Door Iwan Brave – Vroeger woonden we aan de rand van Paramaribo op een groot familie-erf waar niemand een tekort had aan neven en nichten. Daarentegen ontbrak het aan vaders. We waren van die typisch creoolse gezinnen met alleen een moeder, die kinderen had van meerdere, spoorloze vaders. Mijn vader zag ik voor het eerst op mijn tiende, toen we inmiddels in Amsterdam woonden. Maar dat was van korte duur. Al na enkele maanden kwam hij ineens niet meer opdagen. Los van twee terloopse ontmoetingen – met intervallen van jaren – liep ik hem als dertiger weer tegen het lijf, tijdens mijn ‘herkennismaking’ met Suriname. Ineens zag ik in de drukke Domineestraat in Paramaribo poesgroene ogen mij priemend opnemen. Ik herkende ze, haast instinctief, direct als die van mijn vader: hij was al jaren eerder geremigreerd.
Mijn vader had acht kinderen verwekt bij even zoveel verschillende vrouwen. Twee jaar geleden kwamen al zijn kinderen voor het eerst met z’n allen bijeen. Ik kende alleen mijn oudste en jongste broer, die ik ooit als kind kortstondig had ontmoet. Elke broer en zus had onze vader op zijn of haar manier in flarden mogen meemaken en was door hem weer in de steek gelaten. Tja, we kunnen boos op hem zijn maar uiteindelijk zouden we allen er niet zijn zonder hem. Dus dankbaar om het leven zat niemand met oude, onverwerkte sentimenten. Aan het eind van de dag had ik ook bloemen van nieuwe nichtjes en neefjes erbij. Een mooiere nalatenschap kan ik mij niet wensen. Hopelijk kijkt ook onze vader niet met berouw om.
In november 2006 e-mailde mijn jongste broer: ‘Iwan, onze pa is overleden. Ik condoleer je met het verlies, en hoop je nog te zien deze dagen. Ik ben in Paramaribo en heb helaas geen telefoonnummer van jou’. Ik las het op de dag van de crematie. Dus te laat. Ik was namelijk ondergedoken. Twee dagen eerder was ik weggelopen uit een christelijk opvangcentrum voor drugsverslaafden in het district Para. Ik vreesde dat de politie mij zocht omdat ik een maand eerder was ontsnapt uit het mensonterende Psychiatrisch Centrum Suriname, het voormalige LPI. Het was stom toeval dat ik mijn broertje alsnog tegenkwam. Hierdoor kon ik er wel bij zijn om onze vaders as uit te strooien waar de Suriname- en Commewijnerivier samenvloeien en uitmonden in de Atlantische Oceaan.
Inmiddels ligt mijn verslaving achter mij en ben ik weer fris en gezond. Het was mijn dochtertje dat mijn leven heeft gered. Na twee dagen van aanhoudend crackroken in een krot in Paramaribo, kreeg ik een psychose en badtripte in mijn onderbroek, in het holst van de nacht, door de straten. Ik steeg ten hemel waar ik werd opgewacht door God en Jezus. “Dank U Heer, dat U mij opneemt in uw Koninkrijk”, zei ik vervuld. Maar dat betekende wel, drong ineens tot me door, dat ik op Aarde was overleden, terwijl mijn dochtertje mij nodig had! Dit besef deed mij weer omlaag dalen. Eenmaal weer geland, heb ik rennend en vechtend tegen demonen mijn veilig heenkomen gezocht in het gebouw van de Ware Tijd, waar ik redacteur was. Zittend achter mijn bureau werd het duister om me heen: mijn levenslicht doofde alsnog. Gelukkig hing een print van mijn lachende babydochtertje aan de muur. Ik drukte die tegen mijn voorhoofd, waardoor het licht weer toenam. Even later werd ik afgevoerd door de politie.
