PARAMARIBO, 13 jun – Onlangs is het boek ‘Slangen in Suriname’ verschenen bij VACO, Suriname’s oudste boekhandel en uitgeverij. In dit unieke boek, geschreven door Bert Abuys, worden 70 slangensoorten op begrijpelijke manier beschreven waardoor het boek bij uitstek geschikt is voor de leek die meer te weten wil komen over de slang die men in de tuin of in het bos tegenkomt.
Of een slang al dan niet giftig is, maximale lengte, voorkomende kleurvariëteiten, leefgebied, houding bij dreiging en de voortplanting worden allen beschreven. Ook de verschillende namen waaronder zij bekend zijn, vindt u in dit boek evenals informatie over de families waartoe zij behoren.
De heer Bert Abuys is gepensioneerd militair van het Koninkrijk der Nederlanden. Gedurende de jaren 1959-1970 werd hij drie keer voor langere tijd naar Suriname uitgezonden. Vanwege zijn functie bij de TRIS was hij regelmatig in het bos en door zijn groeiende interesse begon hij zo veel mogelijk slangen te registreren. Hij publiceerde vele artikelen over de slangen van Suriname in het blad Litteratura Serpentium, wat hem internationale naamsbekendheid opleverde.
Inclusief ‘Eerste hulp bij slangenbeten’ en een index met Nederlandse, Surinaamse, Engelse en Latijnse namen.
-Dit staat geschreven:::
=De heer Bert Abuys is gepensioneerd militair van het Koninkrijk der Nederlanden. Gedurende de jaren 1959-1970 werd hij drie keer voor langere tijd naar Suriname uitgezonden. Vanwege zijn functie bij de TRIS was hij regelmatig in het bos en door zijn groeiende interesse begon hij zo veel mogelijk slangen te registreren.
=Als ik dit stukje zo leest is het weer een Nederlander die een boek over en voor Suriname schrijft. Jammer dat dit niet door een echte Surinamer is gedaan.
En dan noch de Nederlanders de schuld van alles geven.
===Zie maar het verschil in mentaliteit==Hooghart moet het even weten.
Maak melding
Ira, wat is dat voor onzin? Niet omdat deze slangen toevallig (ook) in Suriname te vinden zijn (ze komen vast ook voor in Frans Guyana, Guyana en Brazilië) zijn het Surinaamse slangen en mogen ze alleen onderzocht en beschreven worden door Surinamers. Deze slangen zijn onderdeel van de biodiversiteit op aarde, ieder mens op aarde mag ze bestuderen en beschrijven. Dat toevallig een Nederlander het heeft gedaan, omdat hij misschien meer financiële middelen heeft dan de gemiddelde Surinamer en niet op een irrationele manier, als de meeste Surinamers, angst had (heeft) voor elke slang die hij tegenkwam (tegenkomt) in het bos, maakt mij niet minder enthousiast, ik zal zo snel als mogelijk dit boek aanschaffen, dan kan ik tenminste als Surinamer meer leren over de slangen die in Suriname voorkomen. Ga jij, vanwege misplaatst nationalisme, maar wachten totdat een Surinamer onderzocht heeft welke slangen er in Suriname te vinden zijn, intussen hoop ik voor jou dat je je niet vergist en een zeer giftig exemplaar (owrukuku) aanziet voor een ongevaarlijk exemplaar (watrasneki).
Maak melding
@ira
Helaas heeft de Surinamer over het algemeen geen drang naar kennis vergaren. Simpelweg omdat het zo in het leef systeem zit verankerd. Vroeger mocht je als opgroeiend kind, niet te veel vragen of te veel willen weten. Dingen waren nu eenmaal zo als ze waren en daar moest je niet teveel over nadenken.
Die gewoonte is nog steeds een deel van de mentaliteit die in Suriname heerst. We zijn niet nieuwsgierig genoeg om ons verder te kunnen ontwikkelen. De Surinamer is tevreden met de gang van zaken zoals het is.
