vrijdag, april 19, 2024
HomeOnderwerpenMedia en literatuur'Hoe Duur Was de Suiker?' wordt opgenomen in Zuid-Afrika

‘Hoe Duur Was de Suiker?’ wordt opgenomen in Zuid-Afrika

-

Does Travel - naar Suriname

De film Hoe Duur Was de Suiker, een verfilming van het gelijknamige boek uit 1987 van de Surinaamse schrijfster Cynthia McLeod, wordt opgenomen in Zuid-Afrika. Dit gebeurt om de simpele reden dat er in Suriname geen suikerplantages meer zijn, aldus regisseur Jean van de Velde.

De opnamen gaan daar in maart van start en het grootste obstakel voor de filmmaker is dan ook het decor en de omgeving. “We moeten Paramaribo geloofwaardig nabootsen in Zuid-Afrika” zegt hij tegen NU.nl. De 55-jarige Van de Velde hoopt met zijn film een discussie aan te zwengelen over ‘moderne slavernij’. Hij noemt in dat kader het voorbeeld van zijn iPad, die anno 2013 wordt gemaakt door dubieuze Chinese arbeiders en toch door hem gekocht wordt.

Van de Velde wil met zijn filmproject ook het beeld over Suriname in die tijd nuanceren. “Ik ben niet van plan om nog een keer te zeggen dat slavernij niet deugt. Nederlanders hebben over het algemeen vreselijke dingen gedaan, maar ook goede dingen” aldus de filmmaker. Lees het artikel op NU.nl.

opening
Fernandes Express
Caribbean Night

25 REACTIES
  1. Dat lijkt me niet erg slim van mr. van den Velde. Is Guyana, het buurland van Suriname, waar er nog steeds suikerplantages te vinden zijn, geen betere keuze? Ook lijkt het me makkelijker om een nep suikerplantage ergens in Suriname (b.v. in Wageningen waar Staatsolie tegenwoordig proeven doet met suikerriet) aan te leggen, dan een nep Paramaribo na te bouwen in Zuid Afrika. De flora en fauna van Zuid Afrika verschillen met die van Suriname, nu moet men bij wijze van spreken ervoor zorgen dat geen enkel aapje, vlinder of bloemetje van Zuid Afrika per ongeluk in beeld verschijnt. Vroeger toen de Tarzan films opgenomen werden wist de gemiddelde bioscoopbezoeker het verschil tussen een Afrikaanse en een Aziatische olifant of een Zuid Amerikaans en Afrikaans aapje niet, nu , met zoveel documentaires op de t.v. , is dat natuurlijk anders, een heleboel kijkers zullen meteen doorhebben dat de film niet in Zuid Amerika maar in Zuid Afrika opgenomen is.


    Maak melding
  2. Ook moet van der Velde er rekening mee houden dat de plantages in Suriname in de Jonge en de Oude Kustvlakte )laagland) aangelegd werden, er zijn in dat deel van Suriname geen bergen te vinden, hij zal de bergen, die ik op de achtergrond van zijn nagebouwde plantagehuis zag, ook moeten verwijderen.


    Maak melding
  3. ik lees
    De 55-jarige Van de Velde hoopt met zijn film een discussie aan te zwengelen over ‘moderne slavernij’.

    dit is een stukje om de slavernij in Suriname goed te praten. omdat er in de wereld nog steeds slavernij heerst in de vorm van moderne slavernij. Op zijn witte doek zal je straks geen wrede blanke slavendrijver zien maar één met een lief en zachtmoedig gezicht. Van de Velde ga jezelf verdrinken man.

    ook nog, de Suriname rivier bij Paramaribo is nog steeds troebel en in die tijd groeiden er zo wie zo nog veel mangroves.


    Maak melding
  4. ai ai mi boi…wij gaan helemaal naar zuid-afrika op zoek naar suikerplantage!!! 😳

    ik heb een titel voor die film:

    ……Back to the Roots…. 🙂


    Maak melding
  5. Wat is het probleem? De film wordt opgenomen op het continent waar het allemaal begon en dat is Afrika.
    En inderdaad Pasew… Back to the roots…..


