PARAMARIBO, 24 jun – Komende week komt allerlei informatie over het Surinaams-Nederlandse slavernijverleden online beschikbaar, dankzij de websites van het Nationaal Archief in Den Haag en van het Nationaal Archief Suriname. Op de foto Coen van Galen die dit weekend een presentatie gaf ter gelegenheid van de lancering van de Database Slavenregister in het Nationaal Archief Suriname (NAS).
Het NAS en het Gedeeld Cultureel Erfgoed van het Nationaal Archief Nederland, hebben vorig jaar een overeenkomst getekend voor het project ‘Het digitaliseren van 43 slavenregisters over de periode 1830 tot en met 1863’. De lancering van het project staat in het teken van de herdenking van 155 jaar afschaffing van de slavernij (1 juli 1863 – 2018).
De database werd op zaterdag in Paramaribo ingeluid en wordt op dinsdag in Den Haag gelanceerd door Noraly Beyer, ambassadeur van het project ’Maak de Surinaamse slavenregisters openbaar’.
Zo. Nu gaan alle mensen met een voorouder als slaaf grote innerlijke vrede kennen. Of juist het omgekeerde? Sommige dingen kun je beter niet weten.
Maak melding
Brunswijk kaan nu z’n verleden nagaan om zichzelf te begrijpen.
Maak melding
‘Het digitaliseren van 43 slavenregisters over de periode 1830 tot en met 1863’.
Over een periode van 33 jaar zijn er 43 slavenregisters gedigitaliseerd.
Klopt de periode van 33 jaar wel?
Misschien kan john deze vraag beantwoorden.
Maak melding
Jiyani
Een periode van 33 jaar lang, zijnde de periode 1830 -1863, is gedigitaliseerd.
Hiermee wordt alleen aangegeven over welke periode men het register heeft opgesteld
Je moet ergens beginnen en ergens eindigen
Maak melding
In 1863 kregen de slaven naast hun vrijheid ook een familienaam. Dat is met de grootste snelheid toegegaan en natuurlijk met de nodige onvoorzichtigheid en onnauwkeurigheid. Als je de emancipatieregisters bekijkt dan zie je dat bepaalde namen op meerdere plantages kunnen voorkomen. Deze slaven zijn helemaal geen familie van elkaar terwijl ze wel dezelfde naam hebben. Vóór die tijd had je registers met alleen slavennamen. B.v. Sophietje, dochter van Helena. Namen van vaders komen helemaal niet in deze registers voor omdat slaven in die tijd niet mochten trouwen en ook geen vaderlijke rechten hadden. De 43 slavenregisters hebben dus betrekking op de periode 1830 t/m 1863. een periode van 33 jaar. Het heeft dus geen 33 jaren geduurd om deze 43 boeken te digitaliseren. Deze boeken omvatten de namen van de slaven in deze 33 jaar. Hoe de registratie vóór 1830 geschiedde en waarom deze boeken nog niet zijn gedigitaliseerd weet ik niet.
Maak melding
Hadden deze personen ook een kontrakt nummer of een of andere sophinummer
Maak melding
Aanvulling: Ik ben het een en ander nagegaan en vind in de encyclopedie van Suriname de volgende Info.:
Burgerlijke stand: bij publicatie van 5 maart 1828 .GB. 1828 nr. 3)werden enige bepalingen geïntroduceerd omtrent het doen van aangiften en registratie van geboorten en overlijden van personen. Dit had echter betrekking op vrije personen en geen slaven.
Belastingen : onder het kopje belastingen lezen wij over 4 belastingen, waaronder hoofdgelden der Sociéteit. Voor iedere blanke en voor iedere slaaf moest er belasting worden betaald. (jaarlijks 50 pond suiker en onder de drie jaar 25 pond).Dit betekent dat voor een goede belastingheffing er één of andere registratie van het aantal slaven per plantage bijgehouden moest worden. Hopelijk zullen deze registers ooit worden gedigitaliseerd.
Maak melding
@ john,
Dank je wel voor je uitleg.
Maar hoe komt dat de marrons wel hun namen hebben behouden? Ligt het aan het feit dat deze mensen de bossen waren ingevlucht en de plantagehouders niet bij machte waren hen de identiteit te ontnemen?
Ik neem aan dat de slaven op de plantages hun eigen namen niet waren vergeten.
Maak melding
@Taus
als je vrije zwarte was,had je een livret,een soort van ID om te voorkomen dat je nog eens gevangen werd genomen en verkocht als slaaf.[12 year of slave]
De Brits Indische immigranten hadden ook zo een kaartje,met vermelding van naam en plantage zodat je niet kon weglopen naar een ander plantage.
Maak melding
Jiyani: Ik had ooit een relatie met een inheemse. Ik wilde trouwen maar kon niet. Ze had geen geboorteakte. Surinamers zeggen heel onbeleefd. Na bong priet ing. Ze moest via de rechter een geboorteakte regelen. Conclusie: van de binnenlans bewoners werd toen geen registratie bijgehouden. De naamgeving was dus stamgebonden.Volgens mij is er intussen heel veel veranderd in Suriname tussen toen en nu op dit gebied.Ik denk dat hetzelfde is gebeurd met de Marrons. Ze hebben gewoon hun slavennamen behouden,(denk maar aan namen als Sylvester, Baron, Boni ,Jolie Couer, Codjo, Mentor en Present. Slavennamen zoals Josefzoon, Welles en Vrede zijn later familienamen geworden. Daarnaast was het gebruik dat het kind een naam van de moeder kreeg. Doorgaans was dit het eerste wat de moeder zei of riep na de geboorte, vandaar allerlei vreemde namen. Maar deze vraag zou je beter aan een marron moeten stellen daar mijn kennis over de marrongemeenschap net ver reikt. Ik geef alleen door wat ik van enkele marronvrienden heb vernomen.
Maak melding
Waarom laat Van galen een pagina zien uit de database Emancipatie gemaakt door Okke ten Hove en Heinrich Helstone. Ik dacht dat het over de slavenregisters ging.
Waarschijnlijk omdat je niets aan de slavenregisters hebt (worden geen achternamen genoemd, geen beroepen en andere wezenlijke informatie. Je moet eerst via de achternaam van je voorouder weten wie de eigenaar was (kon een persoon zijn of een plantage). Met deze gegevens kun je IETS vinden in de slavenregisters. Tevens ‘vergeet’ Van Galen te vertellen dat een groot deel van de slavenregister verloren gingen zodat mensen op zoek naar voorouders in de slavernij niets zullen terugvinden.
Schandelijke vertoning van Van Galen
Maak melding