Erg jammer overigens, want we zijn echt geen domme mensen. Maar ondervinden nog steeds last van een stukje katibo…..
Maak melding
Het ontdekken en vastleggen/registreren is weggelegd vd bakra’s, het is een mentaliteits probleem, we zijn er niet mee opgegroeid. Bovendien moet je ook kapitaal hebben en uiteraard ook durf om op onderzoek uit te gaan en je moet het ook leuk vinden ondanks de ontberingen.
Aangezien we werken slechts in gedachte houden en liever lui zijn dan moe zullen anderen steeds met de eer gaan strijken.
i.p.v. dat we onze eigen producten, dieren, bos/natuur etc etc koetsteren wordt het toegelaten om al wat oa de prachtige natuur te bieden heeft te vernietigen…
I.p.v. dat oa ook de granmangs hun stem laten horen (sterk protest) strekken ze hun hand uit voor geld tbv eigen gewin …
Van de andere kant ben ik zeer zeker ook blij met zo een boek die ik zeer zeker ga aanschaffen voor het lezen en de plaatsjes te bekijken..
Het is wel zeer zeker dat ik een paar bekende slangen ga
” herkennen” …
Maak melding
@Konsensi, je hebt groot gelijk.
Maak melding
Dit boek over: Slangen in Suriname gaan we zeker in huis halen!
Maak melding
Persoonlijk weet ik dat de Surinamer J. de Bruin zich intensief bezighoudt met het onderzoek naar slangen en kikkers in Suriname, er is zelfs een niet eerder bekende koraalslang naar hem vernoemd, het ontbreekt deze Surinamer niet aan enthousiasme, dat hijzelf het boek over Surinaamse slangen niet heeft geschreven komt waarschijnlijk door gebrek aan financiën.
Zelf trok ik in mijn jongere jaren in groepsverband erop uit om vogels in Suriname te spotten, er zaten inderdaad meer Nederlanders en Amerikanen in ons groepje, maar er waren ook genoeg Surinamers bij. Dat er niet meer Surinamers meededen komt waarschijnlijk door gebrek aan tijd en geld (heel veel Surinamers moeten hosselen) en ook weet men (niet alleen in Suriname), als men in een gebied opgroeit, vaak niet dat wat men elke dag om zich heen ziet, ook de moeite van het bestuderen waard is. Een Surinaamse die wel oog heeft voor het gewone/alledaagse in Suriname is Monique Pool, zij doet al jarenlang onderzoek naar onze rivierdolfijnen en onze ‘doodgewone’ en ‘saaie’ luiaards, die heel mooie en interessante dieren blijken te zijn als je ze beter leert kennen. Konsensi, Roy en Ira, de Surinamers (allemaal) ervan beschuldigen dat ze geen belangstelling hebben om de natuur in Suriname te willen onderzoeken en beschermen, omdat ze liever lui dan moe zijn, is niet terecht. We moeten ophouden onze eigen mensen te kleineren en onterecht allerlei negatieve eigenschappen toe te dichten. Ik zeg niet dat we geen kritiek mogen hebben wanneer Surinamers zich met zaken bezig houden, die niet door de beugel kunnen, maar zonder meer, zonder goed onderzoek gedaan te hebben, Surinamers afkraken is niet goed.
Als je meer wilt weten over het werk van Monique dan kun je de onderstaande link aanklikken.
http://www.greenfundsuriname.org/en/
Maak melding
Zo heb je ook planten in Suriname zoals orchideen waar we geen aandacht aan besteden en hier in Nederland kijkt men met een loep naar orchidee om deze tot in de puntjes te bestuderen en vast te leggen voor het nageslacht.
Surinaamse biodiversiteit is heel er rijk maar helaas men heeft anderes prioriteiten en dat is jammer.
