PARAMARIBO, 27 feb – Als bepaalde politici geloofd mogen worden, hangt minstens drie parlementariërs van de coalitie terugroeping boven het hoofd. Terugroeping dan door de politieke partij die als katalysator diende voor hun verkiezing tot parlementariër. Volgens de wet op het terugroeprecht is alleen de politieke partij bevoegd die de mensen kandideert. Maar hangt de parlementariërs ook echt terugroeping boven het hoofd?
Het is nog lang niet zo zeker dat er zo’n abrupt eind komt aan hun politieke carrière. Diana Pokie en Waldie Ajaiso van de partij voor Broederschap en Eenheid in de Politiek, Bep, en Oesman Wangsabesarie van de KTPI hebben één ding gemeen. Ze zitten alle drie overhoop met de partijleiding. Alle drie gaan hun eigen weg, hoewel ze in de coalitie zijn gebleven. Net als hun partij. Nu schermt het leiderschap in beide politieke partijen met terugroeping.
Als kennelijke inleiding is het proces ingezet van het royeren. Maar volgens de wet kan het terugroeprecht alleen gelden in geval van overlopen naar een andere partij. Geen van de drie deed dat. In beide gevallen is niet meer gedaan dan opdrachten van het leiderschap negeren. Vervelend voor de staat van de interne discipline, maar geen grondige reden. De drie hebben ook de geschiedenis mee. De wet op het terugroeprecht was tot nog toe niet meer dan een dode letter.
2012 het jaar van DOE dat zei de “president” maar hij vergat te zeggen : DOE ALLA SANI.
Nu heb je de poppen aan het dansen. Hoe verder met deze GASTEN????????
WIE VOLGD????
Maak melding
Verlakkerij!
Tragisch dat dit soort dingen gebeuren. Kiezers hebben gestemd op een persoon of partij. Na verloop van tijd verlaat de persoon de partij om een eenmansfractie te beginnen. Verlakkerij noemt ik dit en het moet niet kunnen. Partij verlaten; politiek verlaten! Zo moet het zijn.
Wie vertegenwoordig je dan? Jezelf?
Wetsverandering, verandering van kiesstelsel en een twee partijen politiek zal Suriname goed doen. Ze kruipen toch allemaal bij elkaar op schoot dus waarom zoveel partijen?
Maak melding