    Maak melding
  6. De reden is natuurlijk dat Zuid Afrika dezelfde koloniale huizen uit de tijd van de Hollandse planters heeft.
    Veiliger en comfortabeler is en er makkelijk goed gekwalificeerd personeel te werven is.
    En niet onbelangrijke. Geen haatdragende bevolking heeft. Met dank aan Mandela.
    Wel even iets anders dan baas.


    Maak melding
  7. Een geschiedenis van slavernij in Zuid-Afrika

    Wie o wie?
    De Nederlanders in de Kaap zijn “ zeer onwillig om het vuile werk te doen”, schreef Jan van Riebeeck in 1655 naar huis. Hij schijnt hier niets verwijtends mee bedoeld te hebben, maar was zich wel bewust van de consequenties van deze houding. De groentetuinen veranderden immers niet vanzelf in krachtvoer voor de collegae. De kosten van het nieuwe verversingsstation waren behoorlijk opgelopen, en het regende klachten vanuit Nederland.

    Het vuile werk in Kaapstad zou dus voor lage kosten door anderen opgeknapt moegten worden en het irriteerde Van Riebeeck en consorten dan ook mateloos dat de ‘ Hottentotten’ ook niet bleken te popelen om dit werk voor hun nieuwe buren op te knappen.

    Voor de kooplieden in Nederland was dit probleem niet van zo een ingewikkelde aard. Zij zagen een lucratief alternatief. De Braziliaanse suikerplantages van Johan Maurits van Nassau draaiden prima. Ook hier was sinds 1635 behoorlijk wat vuil werk te verrichten. En ook hier wist de prachtige natuur de Europeanen niet tot werklust te inspireren. Het antwoord op het arbeidsprobleem was slavernij.

    En zo arriveerde in 1658 het eerste zwarte werkvolk in Zuid-Afrika, afkomstig van een gekaapt Portugees vaartuig, gevolgd door georganiseerde import-slaven uit Guinee, Madagascar en Indie.

    Als de kerk het zegt…
    De economische voordelen deden de Nederlandse Hoogmogende Heeren Staten-Generaal in 1635 besluiten om de slavenhandel officieel aan te moedigen. Dit lijkt niet geheel zonder morele scrupules te zijn gegaan. Maar zowel dominees als handelaren ontwikkelden voldoende rechtvaardigingen om de slavenhandel door te zetten.

    Zo diende het bijbelverhaal van Cham als effectieve rechtvaardiging. Dit verhaal beschrijft de vloek over het nageslacht van Cham en is eenvoudig op de zwarte medemens te projecteren. Deze opvattingen zouden resulteren in een diepgeworteld blank racisme.

    Wie legt nu zijn zus als slavin in de metalen ketens?
    Een ander succesvol argument om het geweten te sussen en optimaal te profiteren van de slavernij werd aangeleverd door de invloedrijke Nederlandse predikanten, die de vrome Hollanders uitlegden dat slavernij niet alleen een kans voor de handelaren was, maar niet minder voor de slaven zelf. De zwarten zou op deze manier het ware geloof –het protestantisme- worden bijgebracht. De slavenhouders lanceerden de slaven als het ware de hemel in. Maar met de bekering veranderden de slaven in protestantse broeders en zusters. En wie legt zijn nu zijn zus als slavin in de metalen ketens?

    Met de scheidslijn heiden-christen sneden de Nederlanders zich dus in de vingers. Wanneer een slaaf zich tot het ware geloof bekeerd had, moest hij worden vrijgelaten.

    Om aan het afschuwelijke lot van slaaf-for-life te ontkomen, meldden vele Afrikanen zich collectief aan voor bekering. En dit waren net even wat te veel nieuwe broeders en zusters naar de VOC’ ers hun zin. Er moest immers nog wel gewerkt worden. Ze besloten afremmende maatregelen in te voeren.

