PARAMARIBO, 18 aug – Producenten en importeurs krijgen nog even de tijd om hun producten naar behoren te etiketteren. Het ministerie van Handel & Industrie wil nog drie maanden uitstel geven. De belangengroepen klagen.
Zij zouden niet genoeg tijd hebben gehad om hun zaken in orde te maken. Ook de voorlichting zou niet zijn wat die wezen moet. Maar daar is niet iedereen het mee eens. De Associatie van Kleine & Middelgrote Onderneming in Suriname, Akmos, vindt dat er voldoende is gecommuniceerd. “Alleen de informatie over het etiketteren van geïmporteerde goederen is nog onduidelijk”, zegt Akmos-voorzitter Shyam Binda tegenover de Ware Tijd.
Dat er nog uitstel wordt gevraagd wijt Binda aan de mentaliteit van Surinamers om tot het laatste moment te wachten. Het Surinaams Standaarden Bureau moet het verplicht etiketteren leiden als onderdeel van een standaardisatieprogramma. Nu Handel & Industrie uitstel geeft, weet het bureau niet waar het aan toe is. “Ik vraag me af wat het bureau nu wel bevoegd is te doen en wat niet”, zegt directeur Remy Grauwde.
Alweer hebben we het gepresteerd om iets niet op tijd te doen.
Hoe kunnen we op deze manier vooruit gaan?
Het is alsof de hele samenleving vastgeroest is .
Wanneer zullen we deze ketenen van onmacht van ons afwerpen?
Maak melding
” Nu handel & Industrie uitstel geeft weet het bureau niet meer waar het aan toe is . Ik vraag mij af wat het bureau nu wel bevoegd is te doen en wat niet ”
Een prachtige Surinaamse uitdrukking luidt ” A wan é tak’ bor bori a trawan é tak’ los losi ” !
Een zéér groot gebrek aan democratische besluitvorming is een der PIJNLIJKE kenmerken van mijn geboorteland Suriname.
Ha det så bra ! CHAVÉZ
Maak melding
Gruwelijk artikel dat niet eens vermeldt wat die etikettering dan wel inhoudt. Gaat het om vermelding van de ingredienten, van de fabrikant, van barcodes voor de prijs, van verloopdatum van het product. Waar gaat het over? Of wordt van mij verwacht dat ik nu verder moet googelen? Wat voor zin heeft het artikel dan?
Maak melding
Ik snap het niet wat de intentie ie van het etiketteren. In de praktijk is het zo dat de fabrikant of al die gasten die thuis allerlei zuurgoed en tjatnie maken of zij exact kunnen aangeven welke grondstoffen toegevoegd worden en in welke hoeveel heden. Is het bekend dat elk product die op de markt gebracht word een product certificaat moet vertegenwoordigen. Hoe zit het met kruisbestuiving tijdens productie en de voedsel veiligheid van de ruimte waar het gemaakt wordt. Waar kies je voor , voor een kunt etiket of voor de voedsel veiligheid.
Een of ander su idioot heeft het bedacht maar waarschijnlijk heeft f hij er geen kaas van gegeten.
En de doelstelling is niet gehaald.
Tj
Maak melding
Khan,
Voor moslims is het belangrijk te weten of er varkenshaar in het voedsel zit, dus is de etikettering zeker belangrijk voor hen. Zo zullen anderen er veel baat bij hebben, bvb mensen met een allergie voor bepaalde stoffen.
Maak melding
San tan@
Sorry kom ik jou tegen. In kaas wordt varken bestandsdelen toe gevoegd en de mosliems eten het op. Industrieele sappen krijgen als toevoeging chelatine toegevoegd,is afkomstig uit varksbotten maar wordt nergens vermeld en iedereen haalt ltr in huis. Ik had jou hoger ingeschat alleen blijkt dat hij een ongeschoolde bent die ook nog dom reageerd
Tj
Maak melding
@khan,
In moderne producten wemelt het van de dierlijke ingredienten. Vandaar dat die etikettering zo hard nodig is. Vooral die E-nummers. Ze zijn zo vaag omschreven dat de koper in de winkel niet kan weten wat er allemaal onder valt.
In vanille-ijs wordt Beverbal-extract toegevoegd omdat het smaakt naar vanille. Dit wordt dan natuurlijke (vanille) aroma genoemd. Bijna iedereen heeft dus wel beverballen geproefd. Maar ik vraag me af of de Surinaamse etikettering zo ver zal gaan dat ze beverballen, varkensbotten of runderbeenderen gaan opschrijven.
In brood wordt meelverbeteraar toegevoegd dat uit Chinese haar of uit eendenveren wordt gewonnen. In meel wordt varkenshaar verwerkt voor de glans. Een heleboel snoepjes krijgen glans van insectenhuiden en ook kleurstoffen van insectenhuid wordt gebruikt zoals de rode kleurstof van Fernandes-sherry, heb ik ergens gelezen.
Dus allemaal verontreinigd voedsel, dank zij de fabrikanten.
De volgende stap is om eiwitten van insecten zoals sprinkhanen te gebruiken. Straks worden we allemaal dan vraatzuchtig, net als de sprinkhanen en vreten we elkaar op. De ISIS is al bezig in Irak andere moslims en niet-moslims op te vreten.
Maak melding