PARAMARIBO, 27 dec – Een kwestie van aftellen. Dat is het einde van het jaar verworden. Een traditie van kijken hoeveel het er dit jaar zullen zijn. Waren het er meer dan het vorige jaar? Of minder? Dat ze er ook dit jaar zullen zijn, is net zo hard als de knallen op kerstdag. Het zijn er al meer dan op twee handen te tellen valt.
Meer dan tien moesten zich in allerijl melden bij de Spoed Eisende Hulp. En te bedenken dat er nog geen vuurwerk mag worden afgeschoten. Van de autoriteiten mag er alleen nog gekocht worden. Maar mens als we zijn, kunnen we de sensatie niet aan. Dus schenden massaal het verbod en gaan we schandalig luid tekeer. De kerkdiensten, ach. Als die gelovigen het echt menen met die kerkelijke drang op kerst, hebben ze er geen last van.
Wie echt gelooft, heeft van een knalletje min of meer geen last. Zo moeten die aan de top er ook over denken. Een of meer geschonden, verbrijzelde, beschadigde, of afgerukte vinger meer of minder, wie maalt daar nu om? Die van de brandweer blijven maar roepen om voorzichtigheid en zelfverantwoordelijkheid. Roependen in de woestijn, waar het vertrouwen is op de mensen van goede wil. En als die er niet is, nou, berg je dan. En niet vergeten: aftellen!
Het jongste slachtoffer is slechts 4 jaar. Officieel mag er nog geen vuurwerk worden afgeschoten, alleen gekocht. En de gebeden van de kerkgangers worden vanzelf verhoord. Onze Lieve Heer straft genadeloos.
Maak melding
De ervaring leert ons dat wij niet verantwoordelijk kunnen omgaan met dat ontploffend spul.Om in het vervolg ongelukken te voorkomen,moeten de autoriteiten import van vuurwerk voorkomen.Het volk gaat niet doodgaan als ze geen kabaal kunnen maken in de aanloop naar het nieuwe jaar.Want elk ongeluk is één teveel.Zo als het nu blijkt,helpt voorlichting ook niet.Dan maar radicaal ingrijpen.
Cobie.
Maak melding