    Deze slaven willen geen vrijheid
    In 1685 werden huwelijken tussen Nederlanders en vrijgelaten slaven verboden. De klasse-onderscheiding christen-heiden verschoof zo langzaam naar blank-zwart. Blanken beschouwden de zwarte als een wezen van andere aard dan de mens. Een wezen, dat merkwaardigerwijs gelukkig is onder omstandigheden waaronder blanken vreselijk ongelukkig zouden zijn. Het pure racisme schiet dan wortel. Een predikant uit Coevorden legde met de volgende woorden uit waarom slavernij geen kwade zaak is.

    “Deze menschen sijn also genaturaliseert, soo wanneer zij in vrijheid gestelt of lieftallijk gekoesterd werden, soo en willen sij niet deugen en weten haer selfs niet te gouverneren: maar bijaldien men gedurigh met rottingen in hare lendenen woont en men de selvige ’t elckens sonder genade bastonneert, soo heeft men goede diensten van deselfe te verwachten”. Amen to that.

    Een gezegende zaak
    Gods goedkeuring voor de brute slavernij werd ook zichtbaar bij de boekhouder. Aangezien men bad om ‘ den zeegen van Godt-Almaghtigh over de Trafique Zeevaert en Commercie’, waren de winsten een duidelijk teken van ‘ een gezegende zaak’.

    Afschaffing slavernij
    Nederland hoorde bij de laatsten die de slavernij af wilden schaffen. Zowel koopman als dominee stonden vierkant achter de slavenhandel. Uiteindelijk dwong de afgebrokkelde machtspositie de Nederlanders toe te geven aan de afschaffing van de slavernij. Als Engeland zich alleen maar bereid toont de Nederlandse kolonien – die ze tijdens de Franse overheersing beheerde- terug te geven onder de voorwaarde dat Nederland akkoord gaat met de slavenhandelbestrijding, moeten ze wel.

    Als Nederland in 1814 haar Kaapse Kolonie definitief aan Engeland moet overdragen, verandert er veel voor de slaven. De Engelsen voeren meer rechten voor slaven in. In 1831 wordt onder andere de 9-urige werkdag een feit, gevolgd door de afschaffing van slavernij in 1834. De zwaar verontwaardigde Boeren beklagen zich over de lage schadeloosstelling -voor hen als slavenhouders- en pakken hun biezen. Deze Exodus aan Boeren staat bekend als de Grote Trek. Op zoek naar vrijheid en nieuw land, nemen ze zich voor het beleid van hun Nederlandse voorvaderen elders voort te zetten. Weliswaar zonder de metalen slavenketels, maar onder erbarmelijke omstandigheden, houden ze de naar hun inziens‘gepaste verhoudingen tussen baas en knecht’ buiten de Kaap in stand.

    Het zwarte proletariaat heeft de keuze tussen creperen of als goedkope arbeidskracht ter beschikking blijven van de blanken.

    Een moreel masker- Waarom de slavernij echt is afgeschaft
    Mede door hun overtuigende campagne voor de afschaffing van de slavernij, worden de Engelsen vaak als moraalridders beschouwd.

    Dit lijkt niet helemaal correct. Mede door de hoge transactiekosten van de overtochten, de kapingsrisico’s en de dalende prijzen was de slavenhandel oneconomisch geworden. Zo daalden aan het einde van de 18e eeuw de prijzen van suiker, peper en tabak dusdanig, dat de slaven op de plantages in Zuid-Amerika te weinig voor hun bazen opbrachten. Deze economische veranderingen lijken de globale afschaffing van de slavernij in hoge mate te hebben beïnvloed.

    Ondanks hun afkeurende blikken naar de Boeren, lijken de Engelsen in Zuid-Afrika ook na afschaffing van de slavernij, hetzelfde doel als de Boeren voor ogen te hebben gehad: De zwarte het vuile werk voor de blanken op te laten knappen.

    Door middel van segregatie-politiek werden de zwarten gedwongen ongeschoold werk te doen en werd het onderwijs en de betere banen voor de blanken gereserveerd.