Maak melding
@roy,
Men bestuurde wel degelijk de natuur en de omgeving vroeger. Alleen werd die kennis mondeling doorgegeven en was het bestemd voor een selecte groep mensen.
De Westerlingen bestuderen tegenwoordig alles en iedereen behalve hun eigen hebzucht. De studierichting anti-hebzuchtkunde is nog steeds niet geintroduceerd in hun Hoge Scholen en Universiteiten.
Maak melding
Maar staat die Labaria ook in dat boek, want het schijnt een nieuwe soort slang te zijn. Een kruising van Pele en Schal, van een Braziliaanse en een Surinaamse soort.
Maak melding
@P. Ispaal
Hebzucht is de mens eigen, het is de mate waarin hebzucht wordt toegepast/geplaatst..
Op zich zelf is hebzucht niet kwaad alleen moet de persoon waken dat hebzucht geen ziekelijke vorm gaat aannemen wat weer leidt tot ziekelijk gedrag.
Maak melding
Konsensi, Roy en Ira, de Surinamers (allemaal) ervan beschuldigen dat ze geen belangstelling hebben om de natuur in Suriname te willen onderzoeken en beschermen, omdat ze liever lui dan moe zijn, is niet terecht. We moeten ophouden onze eigen mensen te kleineren en onterecht allerlei negatieve eigenschappen toe te dichten. Ik zeg niet dat we geen kritiek mogen hebben wanneer Surinamers zich met zaken bezig houden, die niet door de beugel kunnen, maar zonder meer, zonder goed onderzoek gedaan te hebben, Surinamers afkraken is niet goed.
Terechte opmerking Henkes.
Ik vraag mij hier of Konsensi, Roy en Ira zichzelf ook hieronder scharen of dat zij alle Surinamers bedoelen behalve zij zelf.
Maak melding
Ik ben het met Roy eens,alleen mag er ook by vermeld worden dat surinamers ook meer van feesten en plezier maken houden dan het initiatief te nemen om zo iets te ondernemen en hun natuur te ontdekken
Maak melding
dames en heren ,
Een kostelijke vertoning zag ik hier waar ik het met de meest reacties wel eens kan zijn . Nu ben ik naaste familie van Bert Abuys de auteur van Slangen van Suriname ,uit 2015, De Slangen van Suriname en de Guyana’s *(2003) en Snakes of the Surinam and Guyana’s .,the Boidae *(2009) en de vele tientallen artikelen die gepubliceerd werden .
Een Nederlandse bijdrage inderdaad maar onze familie komt van heel ver ,we zijn van Oost-Indonesische afkomst van de eilanden Nusa Tenggara *(Timor,Flores,etc) .
Roots zijn belangrijk maar niet overbelangrijk de levensomstandigheden maken waar je kansen liggen en waar iemand zich in kan gaan verdiepen en ofwel een studie van kan maken . Bert Abuys werd tussen 1959 en 1975 3 maal voor jarenlang gedetacheerd in het door Nederland gecontroleerde Suriname ,immers was Suriname een kolonie tot 1975 . Hij leidde een TRIS troepen compagnie en werd uiteindelijk leiding van de afdeling training en survival waar hij mariniers,infanteristen en allerlei voetsoldaten en junglegangers de kneepjes van overleven in t wild moest bijbrengen .
Toen hij mettertijd ontdekte dat er geen afdoende veldmateriaal of gidsing was rondom slangen en of overige slangachtige reptielen besloot hij dat zelf maar te organiseren waarin in de tijd tussen 1965 en 1985 in de dienstperiode en erna als expeditieleider langdurige veldstudies van de grond kwamen onder begeleiding van dr. Hoogmoed uit ( Leiden,Naturalis)
Surinaamse bijdragen waren er uiteraard ook zoals John de Bruin, Patrick Graanoogst die zeer veel hebben betekend in het veldwerk en verwerken van vangstgegevens . Anton van Woerkom en leden van de Slangenvereninging verder hielpen met t tot stand komen van het omvangrijke schrijf en data/analyse werk .
