Door Iwan Brave – In Suriname werden mij abstracties als ‘wegtrekkende middenkader’, ‘koopkracht’ en ‘normvervaging’ ineens duidelijk. Als je opgroeit in een geoliede maatschappij dan zijn het vooral theoretische begrippen. Maar in een verarmde maatschappij worden bepaalde dingen juist door hun voelbare afwezigheid ineens concreet. Als bijvoorbeeld een land economisch neerwaarts gaat, dan zijn het veelal de rijksten en armsten die blijven. De rijksten omdat ze zich toch van alles kunnen blijven permitteren en de armsten omdat ze zich vanwege nul-komma-nul ‘koopkracht’ niets kunnen permitteren. Wie wel wegtrekken voor betere kansen elders zijn ondernemers, hogeropgeleiden, onderwijzers, verpleegkundigen. Dus het zogenoemde ‘middenkader’. Vandaar dan het ‘grote contrast’ tussen arm en rijk in ontwikkelingslanden.
En voortschrijdende armoede brengt ook de nodige normvervaging met zich mee. Zo ga je langer door met dat beetje wat je hebt. Bijvoorbeeld in materieel opzicht: versleten autobanden, slechte remmen en slechte straatverlichting. Als dan iemand wordt beroofd of verkracht, dan is de norm niet langer: “Wat een schande dat er rovers en verkrachters rondsluipen.” Of: “Er moet betere straatverlichting komen.” Maar: “Wie gaat er in godsnaam zo laat nog op straat lopen.” Mensen stellen hun normen bij aan de verslechterende omstandigheden. En zo worden ze sluipenderwijs blind en gevoelloos voor veel misstanden in hun eigen omgeving. Lees maar de laatste bijdrage van Usha Marhé: ‘Wordt Suriname een paradijs voor seksueel misbruikers?’
In een geoliede maatschappij, als de Nederlandse, zie je het omgekeerde. Juist door de materiële welvaart worden mensen blind voor hun zegeningen. Ze raken verwend. Hierdoor worstelen veel Euro-Surinamers met een doorgeschoten negatief beeld van hun geboorteland als ze er weer eens op vakantie zijn geweest: kapotte stoepen, slome bediening, onbeschofte winkeliers, slechte service, bureaucratisch… Niets deugd meer. Maar dat komt ook voort uit een minderwaardigheidsgevoel over het eigene. Terwijl (autochtone) Nederlandse toeristen met volle teugen genieten van de ongekende Surinaamse natuur en ruimtelijkheid, foetert menige Euro-Surinamer over de ‘achterlijke situatie’. Maar dit laatste terzijde.
Nu ik weer terug ben, merk ik dat Suriname mijn ogen ook heeft geopend voor tal van misstanden in Nederland. Alsof bepaalde latente zintuigen zijn aangewakkerd. Zo is de bediening in doorsnee Amsterdamse restaurants en cafés gewoon ronduit waardeloos en onbeschoft. Dan liever nog het ‘slome geslof’ op de terrassen van ’t Vat en Torarica. De bureaucratie in Nederland is gewoon een regelrechte verschrikking. Voor zowat elke scheet wordt zes tot acht weken ‘verwerkingstijd’ genomen. En Nederlandse procedures zitten vol scheten. Vooral bedoeld om ambtenaren bestaansrecht te verschaffen. En het begrip ‘klantenservice’ mag in Nederland geen naam (meer) hebben. Met al die dure en je aan het lijntje houdende ‘servicenummers’, is niemand meer aanspreekbaar. Je wilt niet weten hoeveel boetes ik al heb geïncasseerd in de Nederlandse jungle van verkeersborden en vage geboden. De Surinaamse politie mag dan lijfelijk flink erop los meppen, maar de Nederlandse politie zondigt zich structureel aan financiële marteling. De uitkomsten zijn beide hetzelfde: burgeronvriendelijk.