    Het Swart Gevaar
    Toen er diamanten werden ontdekt in de nieuwe Boerengebieden, besloten de Engelsen hier binnen te vallen. Ook hier veroordeelden ze de Boeren om hun houding ten opzichte van Afrikanen. De Nederlandse Abraham Kuyper schreef in 1900 zijn frustraties over deze zedepredikende hypocriete Engelsen van zich af. Volgens hem hadden ze niet het recht de Boeren de les te lezen, gezien hun eigen misdaden tegen de zwarten. Bovendien, meende Kuyper, hadden de Engelsen niet in de gaten hoe groot ‘ het swart gevaar’ in de praktijk was. In tegenstelling tot de Indianen van Amerika, namen de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika immers alleen maar in aantallen toe.

    Het vuile werk na de slavernij
    In 1924 was er een probleem ontstaan van een blank ongeschoold proletariaat en een tekort aan arbeidskrachten op de boerderijen. H.H Kuyper, zoon van Abraham Kuyper legt uit waarom dit vraag en aanbodpuzzeltje minder simpel is dan het lijkt:

    “ De Boer is gewoon heer te zijn op zijn bezitting en wil geen arbeid verrichten die door Kaffers wordt gedaan… De Boer heeft geen ambacht geleerd en hij wil ook niet met of naast een kleurling werken. Zoo heeft men dan eenerzijds de moeilijke vraag, hoe men deze arme blanken aan het werk zal helpen en anderzijds dat de Boeren verlegen zitten om werkkrachten op hun boerderijen”.

    Zo duur.


    Maak melding
  8. PLEASE!! hou het kort heb andere dingen te doen ik zie een FAZANT op die leptop hoe kan je de mens voor de gek houden Zuid-Afrika is geen SU wil je voor zijn wacht tot de suiker plantage heropen is of maak een andere film of maak een film van Zuid-Afrika zelf

    DOE niet nep

    BASTA!!!!


    Maak melding
  9. In Zuid Afrika zijn er suikerplantages en in het land spreekt men een soort Nederlands die voor ons verstaanbaar is.Ik ga mijn dochter die in Zuid Afrika (Kaapstad) woont en die ooit een theateropleiding in Amsterdam volgde erop attenderen om een rol te spelen in de film.Ze moet maar gaan netwerken.


    Maak melding
  10. @Tedje

    Jouw ellenlange propaganda verhaaltje mag je gerust in je naad steken. Wij Surinamers hebben daar totaal geen boodschap aan. Jullie blijven een stelletje koloniale boeren en we willen het hardverdiende geld van onze voorouders graag terugzien. Ga jouw verhaaltje maar aan de redimusus verkopen want die geloven graag in koloniale sprookjes. Een hoe duur de suiker was interesseert ons ook geen hol. Wat ons interesseert is een bedrag van 1200 miljard euro. Contant!!!!! De rente mogen jullie houden want we zijn ook niet de allerberoerdsten.


    Maak melding
  11. De schrijfster van dit boek moet het verbieden.Hij maakt de film in Suriname of zij zoek een andere producer.

    Dit is gewoon zaken verdoezelen zo als ze dat ook in het verleden hebben gedaan. Hij is bang om zich zelf tegen te komen, om te ontdekken wat zijn voorouders onze voorouders hebben aangedaan.

    Dus voor mij hoeft die film niet, en als het in afrika wordt gemaakt, dan kijk ik er niet naar, want het zal mij dan niet aanspreken, ik zal dan geen herkenningspunten zien.

    Dus mw. Cynthia Mcleod, sta het a.u.b. niet toe. Uw verhaal zal dan niet op waarheid berusten en u zal er spijt van hebben dat tijdens uw leven de waarheid die u verkondig wordt verdoezelt.

    En de hollanders zijn er goed in om zaken te verdraien,en liegen……kunnen ze goed……kijk maar naar Rutte over de zorgpremie en de eigenbijdrage……..
    VOC mentaliteit…..bha…..


