woensdag, april 24, 2024
HomeOnderwerpenKunst en cultuurSurinaamse koto kostuums in het Klederdrachtmuseum Amsterdam

Surinaamse koto kostuums in het Klederdrachtmuseum Amsterdam

-

Does Travel - naar Suriname

Van 13 december tot 1 juni 2020 brengt het Klederdrachtmuseum in Amsterdam een tentoonstelling waarin de Surinaamse koto centraal staat. De koto is de traditionele klederdracht van Afro-Surinaamse vrouwen in Suriname.

Naast de koto’s worden ook verschillende angisa’s getoond. Deze hoofddoeken kunnen op verschillende betekenisvolle wijzen worden gebonden en maken een belangrijk deel uit van de klederdracht. Door een veelzijdige collectie koto’s, een serie gefilmde portretten en workshops maakt de bezoeker kennis met de kotomisi (de draagsters) en de geschiedenis van deze klederdracht.

Christine van Russel – Henar, directeur van Het Koto Museum in Paramaribo, is de curator van de tentoonstelling.

Het gezamenlijke verleden van Nederland en Suriname is al vaak belicht, maar nog niet eerder speelde de kotomisi de hoofdrol in de indrukwekkende verhalen. De eerste elementen van de koto verschenen tegen het einde van de slavernijperiode en de klederdracht heeft zich daarna op geheel eigen wijze ontwikkeld. Dit maakt de koto en angisa tot bijzonder Surinaams cultureel erfgoed. Deze rijke traditie is van generatie op generatie overgedragen en heeft in de loop van de tijd vernieuwingen ondergaan.

Jolanda van den Berg, directeur van het Klederdrachtmuseum: “Het gaat in deze tentoonstelling niet alleen om de klederdracht of gebruiken van vroeger, maar ook om de betekenis en waarde die ze ook nu nog hebben. De betekenis van de koto’s en angisa’s na de slavernij reduceren tot pijnlijk cultureel erfgoed doet dit onderwerp geen recht aan. Zij werden en worden nog steeds vol trots gedragen op feesten en gedenkdagen.”

Gefilmde portretten
De verhalen en ervaringen van zowel oudere als jongere Creoolse vrouwen en mannen met de koto en angisa in Suriname en Nederland zijn verzameld en gefilmd voor een bijzondere serie portretten: Oral History Kotomisi. Deze serie is speciaal voor deze tentoonstelling gemaakt en wordt naast de kotomisi’s getoond. De verhalen, vaak van moeder op dochter doorgegeven, zijn bij hen thuis gefilmd. Deze geïnterviewden laten onder meer zien welke codes er in de koto’s en de angisa’s verwerkt zijn en hoe een koto gedragen wordt.

Koto ontwerpwedstrijd
Om een link te leggen naar het heden heeft het Klederdrachtmuseum een ‘Open Call’ geplaatst via het platform van stichting Music And Fashion Battle (MAFB), een community voor jonge, beginnende mode- en kunstvormgevers en het Ondernemershuis in Paramaribo. Jonge ontwerpers in Suriname en Nederland kregen de uitnodiging om een nieuw ontwerp te maken van de kotomisi klederdracht, waarin elementen en codes uit het verleden en de toekomst een nieuw verhaal vertellen. Het winnende ontwerp van de Surinaams-Nederlandse ontwerpster Cheyenne Nelson wordt opgenomen in de tentoonstelling en wordt na afloop overgedragen aan Het Koto Museum waar het wordt toegevoegd aan de permanente collectie.

De tentoonstelling is tot stand gekomen met behulp van het Mondriaan Fonds, het Prins Bernhard Cultuurfonds, RCOAK, de Nederlandse ambassade in Suriname, Dutch Culture Shared Heritage Fund en het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Op 13 december wordt de expositie voor het publiek feestelijk geopend met een catwalk show en een lezing van Christine van Russel-Henar in de Singelkerk te Amsterdam. De tickets zijn in de loop van november te bestellen via de website van het Klederdrachtmuseum.

opening
Fernandes Express
Caribbean Night

5 REACTIES
  1. Deze lelijke slavinnen klederdracht heb ik nooit gedragen. Foei lelijk. Geef mij maar een pangie. Afschaffen dit monsterlijk gewaad.😤verzonnen door die witte slaven meesteres.


    Maak melding
  2. Die outfits hadden een betekenis en zijn uit een soort van nood ontstaan. Daar zit dus een verhaal achter. De slavinnen droegen verschillende laagjes kleding waardoor ze er onaantrekkelijk uit zouden zien zodat ze niet verkracht zouden worden door de slavenhouders. Het is dus kleding met een verborgen (wanhopige en zelfbeschermende) boodschap. Daar zouden jij en ik veel respect voor moeten hebben en niet alleen maar basic naar de outfits kijken. Het was een soort van overlevingsmechanisme. Net zoals dat je een dikke winterjas aantrekt om jezelf te beschermen tegen de kou. Logisch toch? Het is goed om de geschiedenis in te duiken en de bedoeling achter bepaalde attributen en zo te weten te komen. Lezen is een kunst onder vele Suri’s (en niet alleen creoolse Suri’s, maar alle Surinaamse groepen). Hoe meer je weet, hoe meer begrip je krijgt voor een ander.


    Maak melding
  3. Is dit nog nodig in deze moderne tijd waarin wij leven? Hoeveel Surinaamse vrouwen en mannen zijn al eeuwen lang getrouwd met onze blanke broeders en zusters?
    Het is zelfs zo dat zelf de blanke vrouwen deze klederdracht aantrekken met hoofddoek en al. Verder wórdt er niets achter gezocht.


    Maak melding
  4. Eikel, dit is geschiedenis in de categorie historische kleding, dus uiteraard niet van deze tijd, maar nog wel nodig in deze tijd omdat het een zekere oorsprong heeft. En het feit dat vele Suri’s al enkele eeuwen met NL’ers zijn getrouwd, doet niets af aan het historisch besef over kleding die nog geen vierhonderd jaar geleden werd gedragen en uit een soort van creatieve zelfprotectie was ontstaan.


    Maak melding

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

LAATSTE BERICHTEN:
TOP SITES