‘Ode aan Andy Lijkwan: gone too soon’

“Je gaat toch niet weer zo een wer’ede artikel over ons restaurant schrijven heh?” Dat is het laatste wat Andy Lijkwan tegen mij zei toen hij nog in leven was. Ik zat toen in zijn Moments; een klasse restaurant waar Andy de leiding over had. Nu zit ik in Nederland en ik kreeg eergisteren te horen dat Andy plotseling is overleden.

Ik kon en kan het niet geloven. Andy, de vrolijke altijd positieve grapjas die ik ooit leerde kennen toen ik net in Suriname was komen wonen. Hij zat in het toerisme, ik ook. We waren collega’s, vrienden en af en toe zuipmaatjes.

Andy was een veelbewogen man. Hij was gids, touroperator, horeca specialist maar bovenal entertainer. Voor iedereen. Andy was ook de ex-man van mijn collega die bij de redactie van de Ware tijd zit. Ze hadden samen twee bloedmooie kinderen die regelmatig bij hun vader verbleven.

Terwijl ik hier in de Hollandse hitte probeer om het tot mij door te laten dringen dat Andy er niet meer is, vraag ik mij af hoe het de kinderen zal vergaan. Hun papa is er niet meer.

Ik wil alle nabestaanden en in het bijzonder de kinderen van Andy heel veel sterkte toewensen met het enorme verlies. En Andy, als je me hoort: “Ik ga echt geen wer’ede artikel noch over jou noch over jouw restaurant schrijven. Daarvoor was je een veel te bijzonder mens. Een goede vaart Andy Lijkwan en zoals Jörgen Rayman het al zei: until we meet again. A Cordial Salute…!”

Martin Panday

(Mede namens Waterkant.Net | Suriname.NL)