‘En, hebben jullie natte voeten?’ sms’te ik van de week mijn vrouw, naar aanleiding van de berichten over de aanhoudende regenval die grote delen van Paramaribo blank legt. ‘Neen gelukkig. Ons huis staat hoog maar het is zo nat buiten dat de kids niet naar school kunnen’, replyde ze. Om redenen van huisvestingsaard kan ik mijn gezin nog steeds niet laten overkomen. Ik werk keihard als taxichauffeur, met als drive mijn gezin. De kinderen zitten op een privé-school, ze wonen comfortabel en komen materieel niets te kort. Door de overstromingen is het gevaar van infectieziekten in Paramaribo momenteel groot. Vanwege eigen falen kan ik mijn dochtertje niet lijfelijk optillen om haar hiervoor te behoeden. Ik voel me vooralsnog geen betere vader dan mijn altoos afwezige vader.
Iwan Brave
t Is je weer eens gelukt , een groot, veelvoorkomend en dagelijks probleem treffend neer te zetten , Iwan.
Helaas ben je niet uniek wat betreft deze situatie maar toch bedankt dat je hierdoor , misschien, al zou t maar 1 of 2 toekomstige vaders tot nadenken hebben aangezet.
Jullie hebben als kinderen gekozen om niet verbitterd tov je vader te blijven , en daardoor kondn jullie verder met je eigen leven. Jij hebt door je ervaring die ongetwijfeld ergens vandaan komt ,de negatieve spiraal doorbroken ,( de ellende van verslaving )en nu met deze andere kijk en gedrag ,te zijn voor je kinderen , zoals verwacht mag worden van een ouder/vader
Hopelijk worden jullie weer gauw herenigd, Succes ermee.
Maak melding
Hier heb ik werkelijk geen woorden voor.
En dan te bedenken dat in het hedendaags denken voor wat betreft het her en der rondzaaien van kinderen niet veel is veranderd.
Als jonge mannen in problemen zich tot mij wenden om deze of gene advies is steevast mijn vraag, “heb je dit eerst met jou vader besproken”, was het antwoord onacceptabel vaak, “nou die ken ik niet of daar heb ik geen kontakt mee”.
Ik denk dat Surinaamse mannen en vrouwen, wellicht ook anderen toe zijn aan een heroriëntatie op dit stuk.
Aan volwassen daarom het advies om zich in te zetten bij de verschillende jeugdopvang-/begeleidingsentiteiten om deze (verstoten) kinderen als nog een gezicht te bieden in de maatschappij.
Maak melding
Simple Object Access Protocol
(AGERSITORI)
wanner komt er een onderzoek
dit is niet een uitvinding van de Surinaamse man.
waar zijn de ouders van president barack obama
dit fenomeen is een doodlopende weg.
het wordt alleen maar ingewikkeld als je een schuldige moet aanwijzen.
dus waar twee honden kijven,hebben beide schuld.
dit wordt met de dag erger.
Maak melding
Aleke,
Dat het geen Surinaamse vinding is neemt niet weg dat het heel land zit met de gebakken peren. Het is in ieder geval een constatering waar node wat aan moet worden gedaan.
Maak melding
dat sommige afro mannen zo met hun vrouwen en kinderen omgaan is denk ik een erfenis van het slavernijverleden. Maar nu is het tijd om de verantwoordelijkheid als vader op je te nemen. dus niet de mentaliteit hebben van vermenigvuldig u en ga.
Maak melding
Je bent wel een betere vader, want je bent je bewust van je tekortkomingen.
Het oplossen van jou huisvestingsprobleem ligt niet in jou macht!
Probeer het in de randgemeenten van Amsterdam, zoals Zaandam en Uithoorn.
Maak melding
Wat te denken van al die Amerikanen die in Vietnam kinderen hebben verwekt en zelfs ook in Suriname.
Prima om met je eigen verhaal te komen maar vergeet niet dat eigen verhalen leiden tot stigmatisering van 1 bepaalde groep.
Ik kijk altijd naar vermist en spoorloos en het gros is autochtoon of adoptie kind, trouwens, moeders hebben ook een verzwegen rol in dit gebeuren.
