PARAMARIBO, 1 nov – De Nationale Kunstbeurs staat voor de deur. Kunstenaars in Suriname bereiden zich voor op dit jaarlijkse kunstevenement waar zij hun werk kunnen presenteren aan een breed Surinaams publiek. Ook de Readytex Art Gallery is er klaar voor. Voor het derde achtereenvolgende jaar heeft de galerie op de beurs haar vier stands waarin zij dit jaar vertegenwoordigt: Rinaldo Klas, Kit-Ling Tjon Pian Gi, Ron Flu, Kenneth Flijders, Armand Masé, Hanka Wolterstorff, Reinier Asmoredjo, Roddney Tjon Poen Gie, Marcel Pinas en Henry (Soeka) Kartotaroeno.
Met een eigen stand zijn ook aanwezig de aan hun gelieerde kunstenaars: Paul Chang, Sri Irodikromo, Soeki Irodikromo, John Lie A Fo, Kurt Nahar, Dhiradj Ramsamoedj, René Tosari, Sunil Puljhun, George Struikelblok, Humphrey Tawjoeram, Jhunry Udenhout en Wilgo Vijfhoven.
Voor Readytex Art Gallery is 2009 een kunstjaar vol bruisende activiteiten. Grote solo-exposities van Wilgo Vijfhoven, Rinaldo Klas en Kenneth Flijders in de galerie en van Kit-Ling Tjon Pian Gi in het nieuwe VAT-gebouw waren mooie hoogtepunten. Daarnaast waren er mini-features van verschillende kunstenaars en produceerde Readytex vier nieuwe Surinaamse kunstdocumentaires die in Nederland en op den duur ook in Suriname op de televisie vertoond zullen worden. Kunstenaars participeerden in uitwisselingsprojecten zoals het Wakaman-project en deden als artist in residence ervaring op te Duende in Rotterdam, de Vermont Studio Center in de VS en ook aan de Rijksacademie in Amsterdam.
Ter introductie biedt de Readytex Art Gallery op de NK ’09 twee nieuwe reproductie projecten aan. Het eerste betreft het prachtige en unieke werk van Ron Flu, één van de grote Surinaamse kunstenaars die er elke keer weer in slaagt een werkstuk te creëren dat vanwege zijn typische en pakkende wijze van portrettering, het publiek heel speciaal raakt. De galerie presenteert een collectie van prachtige prints op hoogwaardig kunstpapier (21 x 25 cm) van voorlopig een selectie van twaalf werkstukken uit de serie straatbeelden van Ron Flu.
Het tweede project wordt in samenwerking met NV Screenprint uitgevoerd en betreft reproducties van kunstwerken op tegels. Het interessante van dit project is dat het een wereld van nieuwe mogelijkheden voor de kunstliefhebber creëert. Het werk kan op één tegel of op meerdere, en de tegels zijn in drie formaten beschikbaar. Op de NK 2009 tonen zij een reproductie van Klas op 9 tegels.
Ontmoeting met tante Ro
De geur van de hangalampoes hangt nog uren boven Zorg en Hoop. Net na een oorverdovende regenbui is de hangalampoe het geurrijkst. Terwijl het regenwater gutst door de halfverstopte riolen blijft de hangalampoe haar melancholieke geur verspreiden. De hangalampoe wordt beschouwd als een hibiscus. Hibiscus wordt al sinds eeuwen in China en Japan gecultiveerd, als grote heester, kleine boom en ook als kamerplant. In de 16e eeuw heeft iemand van zijn reizen naar het verre Oosten enkele zaden mee naar Europa gebracht. Via Europa is het in Suriname terecht gekomen. Het kan ook zijn dat de heester inheems in Suriname voorkomt en nooit van elders is binnengebracht. Tante Ro houdt al generaties lang van hangalamoes. Maar vandaag is het stil bij tante Ro op het krijsen van een paar vogels na. De vogels hebben hun nachtrust in de beschutting naast de hangalampoe struiken gevonden. Ergens in een van de kleine, donkere huisjes terzijde van het ‘erf’ van tante Ro begint een kind te huilen. Er wordt uit een van de huizen iemand met veel geschreeuw tot bedaren gebracht terwijl het radiomuziek uit een hoekhuis zich vermengd met de geur van de hangalampoes. Het huis van tante Ro is groot en ruim. Na de regen komt de maan te voorschijn. Het lijkt op een afspraak die de natuur met Suriname heeft gemaakt. De maan werpt haar schijnsel over het huis van tante Ro. De regendruppels op de hangalampoes zijn door het maanlicht net miljoenen kleine lampjes die, zacht vloeiend beginnen te schitteren en te fonkelen. Zelfs de bomen aan de overzijde van de weg worden zichtbaar door het maanlicht en het lijkt wel of de wazige bomen aan de overkant niet op het land maar in een geheimzinnig moeras staan dat zich eindeloos ver uitstrekt. Daar zitten wij dan net als vroeger op het balkon bij tante Ro. Het is een spaarzaam verlicht maar gezellig huis. Mijn tante Ro maakte vroeger ook al eten voor mij. Bij tante Ro maakte ik kennis met de brafoe van Suriname, met de fameuze ‘kousenbandjes’, de langgerekte boontjes die tante Ro altijd met droge vis klaar maakte en met pom. Ook dit keer had tante Ro pom klaar gemaakt. Het was vandaag weer pom. Net als vroeger overvloedig en vol met vlees. Het leek wel alsof het was bestemd voor een uitgehongerd familielid uit Holland. Meewarig en ook wat verdrietig keek tante Ro naar mij. Hongerig als ik was, werkte ik mondjesmaat de pom met rijst naar binnen. ‘Smaakt het vraagt tante Ro?’Het was te weinig troost door te zeggen dat het heerlijk was, dacht ik. Het beste leek mij net te doen alsof ik haar vraag niet had gehoord. Gelukkig kreeg ik hulp van een muskiet die net over het balkon vloog. Het zoemde ook de woonkamer in maar was gelukkig weer weg.
Staande voor het venster keek ik nu naar een mier die over de balkonrand liep. Overweldigend en machtig vond ik de mier. De mens is slechts een mier. Een tijdelijke verschijning die vroeger of later zal worden verjaagd door de onbedwingbare, onoverwinnelijke natuur dacht ik. Toen ik de volgende morgen, bij het aanbreken van de dag, weer over het balkon naar buiten keek vond ik dat er wat veranderd was. De zon scheen schoon en stralend over de wit geverfde huizen in Zorg en Hoop. Het was nog vroeg in de morgen maar langzaam begon ook de hangalampoe weer te ontwaken. -Varma R-
Maak melding