Daar zat ie dan …. zondag 28 juli 2013 ….. midden in het Bijlmerpark op het groote podium van het Kwaku Summer festival. Ontroerd door een aubade die hem ten deel viel i.v.m. met zijn 50ste verjaardag en vooral als dank voor het vele werk wat hij tot nu toe verzette voor het verbreken van taboes. Mikel Haman, o.a. ooit eens benoemd tot de ambassadeur van de stille dilemma’s van de stad Amsterdam, klokkenluider van – wat hij omschrijft als onaanvaardbare – HIV healings, initiatiefnemer van Kwaku Roze Zondag wist niet wat hem overkwam.
Roy Ristie , lijsttrekker D66 Amsterdam Zuidoost bij de komende verkiezing benadrukte in zijn speech ten overstaan van enkele honderden aanwezigen dat Mikel zijn levenshouding feilloos past bij één van de grondbeginselen van D66, te weten dat hij een mens is die durft te zijn wie hij is; het optimale uit zijn leven haalt om vorm en inhoud te geven aan zijn leven; anderen daartoe inspireert en zo bijdraagt aan een ‘duurzame’ samenleving.
Als blijk van waardering ontving Mikel Haman een koprobeki van Roy Ristie en zijn zoon Quintis Ristie. Haman zei in zijn dankwoord dat dit bijzondere cadeau voor de rest van zijn leven een speciale plek zal krijgen in zijn huis en hart.
Na zeker 8 a 9 jaren ben ik afgelopen zondag weer eens naar het Kwaku festival geweest, en moet zeggen dat ik voor de 2,50 euro entree de kwaliteit zeker heb gehad.
Ik ken Kwaku vanaf 1982 (toen nog voetbal en enkele stands op het terrein waar nu Amsterdamsepoort staat).
De enige DJ met muziek was toen Kees ‘Kunta Kente’ en verder waren er zeker niet meer dan 10 a 12 stands.
Het was toen hartstikke leuk want het ging om voetbal en vele mensen ontmoeten die je in geen jaren had gezien.
Kwaku moest toen verhuizen want het winkelcentrum A’damsepoort was door Burgemeester Polak aangewezen als hotspot voor A’dam Z-O.
Anyway, de huidige set up van Kwaku past geheel in de tijdgeest van nu, en zou ik daarom de organisatoren van het Kwaku festival 2013 een dikke big up willen geven want dit had ik niet verwacht.
Voorheen was het tot op zekere hoogte wel leuk, maar de kwaliteit van Kwaku groeide niet mee met de de jaren die er op volgden.
Nogmaals een big up voor de orga’s van dit festival en hopelijk dat wij het volgend jaar nog veel meer kwaliteit en verbetering zullen zien.
Maak melding
Ik vind het een goede zaak dat men de ontvangst van de entreegelden niet in handen van Surinamers heeft achtergelaten. Alsdan zouden wij weer dezelfde situatie krijgen als de afgelopen 30 jaar. Nu heeft de Stichting Kwaku weer voldoende inkomsten die geherinvesteerd kunnen worden voor de komende jaren. Zo hoort het!
Maak melding
Laten we hopen dan dat Kwakoe niet meer kwakt met geldproblemen.
Maak melding
surinamers neem een goed voorbeeld, niet alleen voor kwaku maar ook voor dat lands van ons , suriname.
kijk hoe mooi het kan zijn en wat nog mooier zou zijn repct voor aalle bevolkings groepen en laten wij ons aan de regels houden. Komop suri s.
Maak melding
@ Kolibrie. Wat jij zegt klopt voor 100% want het viel op dat de meeste mensen hun afval netjes in de containers of zakken deponeerden, en verder was er ook een permanente schoonmaakploeg aanwezig die continu bezig was afval op te ruimen. Ook de security was (ism de politie) prima geregeld.
Omstreeks 21:10 werd alle muziek stop gezet en verlieten de meeste mensen netjes en geordend het park. Had begrepen dat om uiterlijk 23:00 uur het publiek niet meer op het terrein aanwezig mocht zijn.
Ik dacht toen bij mezelf van; Surinamers kunnen zich dus wel aan de regels houden, als er duidelijke instructies zijn en er gezag aanwezig is !
Dit was in voorgaande jaren anders want ik had begrepen dat men vanaf vrijdagavond (broko dei)t/m maandag ochtend Kwaku vierde, en dit (door de week) het domein van de zwervers was.
Nogmaals, dit was een totaal andere ervaring van Kwaku, in vergelijking met situaties die ik in voorgaande jaren heb meegemaakt.
Maak melding
Memre, Anil Jaiprakash Sadaphal Ramdas Speciaal
Geschreven door Carl Breeveld
test caption
test caption
test image credits
inShare
Bijzondere Surinamers zijn een jaar na hun heengaan alleszins een terugblik waard. Opdat ze niet vergeten worden… Anil Jaiprakash Sadaphal Ramdas Paramaribo – Loenen aan de Vecht 16/02/1958 – 16/02/2012
Anil Ramdas verwierf bekendheid als schrijver, journalist, programmamaker, columnist, essayist, reisverslaggever en wetenschappelijk onderzoeker. Zijn vader was onderwijzer en zijn moeder, Kamla Sukul, een bekende radiopersoonlijkheid. Hij groeide op in Nickerie en Paramaribo, waar hij het J.C. de Miranda Lyceum doorliep. Zijn volgende stap was Nederland, in 1977, waar hij aan de Universiteit van Amsterdam en de Vrije Universiteit Sociale Geografie studeerde. Pieter Schalkwijk, die hem de laatste jaren niet meer persoonlijk ontmoette, vertelt wat hij het meest in hem bewonderde. “Als je op bezoek kwam, leek het alsof hij echt helemaal niets te doen had en alle tijd had om ontspannen met je te praten.