Tan bun
Maak melding
iwan brave,
you cool matie..ik herken veel in jouw..dopa maakt elk mens kapot..
doe je best matie.. elk dag wordt ik nog steeds herinnerd wat hard dopa kan doen.. dead .. maar een mens is in staat om te overleven…het gaat jouw goed matie.. schrijf vaak over zulke sranang things.. alleen jouw politieke kleur kan anders. baja.. maar geeft niks ..
Maak melding
De gevolgen voor de groep is omvangrijk.School-uitval,de tiengeboden die niet zó nauw word genomen en lang blijven wonen in ’t ouderlijk-huis.Het fenomeen zullen we zelf bestrijden.
Maak melding
Brada Pinto
ik heb ook een AGERSI(gelijkenis)antwoord geven
op de AGERSI verhaal van brada iwan brave
bedankt voor jou oplettendheid.
communiceren is en blijft een kunst,en lijdt soms tot ergernis van anderen.dit komt zelfs voor bij personen met de dezelfde opvoeding in dezelfde woonomgeving.
iemand zegt tegen wolter bos dat hij dat woord van polarisatie niet meer moet gebruiken bij de integratie discussie en deze op zijn beurt zegt ok dan zeg ik voortaan confrontatie.
komt toch op hetzelfde neer.
komisch kon dit niet.
Maak melding
het probleem met dit soort onderwerp is dat velen zich in herinneren maar niet de durf hebben om over te praten .ik zelf kom uit gelukkige familie waar vader en moeder tot de dood bijelkaar zijn gebleven. wat wij niet kunnen ontkennen is dat het bij de zwarte gezinnen veel voor komt dat de moeder de kinderen alleen moeten opvoeden . en wat de oorzaak daar van is zo ik niet weten. dat het verschillende oorzaken heeft staat voor mij vast.
ik denk ook dat goede voorlichting en erover praten bijgragen zijn in de goede richting.een mooie voorbeeld is obama zwarte man zwarte vrouw mooie kids en president van amerika .in suriname hebben we dat soort mensen ook goede rolmodel maar jammer genoeg krijgen de verkeerde mensen meer aandacht in de media en in de kranten .
Maak melding
Roman Vecu,
mooi gedaan.
Maak melding
Ik merk wel dat er veel surinaamse vrouwen zijn die in nederland ook steeds meer de voorkeur geven voor een man die uit een stabiel gezin komt en die dus ook een goed voorbeeld heeft gehad mbt vader en moeder. Uiteindelijk gooi je als (surinaamse) man je eigen ruiten in als je een vrouw played en dr tussenuit knijpt en je verantwoordelijkheid niet neemt zodra er kinderen op komst zijn. Ik zelf heb een prachtige surinaamse vrouw die mij een prachtig halfbloed kindje heeft geschonken en ik kan geen dag zonder haar. Ik hoor surinaamse mannen dan wel eens zeggen “goed dat je een dochter hebt gekregen, die zorgen altijd voor hun ouders als ze oud zijn”, maar ik kan het moeilijk verteren dat het de vrouwen zijn in de surinaamse samenleving die het gewicht van dit probleem met zich mee moeten dragen, ik zie zoveel surinaamse gezinnen met problemen omdat een moeder voor 1 of meer kinderen moet zorgen, zonder de financieele en opvoedkundige steun van een man. Logisch dat ze uitgekeken raken op onvolwassen onverantwoordelijke mannen.
Maak melding
ik ben zelf een vrouw en oordeel niet over het ontbreken van een vader. te beginnen kinderen verwek/baar je in overleg. in onze cultuur(ten minste mijn generatie) staan de vrouwen er niet bij stil en overleggen niet met de man of hij wel of geen kind wil, vanwege hun moverende redenen raken ze in verwachting. Mannen moeten willen ze voorkomen dat ze kinderen overal verwekken, zichzlef beschermen dmv een condoom en de bescherming niet aan de vrouw overlaten, maar zelf het initiatief nemen. zo voorkom je en een ongewenste zwangerschap en geslachtsziekte. Dus mannen bescherm jezelf, ook met condoom is het lekker hoor
Maak melding
Met al die waarschuwingen over veilig vrijen via de media lijkt het net of de mensen op avontuur uit zijn
de beter geschoolde vrouwen nemen meestel geen partner in huis.