Deze week werd de aanleg van de ondergrondse Noord/Zuidlijn in Amsterdam stilgelegd. Het budget is met maar liefst 1,4 miljard overschreden en de oplevering vertraagd met twaalf jaren! Terwijl een commissie zich nog gaat buigen over waar het allemaal verkeerd is gegaan, ontwaar ik reeds Surinaamse toestanden: handjeklap tussen aannemers en politieke vriendjes. Aan de hand van een bewust veel te lage offerte worden openbare aanbestedingen vergeven, maar uiteindelijk wordt meer dan het dubbele gegraaid. Zoals in de Bouwfraude. Bij een miskleun van anderhalf miljard op een stadsbegroting zou eigenlijk het gehele bestuur moeten opstappen. Uiteindelijk rolt slechts één kop! Dit ritueel van Barbertje moet hangen en de rest blijft zitten, komt me bekend voor. Aan de top is Nederland net als Suriname: een ‘roversnest’. Het commissierapport zal dit ongetwijfeld maskeren.
Momenteel is sowieso geheel Groot-Amsterdam één grote bouwput en het toonbeeld van wanordelijke planning, ondanks een afdeling ‘Stadsregie’. Wegen liggen er maanden opengebroken bij. Vooral als taxichauffeur heb ik er mee te maken. Toen ik tijdens een nachtelijke rit soepel afremde bij elke greppel en feilloos om gaten slalomde, zei mijn passagier: “Dat doe je behendig.” Niet zonder trots zei ik: “Ja mevrouw, ik heb weer tien jaartjes gewoond in Suriname, waar ik er een soort derde oog voor zulke toestanden heb ontwikkeld.”
Iwan Brave
😆 Zijn die vaardigheden uit SME toch nog ergens goed voor. 😆
Het derde oog. 😆
Maak melding
Top!
Maak melding
A bitri you bin las na heer vis wiel dang you bo abi wan ai.
Maak melding
Omdat het volk te eten en spelen krijgt krijgt corruptie geen gezicht in Ned.
Maar Nederland barst van de corruptie, en als je die wit-mang zij mond wil snoeren noem je deze paar
– Burgmeester Hulmann ( loog over zij inkomen, om meer geld te krijgen)
– eerder genoemde Noord Zuid Lijn
– Directeur Rochdale de “zonnekoning”
– de bouwfraude
– een vr. gemeente raadslid die zich verhuurde aan …zichzelf
– je kan deze lijst aanvullen door goed de kranten te lezen en de corruptie stuk voor stuk uit te halen.
Dus sr.mangs wordt mondiger, maar niet boos
anders is het effect van je weerwoord weg
Succes
Maak melding
Beste Iwan,
Mooi stuk. Je raakt de spijker precies op zijn spreekwoordelijke kop
Maak melding
Tja Iwan,Niet voor niets is Suriname honderden jarenlang kolonie geweest van Nederland ons voormalig”Moederland”dus Corruptie en graaien is onze politici en uitvoerders van projekten met de paplepel ingegoten.Corruptie en graaien is algemeen geaccepteerd in Nederland mits je het ietwat kan cammoufleren en verdoezelen.En daar ligt het verschil tussen ex-kolonie en voormalig moederland,In Suriname corrumperen ze en graaien ze nog amateuristisch,gewoon grof,maar in Nederland doen ze dat heel Subtiel en zeer bekwaam,vaak genoeg kan je niets meer traceren als ze eenmaal hun slag hebben geslagen.Het is dat het een ontwikkeld land is waardoor het niet meteen opgemerkt wordt zoals in Suriname waar het meteen voelbaar is.
Maak melding
Altijd leuk zo’n vergelijkend warenonderzoek. ja Nederland mag een corrupt land zijn, maar toch ben je liever hier dan in Suriname. Tenzij je weer nieuwe remigratieplannen hebt, dan trek ik mijn woorden terug. Maar hoe dan ook, het is jammer te horen dat Suriname weer het zinkend schip is waar iedereen vanaf wil springen. En toch hoe komt het dat zo’n piepklein land, wat je kunt terugbrengen naar Paramaribo, nog steeds geen welvarend derde-wereld is. Terwijl:
– Er computers, schoonmaakwagens, njang, toiletpapier, machines en liters verf naar Suriname zijn gestuurd.