Een project omvangrijk als deze is door een dozijn mensen in elkaar gezet met nog tientallen mensen die gegevens hielpen verzamelen over gevonden slangen en amphisbaena’s (*wormhagedissen) .
Suriname is een fantastisch mooi land met een enorm rijke tropische soortendiversiteit die nog maar slecht in kaart is gebracht door de complexiteit dat er in de regenwouden voorkomt en de moeilijkheidsgraad om dit goed in kaart te brengen .
Reptielen zoals hagedissen, slangen,schildpadden en krokodillen zijn expliciet beschermd net als de meeste amfibieen door internationale beleidsorganisaties zoals de IUCN waar de UNEP op toeziet ,echter locaal is er nog een boel mis en worden slangen,Teju’s .grote leguanen en Ameiva’s nog steeds stelselmatig slachtoffer van roof,handel,vervolging of anderszijds als consumtiemiddel gezien . Dit is een groot probleem en heeft enorme impact op een regenwoudsysteem en kan soorten zoogdieren en of bepaalde insecten laten overwoekeren door ontstane successie .
De volgende stappen voor Suriname zullen zijn voorlichting op schaal aan scholen, wijkcentra en gemeente regio, ook naar de Bosnegerkolonies toe en de verdeling van het land in monitorgebieden waar mensen voor aangewezen mogen worden om dan Slangen,hagedissen etc te gaan monitoren en populatieonderzoeken zouden moeten uitvoeren .
In Nederland en heel Europa gebeurt dit al zo’n 30 jaar waar veel kennis aanwezig is op dat gebied ,in Nederland echter lag de sleutel in Duitse studies en is veel kennis ook uit Engeland gekomen . Nu is er een standaard gekomen in de Benelux en word soortendiversiteit goed onderzocht .
In Suriname en de complete Guyana shield regio ,is een enorme oppervlakte met nog grote onbekendheden in reptielen,amfibieen,vissen, grondzoogdieren,libellen, dagvlinders, bijvoorbeeld die net als steenvliegen belangrijke regionale biota factoren zijn die moeten worden beschermd .Daarvoor moet eerst bekend zijn wat er waar voorkomt maar zijn er talloze pioniersstudies mogelijk in deze immense regenwoudregio’s
Bedreigingen in de vorm van goud,zilverwinning,en overige edelmetalen net als andere mijnbouwactiviteiten zijn een probleem net als de vervuiling van kwik en nitraatsoorten die de rivieren en beken vervuilen waardoor ook t drinkwater in gevaar komt .
De duizenden soorten gewervelden in Suriname van de Primates tot de soricomorpha de spitsmuisachtigen zijn alle belangrijk ,de honderden reptielen en ruim honderd amfibieen zijn nog steeds deels onbekend .
Om de regenwoud,mangrove,graslanden en overige biotopen goed te kunnen begrijpen moeten er veldkampen worden georganiseerd met outdoor,en veldstudie groepen waar gegevens van gevonden soorten worden verzameld, deels gebeurt dit nu door een Amerikaans studieteam biologen waar enkele research data en rapporten al online te vinden zijn .
Suriname moet straks zijn eigen gouden rijkdom aan soorten goed beschermen en ook die kennis gaan exploiteren en haar jeugd ermee opvoeden zodat zij als ambassadeurs en gastheren van deze biodiverse rijkdom kunnen gaan fungeren naar de buitenwereld.
De Surinaamse jungles is nog een van de meest ongerepte en meest biodiverse in de Noordwest Amazone .en dient dan ook meer aandacht te krijgen om een beschermde status te krijgen .
In de hoop dat dat gebeurt zal ik nog eens met familie en of studiegenoten een aantal maal de fantastische omgeving en soortenrijkdom komen bestuderen op de gebieden waarin we thuis zijn ,de herpetofauna .
gegroet allen .
M. Abuys
Maak melding