donderdag, maart 28, 2024
HomeOnderwerpenKunst en cultuurProminenten in toneelstuk 'Hoe duur was de suiker?'

Prominenten in toneelstuk ‘Hoe duur was de suiker?’

-

Does Travel

Op 30 juni 2012 gaat het toneelstuk “Hoe duur was de suiker?” van de Surinaamse schrijfster Cynthia McLeod(foto) in première in de Stadsschouwburg te Amsterdam. Oud-politicus Job Cohen en CDA-Kamerlid Kathleen Ferrier hebben een rol in het stuk dat geregisseerd is door voormalig PvdA-Kamerlid John Leerdam.

“Het stuk gaat over de liefdesrelaties tussen plantagehouders en slaven,” zegt Leerdam tegen de NOS. “Maar het gaat ook over moderne slavernij, zoals in de prostitutie en in Chinese restaurants,” aldus het oud Kamerlid.

Voormalig PvdA-leider Cohen speelt een plantagehouder die verliefd is op een slavin. Kathleen Ferrier, halfzus van McLeod, speelt een Hindoestaanse contractarbeider. De première wordt bijgewoond door prins Willem-Alexander en prinses Máxima.

opening
Fernandes Express
KASSAV LIVE in Rotterdam

13 REACTIES
  1. Woensdag 13 juni 2012 om 12:08 uur, door Geen romantisch gemekker over de slavernij

    Weer een nieuwe nick Anna_Z

    De geschiedenis leert ons dat er geen zwart/wit- beeld over de slavernij is.

    Dus ook niet uit die periode van de slavernij.
    Ook nu is er in Suriname nog slavernij en kinderarbeid.


    Maak melding
  2. Liefde kent geen kleur!

    Het is inderdaad zo dat enkele plantagehouders getrouwd zijn met hun arbeiders(slavinnen).

    De McCleod tour in su is zeer leerrijk, heb ik ook meegemaakt.
    Een leuk verhaal is het verhaal van de dame(nakomeling) die op zeer jonge leeftijd eigenaresse was van een plantage, nagelaten door een verliefde plantagehouder.

    De hele slavernij is al erg genoeg, maar vergeet ook niet de relaties die zijn ontstaan.
    Kijk maar naar je eigen familienaam.

    We weten ook dat er in die tijd zowel mannen als vrouwen zijn misbruikt, dit heeft inderdaad niets van doen met romantiek.

    Dit toneelstuk belicht de liefdesrelaties, die we niet kunnen ontkennen.


    Maak melding
  3. En om relatie’s van haar man te voorkomen,nam de bazin kinderen van de eigenaar die hij bij de slavinnen had in huis dienst.De zogenaamde huis slaven.Deze slaven,kinderen van de eigenaar,werden moloton[werd later Mulat] genoemd en stonden hoog op de hierarchische ladder van de slaven.Ook de gene die de po schoon moest houden.De stoelgang werd gedaan op een haast hedendaags stoel maar onderin lag er een po.En meest in aanzien stonden de mensen die de baas kleedden moesten en zijn eten opdienden.Op het onderste tree van de ladder stond de slaaf die geboren was op de plantage maar de eigenaar niet wist wie de vader was.

    Cobie.


    Maak melding
  4. @Tedje

    Je hoeft zeker geen Anna Z te zijn om deze mensen helemaal niets te vinden.
    Ik ben ook geen liefhebber van schrijfster Cynthia McLeod. Zij heeft uitspraken gedaan waardoor velen haar als een redimoesoe zien.


    Maak melding
  5. Proficiat mevrouw Cynthia McLeod,
    U bent een wereldberoemde en erkende schrijfster en Uw boek ‘Hoe duur was de suiker?’ is altijd een hit geweest op internationaal niveau.


    Maak melding
  6. @Boyke, Almere

    ik geef je gelijk,oprotten met die Cynthia, was zij ook niet degene van de NTR documentaire die zei dat we blij moesten de hollanders ons hier naartoe hebben gebracht……REDIMOESOE


    Maak melding
  7. Wij moeten blij zijn met mensen als mevrouw MC Cleod, aan dit soort figuren hebben we een groot gebrek in Suriname. Zij is één van de weinigen, die graafwerk verricht in onze vaderlandse geschiedenis en cultuur en daar over publiceerd. Ik sta achter haar uitspraken, kijk maar hoe het is toegegaan in de Engelse kolonies.
    Cinthia een geweldig wijf en ik wens haar veel succes met haar werk.


    Maak melding
  8. Ik hoop dat diegenen die afgeven op mevrouw Mc Cleod, net zoveel onderzoek naar de geschiedenis hebben gedaan als deze schrijfster heeft gedaan. Zo dat zij weten waar ze over praten. De tv serie over de slavernij heb ik met grote interesse gevolgd en me zeker niet gestoord aan opmerkingen van wie dan ook. Het is onze gezamenlijke geschiedenis waar we mee te handelen hebben. Dat ‘hoe duur was de suiker’ nu verfilmd wordt en in een toneelversie wordt opgevoerd toont het belang van dergelijke verhalen. Mevrouw Mc Cleod feliciteer ik van harte met dit succes!


    Maak melding
  9. Mevrouw Mc Cleod was toen ze jonge was veel fanatieker en stelliger in haar beweringen.
    Toen ze de geschiedenis ging bestuderen kwam ze er achter dat veel verhalen,tekeningen, prentjes helemaal niet waar zijn.

    De geschiedenis begint bij Afrika. Een land constant in onderlinge oorlogen verwikkeld waarbij gevangen genomen mensen verhandeld maar meestal vermoord worden.

    Dat mensen verkocht konden worden redde in veel gevallen hun leven.
    Dat is wat mevrouw Mc Cleod snel te weten kwam.


    Maak melding
  10. In de slavernij was geen enkele liefde aanwezig tussen plantagehouders en slaven.Degene die zich hebben onderworpen aan de meesters dachten dat dat enigste manier was om niet op de plantages te werken.sex voor vrijheid en poep opruimen is geen vrijheid.Voor vrijheid moet je vechten.Kinderen van slaven en plantagehouders werden weer als slaven gebruikt.
    De meesters hebben ook kideren verwekt bij hun eigen slaven kinderen.En de littekens zullen altijd bliven.
    Eenmaal een slaaf altijd een slaaf .De nazaten van de huisslaven zullen altijd hun meesters dienen want het is een vloek die nooit meer weg gaat.Ik zelf ben een marron en ik zal altijd vechten voor mijn volk.


    Maak melding
  11. De meeste Surinamers hebben het voordeel gehad om van de slavernij verleden direct van onze ouders en grootouders te leren. De geschiedenis boeken in Suriname over slavernij waren een soort gesaniteerde verhaal die meestal werd onderwezen door onbekwaamde onderwijzers. Wat geen enkele persoon durft te zeggen is dat slavernij verschilende malen was uitgevonden, Persad re-inventing slavery, met hindoestanen, Javanen en Chinezen.
    Iedere Surinamer moet de verhalen lezen en hun grootouders terug vinden in Alex
    Huxley van Kunta Kinte, Book of negroes en Sea of poppies.


    Maak melding
  12. jeetje mensen waarom zo negatief verleden zal altijd pijnlijk zijn maar we leren ervan en nemen elke positief momenten mee en ja en proberen elke seconde wat te maken maakt niet uit wat voor kleur dus ik ben daar als het in de bios komt


    Maak melding

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

LAATSTE BERICHTEN:
TOP SITES