want ze kunnen voor zich zelve zorgen.maar als de liefde komt bij kijken dan is dit de drang/behoefte dat een rol gaat spelen.
bij de zwakkeren daar schuilt meestal het gevaar deze zijn van de mannen afhankelijk.en gaan over tot onveilig vrijen door gebrek aan financiën kunnen vele van deze vrouwen zich niet goed beveiligen tegen ongewenste zwangerschap.
de dodelijke virus is de armoe waarmee deze vrouwen zijn geconfronteerd.en neemt alle risico’s met het idee dat dit haar niet zal overkomen.
het vrijen heeft dan ook niks te maken met geloof of regels.op het moment dat beide partijen verliefd zijn op mekaar komen al deze drukstellingen te vervallen.
Maak melding
ook over generaties heen kent ontvadering vele vele vormen …
Maak melding
Naar aanleiding van deze reacties wil ik toch wat kwijt. Het is heel erg simpel als je het goed hebt getroffen en anders wordt je scheel aangekeken. Ik kom uit een gezin van 9 kinderen nl. de jongste. Alle broers en zusters hebben een redelijk tot goede opleiding. Er zitten onder ons van financieel medewerker tot onderwijzeres en een lassers. Mijn vader was van huisuit kleermaker en muzikant. Hij werkte toendertijd in een bedrijf die toen ook onder de philips viel. Mijn moeder was huisvrouw en verkocht fruit en groente op de centrale markt. Maar wat het belangerijkste was respect en eerbied tegenoverelkaar. Wehadden het niet breed maar zeker ook niet slecht en werden ook gezien als een model gezinnetje maar dat komt omdat wij onderling ook een goede verband hebben. En om een goede vader te zijn is niet moeilijk wat ik zelf vind, Ik was nog een jongen van net 20 jaar en toen zei ik tegen mijn moeder als ik 23 wordt wil ik trouwen en op mijn 25 mijn eeste kind en voordat ik 30 wordt wil ik een tweede kind en toen werd ik uitgelachen door mijn broers en zuster die ouder dan mij waren nb ik ben de jongst euit het gezin maar zogezegd en zo gedaan. Toen ik getrouwd was zei ik tegen mijn vrouw dit zijn mijn voornemens en hoe denkt jij nu erover en ze twijfelde geen moment. Nu ik net iets over de 40 ben en een pract van een dochter van bijna 15 en een zoon van bijna 11 jaar wordt er wel wat anders overgesproken. Het moraal achter deze verhaal is als je een vrij nuchter persoon bent en uit de fouten van anderen kunt leren of ook de goede dingens uit je omgeving over neemt komt het altijd goed. Ik ben op dit moment zelf ondernemer met 15 man personeel maar, mijn vrouw die werkt ook in loondienst dus wat ik altijd zei als ik 50 ben dan ga ik met vervroegd pesioen en hebt dan vrij volwassen kinderen die ook verschil van goed en slecht kan onderscheiden en ook ons vb willen volgen en of zelfs beter dan mij in elk geval wordt.
Wat zal de mens dan over mij zeggen als over tien jaar met zg vervroegd pensioen bent zal er altijd gezegd worden er klopt iets niet.
Ik laat mijn kinderen niks wijs maken dat het je niet gaat lukken en zeg altijd tegen zolang je niet zelf geprobeerd hebt kun je geen oordeel over geven en waar een wil is, is er een weg . vb als nooit een stuk peper hebt gegeten kun je niet oordelen of het lekker is og het heet is.Ik hoop dat Iwan er wat aan heeft.
Tang Boeng.
