vrijdag, maart 29, 2024
HomeColumnsGemoedshoop

Gemoedshoop

-

Does Travel - naar Suriname

Iwan BraveDoor Iwan Brave – Ik kan voelen dat ik ouder word. Dinsdagavond, en ik moet nog steeds bijkomen van de tocht over de weg, afgelopen zondag, naar de goudmijn in Oost-Suriname waar zeven gelukszoekers omkwamen. En Surinamers kunnen zo lekker compact uitleggen: bij Moengo rechts afslaan en dan aan het einde van de weg. ‘Einde’ betekende nog ruim tachtig kilometer over een bauxietweg en dik anderhalf uur. Maar het was beslist geen lijdensweg.

Daarvoor deed ik het: uiteindelijk rijdend over de regelmatig slingerende rode bauxietweg door het contrasterende groen. Avontuurlijk. We waren al om vijf uur in de ochtend vertrokken vanuit Paramaribo en het gevoel van binnenland begint al op de Oost-westverbinding. Betoverende tropische silhouetten van vooral de palmbomen toen de duisternis stilaan donkerblauw werd. De weifelachtige weeromstandigheid tussen bewolkt of zonnig worden, veroorzaakte mistige grijstinten en vervolgens roodoranje kleurpartijen toen de zon opkwam. Vooral vanwege de deplorabele staat van de Oost-westverbinding, die momenteel grondig wordt gerehabiliteerd met geld van de EU, was het ruim vier uren rijden naar ‘Gowtu Bergi’. Maar ik heb me geen meter verveeld. Ook niet op de terugweg. Komt bij dat ik als geen ander van autorijden hou.

Op het ogenblijk lees ik het prachtige boek ‘Hoop’ waarin communicatiespecialist Roland van der Vorst vier vormen van hoop (als energiebron of drijfveer) uitdiept: christelijke hoop, prestatiehoop, gelegenheidshoop en gemoedshoop. Dat doet hij naar aanleiding van een bumpersticker die hij had waarop stond: ‘Obama ‘08’. Bij gemoedshoop entameert de auteur twee vormen van ‘bewustzijn’: het empirische (gewone) en het esthetische. Bij de eerste zijn we ‘vervuld van onze wil’ met de nodige ‘onrust verveling en ontgoocheling’ als gevolg. Via het esthetische bewustzijn kunnen we ‘ontsnappen’ aan deze ‘rusteloze staat’. Bij een esthetische ervaring wordt louter ‘het schone’ ervaren. Een esthetische ervaring is hoopvol als er relatie wordt gelegd ‘tussen het beeld en het ideaal’. Gemoedshoop kan worden opgeroepen door een kunstwerk of de natuur.

Daarom is voor mij reizen door Suriname niet zozeer de bestemming het doel als wel de trip zelf. De Surinaamse atmosfeer is een orgie aan esthetische ervaringen die ik relateer aan het ‘aardse paradijs’. De komst daarvan is overigens voor bepaalde christenen een ‘hoopvol ideaal’. Reizen door Suriname doet mij dat ideaal ervaren als een realiteit die mijn innerlijk bedaart. Ik heb jaren geleden al geschreven in een column voor de Volkskrant, dat ik in Nederland mijn leven lang met regelmaat droomde dat ik rennend door paradijselijk groen een grote liefde najoeg. Ze was onzichtbaar maar sterk magnetisch voelbaar. En elke keer als ik op het punt kwam haar te kunnen inhalen en aanraken, werd ik wakker. En steevast stroomde een traan van verdriet.

Toch droomde ik het graag vanwege dat ongekend ideale gevoel van verlangen. Die droom heb ik nooit meer gehad sinds ik in 1996 naar Suriname terugkeerde. In Nederland had ik ook altijd een weliswaar positief maar onrustig verlangen naar de ‘toekomst’. Ook dat is sindsdien voorbij. De grote liefde in die droom, besefte ik ineens, bleek Suriname. Dit komt frappant overeen met wat in het boek staat: ‘de schoonheid die je ervaart brengt een diepverborgen verlangen, prettige en hoogstpersoonlijke droom tot leven’.

In de boezem van hetzelfde Suriname wordt maagdelijk groen ‘ongecontroleerd’ verkracht door naar schatting tienduizenden illegale ‘porknokkers’ en ‘garimpeiros’. Zoals we in ons verslag schreven: Gowtu Bergi is een ‘postapocalyptisch’ dorp en ‘anarchistische toestand’ waar honderden gelukszoekers – Brazilianen én Surinamers – een macabere wereld hebben gecreëerd van diepe kraters en ‘rode meren’.

Goud zou eigenlijk, net zo goed als diamant, het predikaat ‘edel’ niet mogen verdienen. De winning ervan (ook gecontroleerde) is primitivisme op en top. Door de rode bauxietgrond is er de associatie van letterlijk reusachtige wonden. Bij de aanschouwing ervan slaat je gemoedshoop om in wanhoop. Het goud om onze nekken en aan onze vingers is beslist de werkelijke prijs niet waard.

Iwan Brave

opening
Fernandes Express
KASSAV LIVE in Rotterdam

6 REACTIES
  1. Mooi stuk Iwan. Dit is hetzelfde gevoel wat ik heb als ik in de binnenlanden van Suriname op zoek ga naar papegaaien en andere vogels.

    Zoals de omgeving beschreven is in Celestijnse beloften, dat is precies wat ik voel als ik in het maagdelijk bos van Suriname rondloop.

    Mooi stuk.


    Maak melding
  2. Beste Iwan

    Met belangstelling lees ik altijd je colom en de gevoelens die jij hebt geven ook mijn gevoelens weer als ik 1x per jaar als nederlander naar suriname ga .Een schitterend land met een onvoorstelbare mooie natuur . Als ik weer terug moet naar nederland ben ik vervuld van emotie om dit mooie land weer te moeten verlaten .Het is jammer dat dit land zo het zich nu laat aanzien wegzakt in zijn eigen moeras .De geschiedenis zal zich hopelijk niet herhalen maar misschien zal god zijn toorn tonen ten aanzien van een persoon het liefst op 8 december en zal het naast een herdenkingsdag voor velen ook een feestdag worden ,hierbij heeft een goed verstaander maar een woord nodig .God waakt over suriname


    Maak melding
  3. Na verdade é bom que exista a Coreia do Norte, o Zimbabwe e outros.São vacinas que asseguram que o socialismo não se consegue desligar copmaetlmente dos monstros que tende a produzir, refugiando-se nas regiões siderais das boas intenções e da fé na utopia que há-de vir.


    Maak melding
  4. Kijk! Deze man schrijft over alles wat hij op zijn pad tegenkomt.
    Zijn weergave: De grote liefde in die droom, besefte ik ineens, bleek Suriname. Dit komt frappant overeen met wat in het boek staat: ‘de schoonheid die je ervaart brengt een diepverborgen verlangen, prettige en hoogstpersoonlijke droom tot leven’.

    To the point , Dit is wat iedereen wilt ervaren, geweldig!


    Maak melding
  5. Vanessa, you are all a strong and loving family; I have always admired that about you:) I’m glad Evolutions chose to raise money for Hospice this year! They are an incredibly empathetic and caring team (or family to many of us). I know they will be extremely grateful! Best wishes with the Open House!


    Maak melding

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

LAATSTE BERICHTEN:
TOP SITES