelweg misbruikt maken van het gegeven dat de Surinaamse politie vaak genoeg eerst opsluit en dan gaat onderzoeken in hoeverre de beschuldigingen waar zijn.dus moeten ze nou niet zielighuilen omdat de politie de potentiele dader soms heenzend na hem ondervraagd te hebben sinpelweg omdatvna vehoor is gebleken dst hij onschuldig is.en de vrouw soms gewoon dagen heeft beschuldigd om hem te brekenweenmaal opgesloten verliest hij zijn baan schaad zijn reputatie etc.etc
gemodereerd
Mooi initiatief maar gaat alleen werken als er daadwerkelijk wat met de aangiften gedaan gaat worden en dat de melders er vanuit kunnen gaan dat dit 100% confidentieel is en ze zich veilig kunnen voelen. Is vaker gebleken dat hulpverleners mondverlegen zijn en rondbazuinen wie allemaal hulp zoekt en waarom. We moeten leren wat beroepsgeheim is. Verder vind ik ook, dat er zoiets moet komen boor onze mannen, want ook die worden soms mentaal mishandeld door vrouwen. Maar daar rust nog zo een grote taboe op.
Pas ook de wet erop aan dat als uit onderzoek blijkt dat iemand een valse aangiften heeft gedaan, dat die ook gestraft wordt…..komt ook te vaak voor dat er gelogen wordt, enkele en alleen om de andere kapot te maken om wat voor reden dan ook.
gemodereerd