Maak melding
Hallo Allemaal,
Ik wil ook even iets kwijt. Even over de ouders van Barack Obama: deze zijn uit ekaar gegaan toen Barack nog jong was. Barack is bij zijn moeder geweest totdat hij in Amerika wilde gaan studeren en is daar ook gebleven omdat hij dat zelf wilde. Waar zijn vader was of is gebleven, dat weet ik niet. Wel wil ik even kwijt dat het vandaag de dag nog steeds schering en inslag is met gezinnen waar de vader zich onttrekt aan het gezin en zijn kinderen. Het zou toch wel fijn zijn als vaders eens gaan nadenken en hun verantwoordelijkheid nemen tegenover gezin en kinderen en ook: moeders moeten eens ophouden om hier mee door te gaan. En geen kinderen meer op de wereld zetten, tenzij ze er zelf heel bewust voor kiezen om alleen een kind te ‘willen’ opvoeden, ‘zonder’ een vader. Ik hoor niets anders meer, kinderen die boos zijn op hun vader om dat ze er niet zijn voor ze. Vooral jongens willen zelfs knokken met hun vader vanwege de frustraties die ze hebben t.o.z. van de vader omdat hij niets voor ze doet en de gezinnen in vette armoede met haast niets moeten rondkomen. Gevolg als we niet oppassen blijft dit door gaan van generatie op generatie. Gevolg; steeds meer gefrustreede kinderen en later volwassene in de maatschappij en blijft het doorgaan. Dit moet stoppen: ‘op deze manier’. Inplaats van iedereen kwaad, laten we onze hersens eens gaan gebruiken en gaan veranderen met zijn allen en zorgen dat er vrolijke mensen op de wereld rond lopen. Hoop dat mensen willen gaan nadenken ‘nu’ .
Maak melding
Beste Sranangmangs,
De oplossing van het eenouderschap van de creoolse vrouwen is niet gemakkelijk op te lossen. De creoolse vrouw zit vast in haar eigen dogma`s , waardoor zij de afro Surinaamse cultuur naar de verdoemenis helpt. De creoolse man kan dit probleem niet alleen verhelpen, het moet voornamelijk van de creoolse vrouw komen door meer eisen aan zichzelf en de man te stellen.
Sranangmangs,
Tang Boeng
Eigenwaarden
Maak melding
“bij de zwakkeren daar schuilt meestal het gevaar deze zijn van de mannen afhankelijk.en gaan over tot onveilig vrijen door gebrek aan financiën kunnen vele van deze vrouwen zich niet goed beveiligen tegen ongewenste zwangerschap.
Alex”
De vrouwen die niet over financiën beschikken, waardoor zij niet in staat zijn om veilig te vrijen, zijn nog verder van huis door zwanger te geraken.
Partnerlief heeft de benen genomen en vrouwtje mag in haar eentje het kind opvoeden. Een baby kost nog meer geld dan het kopen van condooms.
Maar dit probleem is niet typisch één die onder de Afro-Suri’s voorkomt.
In de VS komt het ook voor.
Misschien doet dit probleem zich ook voor onder andere Afro-gemeenschappen.
Maak melding
#20
ieder mens is de baas over zijn/haar eigen lichaam/onderlijf
een man kruipt ook niet met alle soorten van vrouwen in bed.en praat ook niet over individuele zaken maar over het algemeen.
praten over individuele zaken kom je niet tot de juiste bevindingen.
een zedelijk lichaam betekent niet alleen je onderlijf rein houden want er is nog meer dan dat.
men moet op de eerste plaats aantrekkelijk zijn en een heel goeie indruk op je omgeving kunnen maken.en dit missen de armen.
bij het begin van mijn betoog ben ik volgens mij duidelijk genoeg geweest om te spreken over avonturiers.
de vraag is hoe serieus moet een vrouw de man aannemen.de man belooft veel en doet weinig wanneer deze zijn zin heeft gehad. en dit weten wij allemaal het zijn de vrouwen,dat met een(ongewenst zwangerschap) probleem achter blijft.(m.a.w eendaagse lover gwe)
de vrouwen moeten dus beter gaan opletten. en mag de man niet stilzwijgend de toestemming geven zich te laten penetreren zonder een stukje beveiliging op haar eigen onderlijf.
