Heruitgave van ‘Het kamp van Broos en Kaliko’

28 januari 2011

Het kamp van Broos en Kaliko van Wim Hoogbergen is het intrigerende verhaal van twee broers. Broos was opperhoofd van het marronkamp dat lag achter plantage Rac-à-Rac nabij Kaaimangrasi, een ontoegankelijk zwampgebied tussen de Surinamerivier en de Boven-Commewijne. Patrouilles kwamen daar regelmatig jacht maken op weggelopen slaven, voor wie het kamp een gewild toevluchtsoord was. Deze patrouilles liepen vaak verkeerd af voor soldaten en gewapende burgers.

broos Na de afschaffing van de slavernij in 1863 verhuisden de bewoners van het kamp naar de verlaten plantage Rorac aan de oostelijke oever van de Surinamerivier. De grootste families lieten zich toen bij de burgerlijke stand inschrijven onder de familienamen Babel en Landveld. Wim Hoogbergen tekende de verhalen van hun nazaten op, en verwerkte deze met de vele door hem in archieven opgedoken stukken tot een verhaal waarin de vrijheidsstrijd van de marrons de toon zet.

Wim Hoogbergen (1944) was tot zijn pensioen hoofddocent aan de universiteit van Utrecht. In 2005 ontving hij de vijfjaarlijkse ‘Prijs voor de Surinamistiek’ voor al zijn publicaties over Suriname, met name voor die over de Surinaamse marrons. De blijvende vraag naar dit intrigerende werk uit zijn reeks van marronpublicaties resulteerde in deze welverdiende heruitgave.