In het kader van de verscherpte exportregels van de Europese Unie (EU), zijn Surinaamse landbouwvoorlichters gestart met het trainen van een nieuwe groep landbouwers in Goede Agrarische Praktijken, ook wel Good Agricultural Practices (GAP). Het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) stelt als prioriteit dat alle landbouwers zich houden aan de GAP-richtlijnen.
GAP zijn een set van maatregelen, die worden toegepast om onder andere voedselveiligheidsgevaren tijdens de productie van voedsel te beheersen. De basisgebieden waarop GAP zich richt zijn onder andere:
- Traceerbaarheid van producten: om de herkomst van producten te kunnen achterhalen, dienen de nodige registraties bijgehouden te worden
- Kwaliteit en gezondheid van plantmateriaal: plantmateriaal dient gezond te zijn en de herkomst hiervan moet aangetoond kunnen worden
- Bodembeheer en -behoud: er dient duurzaam met de bodem te worden omgegaan
- Gebruik van pesticiden en meststoffen: dit dient verantwoord te geschieden. Zo mogen alleen toegestane pesticiden in de juiste doseringen gebruikt worden en moet verspilling van meststoffen voorkomen worden
- Beheer van waterbronnen: zorgen voor veilig water voor irrigatie en ook voor verwerking van landbouwproducten. Zo moet bijvoorbeeld grond- en oppervlaktewater, alvorens deze gebruikt worden, eerst onderworpen worden aan een risicoanalyse en getest worden op mogelijke vervuiling (contaminatie)
- Beheer van hulpmiddelen: deze dienen op tijd onderhouden en gekalibreerd te worden
- Bedrijfs- en persoonlijke hygiëne: ervoor zorgen dat personeel zo hygiënisch mogelijk te werk gaat. Sanitaire voorzieningen dienen aanwezig te zijn. Verder dienen verpakkingsplaatsen, werktafels, opslagplaatsen en transport(hulp)middelen steeds in goede staat van onderhoud te zijn
GAP beoogt niet alleen productie van kwalitatief hoogwaardig en veilig voedsel, maar ook het behoud van de lokale en exportmarkten, meldt het Nationaal Informatie Instituut.
‘Het is de plicht van het ministerie van LVV om veilig voedsel te garanderen voor een ieder’, aldus LVV-minister Rabin Parmessar. Vandaar dat ook de landbouwers die telen voor de lokale markt zich moeten houden aan de GAP-richtlijnen. De landbouwers die de GAP-training succesvol hebben afgerond, krijgen een producentencode; zo ook de exporteurs, een exporteurcode. De gegevens van beide partijen worden opgenomen in een landbouwers en exporteurs database die het ministerie aan het opzetten is in Suriname.
Sinds de opmerking over de voedselschuur, hadden deze principes gehanteerd moeten worden.
Positief, wat goed van Parmessar
Negatief, WTF hebben al die voorgaande ministers van LVV gedaan? (Kunnen we ons geld terug)
Maak melding
Opeens is men wakker geworden en gebeurd er van alles daarvoor konden we rustig doodgaan
Maak melding
hoeveel van al deze initiatieven zullen in Gods naam over blijven na 25 mei 2020 .. laat ik maar hopen, dat het lang zal duren of wel duurzaam..
Maak melding
Gap
Een leuk woord. Het kan zoveel betekenen. In de economie betekent het iets heel anders dan wat het in Nederland (of alleen Amsterdam?) betekent.
Economie:
een Gap (Engels)is een ruimte, een verschil tussen twee grootheden. Bijv BBP en potentieel BBP
Ik zal jullie hier niet mee lastig vallen
Het andere woord gap, volledig gappen komt uit het Jiddisch en betekent stelen.
Dan wordt de kop van dit artikel ineens veel leuker, aangezien er nogal wat verdwijnt in Su bij opdrachten
Telen volgens GAP-richtlijnen prioriteit van LVV.
Dus de LVV heeft gappen/stelen tot prioriteit gemaakt.
Is dit nieuw?
Maak melding
De meeste pesticiden in Suriname komen uit China, een land die het niet te nauw neemt met de kwaliteit van hun pesticiden en zelfs nog DDT maakt en gebruikt. Ze exporteren ook onder valse namen dus je kan best volgen GAP produceren maar met vervalste papieren ben je ook niet verder.
Maak melding
Suriname heeft flink veel huiswerk voor de boeg. Dit jaar is straks teneinde en dan heeft men nog zeven maanden de tijd om bepaalde inhaalslagen te maken. Het NRA (National Risk Assessment) is kort geleden van start gegaan en juli uiterlijk volgend jaar moet het afgerond zijn. Dit, terwijl men sinds 2018 ermee begonnen moest zijn. Huiswerk verzaakt ,geen tijdige anticipatie en nu moet men als de wiedeweerga aan het werk om iets waar normaal gesproken twee jaar voor uitgetrokken wordt ,nu in elf maanden gerealiseerd moet zijn. Idem dito de Global GAP- richtlijnen. Suriname kon al op voorhand weten dat de verscherping eraan zat te komen en toch wacht men tot het allerlaatste moment. Los daarvan is men verplicht ook de Surinaamse consument van hoogwaardig voedsel te voorzien. Dat was dus niet zo belangrijk maar nu het buitenland aandringt ,gaat men noodgedwongen aan het werk. De vraag is waarom men in vele sectoren steeds heel laat aan de slag gaat. Er gebeuren dingen rondom je heen. Je neemt waar en dan nog ben je geparalyseerd zolang je geen flinke schop onder de kont krijgt. De dreiging van de flinke schop bestaat uit een black-list. Aan de slag!
Maak melding