Maak melding
genetisch probleem denk ik?
Komt ook heel veel voor in afrika.
Maak melding
Pae,
Vergeet Indonesie, niet en vandaar dat de oud knillers zijn gevlucht, pas op met je rascistisch getinte uitspraak.
Wij zijn 1 volk en vergeet dat niet want tot aan vandaag doen de VOC bazen wat ze willen in heel Indonesie, kijk maar naar de Mollukkers, wat is er van hun terecht gekomen.
Ik wil nooit reageren op raciale uitspraken maar vandaag doe ik dat wel omdat het afgelopen moet zijn.
Het onderwerp is niet bedoeld om raciale aanvallen hier ten toon te sprijden, wijlen mijn moeder die had javaanse pleegkinderen en Indiaanse pleegkinderen, 2 broers leven met javaanse vrouwen, pas op.
Aan de webmaster het verzoek om in te grijpen wanneer postings onnodig grievend zijn.
Elk ras heeft buitenkinderen, kijk maar naar vermist en spoorloos, en vergeet niet dat er heelwat halve javanen zijn.
Maak melding
RMD.Leider! Ben je echt een leider of een slijmbal! Bij Creolen is het toch normaal!
Maak melding
kort en krachtig.
ik ben jong vader geworden 25 jaar.
ik ben er altijd voor mijn kind.
Mijn vader was er niet op moment dat hij er moest zijn, mijn moeder zei altijd je vader is slecht en kijk niet naar je om.
Ik wordt groot en mijn ogen gaan open, en weet wat ik wilde en wat ik niet heb gehad van mijn vader.
Mijn punt is:
– Moeders moeten ophouden om de vaders ten eerste naar beneden te halen.
– ze moeten helpen eerder de kinderen hun ogen eerder te openen, en te laten zie wat ze niet moeten doen.
– Vrouwen van tegenwoordig ( de generatie van 28 en naar beneden ) hebben vaak kinderen omdat ze een man willen houden.
ze doen het niet meer voorhun zelf maar om een ander.
Daar gaat vaak de kracht van de vrouw die ze al jaren hebben gehad om toch op hun benen te staan en te laten zien dat ze het kunnen.
Mensen praten over onze surinaamse cultuur van de mannen laten altijd hun vrouw en kind achter en nemen daar de verantwoordelijk niet in, klopt.
Maar dan nog ontsporen de jongeren van deze moeders niet voor de volle 100% je hebt er een paar tussen zitten maar dat zijn de jongere waarvan de moeders hun oude opvoeding hebben opgegeven voor de westerse opvoeding.(de vrije,niet slaan,overheen loop opvoeding)
Ik heb mijn surinaamse opvoeding gehad en gehouden beste wat er is, Respect voor je moeder en je oudere.
Maar de Maatschappij wil daar tegen woordig zo in mee draaien dat ze zelf niet zien dat ze zelf deze jongere ontwikkelen, en daarom zal het altijd zo blijven dat de vaders meerdere kinderen zullen hebben.
Punt:
Surinaamse moeders en oma toch verachtloog nooit waar je vandaan kom en pas het altijd toe maak niet uit waar je ben.
Mannen( het zijn niet alleen de surinaamse mannen laat dat wel duidelijk zijn ).
Vader worden is makkelijk, Vader zijn is de kunst. Behandel je kinderen zoals jij behandeld had willen worden of je nou wel of niet met de moeder ben, open je ogen.
Maak melding
Het probleem van een ouderschap in Suriname verdient een geintegreerde aanpak. De eerste is betere voorlichting aan jonge dames. Ongehuwde moeders leven in armoede en worden door de mannen verneukt en aan de kant gezet als grof husvuil tot de volgende man ze weer verneukt. Ten tweede iedere ongehuwde vader moet maandelijks verplicht aan de onderhoud van zijn kinderen betalen. Dan wil ik die mooimans nog een zien. De kinderen moeten zeker niet in armoede hoeven te leven en de zelfde cycle weer doormaken.
Maak melding