De Stichting Julius Leeft! (SJL) presenteert op 18 december de muzikale geënsceneerde reading “Hoe duur was de suiker?” in De Balie. Aan de vooravond van de herdenking van 150 jaar afschaffing van slavernij, is gekozen voor deze voorstelling die de gelijknamige historische roman van de Surinaamse auteur Cynthia McLeod, als uitgangspunt heeft. De regie is in handen van John Leerdam. Zoals gebruikelijk bij de voorstellingen die Leerdam de laatste jaren op de planken brengt, is hierbij wederom gekozen voor de beproefde vorm van een geënsceneerde reading met muzikale begeleiding. Dit keer in de wat intiemere setting van De Balie, platform voor cultureel en politiek debat.
In de roman van McLeod wordt het verhaal verteld van een Joodse plantersfamilie en hun slaven. In de voorstelling wordt gekeken naar de rol van Nederland zowel in de historische slavenhandel als in hedendaagse vormen van slavernij. Muziek, zang en dans voegen elementen toe die het verhaal, zonder afbreuk te doen aan de boodschap, bij het publiek laten aankomen.
Harto Soemodihardjo componeert ook dit keer speciale muziek voor deze voorstelling.
Deelnemers zijn onder meer:
Vastert van Aardenne, Gerda Havertong, Izaline Calister, Giovanca, Phi Nguyen, Denise Jannah, Roger Goudsmit, Paulette Smit en Manoushka Zeegelaar Breeveld.
En: Jandino Asporaat, Job Cohen, Hein Jens, Maartje van Weegen en Joop Daalmeijer.
Teksten: Cynthia McLeod, Paulette Smit, Manoushka Zeegelaar Breeveld, Pieter Hilhorst, Yoeri Albrecht .
Liedteksten: Guus Pengel.
De voorstelling “Hoe duur was de Suiker” is een samenwerking tussen Stichting Julius Leeft!, NiNsee en De Balie, mede mogelijk gemaakt door: Het Amsterdams Fonds voor de Kunst, NiNsee, Telesur, Forum, Paradiso en De Balie.
Hoe duur was de suiker?
“Van slavernij naar moderne slavernij”
18 december 2011 – De Balie Amsterdam – 14.00 en 17.00 uur
Poetswerk! Cynthia McLeod heeft geblunderd door in de Nederlandse docu over slavernij aan te geven dat de zwarte Surinamers blij moeten zijn dat hun voorouders ooit door deze, hare broodmeesters, tot slaaf zijn gemaakt! Als dit moet dienen als een goedmakertje, slaat ze weer eens de plank goed mis en met haar de colaborateurs die dit op touw zetten? Zijn zij vrij van blaam? Hebben zij zich altijd ingezet voor black awareness? Zijn zij hierdoor minder de bounties die altijd naar voren zijn geschoven als te zijn “de vertegenwoordigers van de zwarte gemeenschap”?Ik dacht het niet!!
Maak melding