Hij sprak honderduit, er viel nooit een stilte, en altijd zinnige dingen.” Hij had duidelijk een passie voor schrijven en media. Van 1987 tot 1993 was hij redacteur van De Groene Amsterdammer. Als essayist bij NRC Handelsblad hebben velen op regelmatige wijze van zijn pennenvrucht mogen genieten. Voor dezelfde krant was hij drie jaar als correspondent in New Delhi werkzaam. Anil presenteerde vanaf 1994 verschillende televisieen radioprogramma’s, zoals In Mijn Vaders Huis, Zilte Stranden, Weldenkende Mensen en Het Blauwe Licht. In 1993 hield Ramdas de Den Uyl-lezing. Van 2003 tot en met 2005 was hij directeur van debatcentrum De Balie in Amsterdam. In 2010 werd hij presentator van het discussieprogramma Z.O.Z. Sam Jones herinnert zich een ontmoeting met hem in 1987. “Ik werkte bij het Utrechts Nieuwsblad op de buitenlandredactie en daarnaast als journalist vrijwilligerswerk bij Couleur Locale, het actualiteitenmagazine in Utrecht.
We nodigden een keer Anil Ramdas uit die in die tijd net wereldberoemd werd in Nederland. We dachten, Anil naar een omroepje in Utrecht komen, dat doet hij vast niet. Maar de man kwam wel en het werd een heel aardig en interessant interview. Bleef zelfs nog napraten. Ik vond het bijzonder dat hij helemaal vanuit Noord-Holland naar Utrecht kwam. Niet met de auto, maar met de trein!” In 2007 vestigde hij zich voor een jaar in Suriname. Hij schreef op grond van zijn ervaring Paramaribo: de vrolijkste stad in de jungle (2009) waarin hij op kritische wijze zijn geboorteland neerzet. Jones heeft hem op bijeenkomsten en tijdens interviews als aardig, vriendelijk en scherp ervaren. “Hij bezat een groot analyserend vermogen in zijn journalistieke verhalen.” In zijn droom voor Suriname, schrijft Anil in januari 2012, dat de toekomst van Suriname gezocht moet worden in ICT en het inzetten van de Surinamse diaspora ten voordele van ons land. Helaas, zal die droom voor hem geen werkelijkheid worden, want op zijn jaardag maakte hij een einde aan zijn leven. Een familielid noemde dat een zelfverkozen dood.
Maak melding
De volgende keer is het €5,- tot het €17,50- wordt.
Het zelfde beleid had men toen in Tilburg de mundial opgericht door surinamers en was gratis ook.
Van €2,50- is het €17,50- geworden.
Maak melding
Voor jullie info ….Het IS in handen van Surinamers !!
Maak melding
http://kwakufestival.nl/partners-sponsoring/
Dit zijn de bazen en denk erom dat ze de vinger aan de pols houden.
Surinamers kunnen veel maar niet met geld omgaan.
Dus als Surinamers nu muzieek maken en koken dan de Hollanders de boekhouding.
Samen sterk.
Maak melding
Strakker geleid Kwaku scoort prima bij publiek
05-08-2013 Bron: Het Parool
Het weer zat vier weken lang mee en gedoe bleef uit. Kwaku, Kwakoe nieuwe stijl in het Bijlmerpark, liep (ook) volgens de organisatoren ‘waanzinnig goed’. Ook op de slotdag, gisteren, stonden lange rijen voor de kassa’s en liep het goed vol voor de beide podia, in de feesttenten, bij de eettentjes en bij de bars..
Daar waren inmiddels wél de liter-flessen Parbobier te krijgen die bezoekers tijdens het openingsweekeinde moesten missen doordat de containers te laat uit Suriname waren vertrokken.
Maak melding
Inderdaad beste mensen want ik ben afgelopen Zondag wederom naar Kwaku geweest en moet toegeven dat dit Kwaku 2.0 is. Kwaku on a higher and next level !
Dit is het Kwaku festival voor de nieuwe generatie want ik heb er heel veel verbetering gezien !
Dit festival was dit jaar boven haar limits, ondanks de kritiek van de vorige orga’s en hun companen !
Waar in Nederland kun je vandaag nog voor 2,50 euro zoveel kwaliteit en entertainment (incl sanitaire voorzieningen) op één dag en op één locatie krijgen.
Ik wil daarom de orga’s meegeven dat dit evenement in 2013 zeker is geslaagd echter zijn er nog enkele minieme zaken die ietwat anders kunnen, maar overall zeg ik big up for Kwaku 2013 !!!
Maak melding
Mikel Haman heeft veel goeds gedaan voor de Surinaamse gemeenschap, homosexualiteit uit de taboesfeer gehaald en AIDS bespreekbaar gemaakt. Ook leverde hij een bijdrage aan het stoppen van AIDS healings….wilt u daarop ingaan? Goed dat er mensen zijn uit de Surinaamse gemeenschap die zich inzetten en Mikel Haman verdient alle lof!
Maak melding