    Maak melding
  12. Regisseur Jean van de Velde is ook meer verzekerd van zijn veiligheid in Zuid -Afrika.Een film maken over dit gevoelig onderwerp kan in een land als Suriname zeer gevaarlijk zijn.De hetze tegen de (Nederlandse)blanken neemt met de dag schrikbarende vormen aan.
    Lees maar op bepaalde fora hoe men over het kolonialisme denkt.
    Een gemiste kans voor Suriname!!


    Maak melding
  13. Medusa, waar heb je het over? Een hetze tegen blanke Nederlanders in Suriname? Ik zie nog steeds dagelijks een heleboel stagiaires prinsheerlijk door Paramaribo fietsen.


    Maak melding
  14. @henkes
    henkes, waar heb je het over? Ik zie nog steeds dagelijks een heleboel allochtonen prinsheerlijk door Nederland lopen.

    SNAP JE DOOR DEZE OPMERKING HOE NAÏEF JE BENT,HENKES?
    HET OOG ZIET NIET ALLES!!!!!!!!!


    Maak melding
  15. Vrijdag 18 januari 2013 om 14:33 uur, door Sankofa
    Ik ga liever kijken naar DJANGO unchained!
    ……………………………………………….

    Django-poppen ‘zwaar beledigend’
    Vooral de pop van het karakter Candie zette kwaad bloed in USA.

    Update: zaterdag 19 jan 2013, 09:02

    Actiefiguurtjes van de film Django Unchained, die in de Verenigde Staten op de markt waren, worden niet meer gemaakt.
    Volgens de burgerrechtenbeweging zijn de poppetjes beledigend voor zwarte Amerikanen.

    De figuurtjes van zo’n 20 centimeter groot stelden personages uit de film van Quentin Tarantino voor. Er waren onder meer poppen van hoofdpersoon Django, een ex-slaaf die met veel geweld zijn vrouw probeert te bevrijden, en van de wrede slavenhouder Candie.

    ‘Beledigend’

    Met name die laatste zette kwaad bloed bij de burgerrechtenbeweging. De poppen zijn zwaar beledigend voor onze voorouders, en de mensen die ermee spelen drijven de spot met de slavernij, zei een woordvoerder.

    De producers van de film hebben de productie van de poppen stopgezet en laten weten dat het nooit de bedoeling was om mensen te kwetsen. Ze wijzen er wel op dat van alle Tarantinofilms actiefiguurtjes zijn gemaakt, ook van zijn film Inglorious Bastards, die zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog.

    Django Unchained ging eind vorig jaar in Amerika in première en draait sinds deze week in de Nederlandse bioscopen. De film is genomineerd voor vijf Oscars.


    Maak melding
  16. “Ik ben niet van plan om nog een keer te zeggen dat slavernij niet deugt. Nederlanders hebben over het algemeen vreselijke dingen gedaan, maar ook goede dingen” aldus de filmmaker.

    Een tweede Uncle Tom’s cabin. Zachte honingkoek met verheerlijking van de witte romige slavenhouder. Dat is wat ik van de film verwacht, waar de opnamen ook plaatsvinden. Niet waarheidsgetrouw.
    Niet anders verwacht van een schrijfster die beweert dat de nazaten van de slaven in Su er beter af zijn dan de hedendaagse Afrikaan in Afrika, dankzij de Europeaan die hen naar Su gebracht heeft. Een ongelooflijk wrange uitspraak van mw. Mac leod.


    Maak melding
  17. SANKOFA
    Was het niet een Indiase vader die kort geleden zichzelf en zijn kinderen de rivier in reed en ze zo van het leven beroofde uit wraak op zijn vrouw.
    Was Rishi (de man die onlangs zijn vriendin dood schoot op het Kerkplein) niet een Indier?
    En is het zelfmoordpercentage onder de Indiers in Su niet het hoogst? (Nickerie)


    Maak melding

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

LAATSTE BERICHTEN:
TOP SITES