– Ingenieurs, architecten, IT’ers, managers, ontwerpers, ondernemers, muzikanten, journalisten, managementguru’s, stratenmakers HRM-profs, marketing profs en zoveel mensen met kennis en kunde van Surinaamse orgine, voor een appel en ei hebben gewerkt en zouden willen werken aan de opbouw van Suriname. En niet te vergeten al de pensionado’s die in Suriname hun pensioengeld willen besteden.
– Bouwbedrijven, rioleringsbedrijven, woningbedrijven, onderwijsinstellingen, Surinaamse organisaties, zelforganisatie, filantropische instellingen, stadsdelen, gemeentes, provincies en de rijksoverheid in Nederland allemaal geld en expertise in Suriname stoppen.
En als het ondanks al die interesse, enthousiaste, welwillendheid het na 34 jaar proberen niet lukt, dan moet je toch tot de conclusie komen, dat: a san no go wroke moro.
Je kunt de bouwfraude in Nederland wel vergelijken met de corruptie in Suriname. Maar Nederland staat bekend als een land waar men goed internationaal zaken kan doen. Ook wordt moeite gedaan om bedrijven aan te trekken en om welvaart te creëren voor iedereen. Suriname is een verarmd land dat keihard geld nodig heeft en toch bekend staat als een van de slechtste landen in de regio om zaken mee te doen.
Dus hou alsjeblieft op met dat het in Suriname beter is dan in Nederland. Suriname is waar het is door de keuzes van de Surinaamse bevolking. Zowel politiek, maatschappelijk als economisch, het is alle hun keuze. Dat het land nu in moreel verval verkeerd, de lantaarnpalen niet worden gefixed en het een speeltuin is voor Braziliaanse goudzoekers en legale in illegale Chinezen, so it.
Dus get on that plane naar bakra kondre, en laat ze daar hun boontjes doppen.
Maak melding
Iwan, een mooie stuk om mensen het contra tussen een ontwikkeld- en een minder ontwikkeld land te laten inzien.
Maar, Sjorie heeft ergens toch mijn stem. Suriname is nooit echt afgesloten geweest van de derest van de wereld. Het volk weet en ziet wat er in het buitenland qua ontwikkeling gebeurd en kan gebeuren. Waarom stuurt het volk al die politieke geile macho’s(mannelijke als vrouwelijk) niet een keer naar huis. Ontwikkeling in Suriname kan maar op een manier en dat is een nationaal cabinet die helemaal niet politiek gelieerd is. Laat het volk dmv stemmen een commisie kiezen. Deze commisieleden moeten aan een bepaalde ontwikkeling hebben doorgemaakt en van onbesproken gedrag zij. De commisie op zijn beurt kan dan DNA leden (ook met bepaalde competenties en onbesproken gedrag) dmv sollicitatie aannemen. De commisie wordt het controlerend orgaan van de DNA(gedrag, niveau van prestatie). Als een lid zijn of haar werk niet goed doet kan zo iemand ontslagen worden en een nieuwe aangenomen worden.
De DNA op zijn beurt kiest een regering. De leden van de regering dien ook een minimum van bepaalde ervaring en ontwikkelig hebben. Niet de vergeten, het moet ook iemand zijn met een onbesproken gedrag. De DNA is dan het controlerend orgaan van de regering. Functioneert iemand niet, dan maar een ontslag en een ander die het karwei kan en wil op de plaats.
Op deze manier krijg een een DNA en een Regering die constant gecontroleerd word en verplicht is te presteren.
Multinational zijn op basis van zulke praktijken opgebouwd en het syteem levert innovatieen welvaart met zich mee.
Een groot voorbeeld is hoe Singapore dmv zo’n systeem uit de armoede is gekropen. Er zijn meerdere boeken die het Singaporese syteem uiteen hebben gezet en laten zien dat het een succes formule was, is en zal blijven.
Sleutelwoorden.
Controle->Prestatie->Ontwikkeling->Innovatie
->Welvaart.
Bij deze: opo KONDRE MANG opo
Sranang gron e karie oe
Lieve mensen. Krakti
Maak melding
Ach rotte appels heb je altijd. Dat is niet het onderwerp. Onderwerp is wat je er mee doet. Welke maatregelen je neemt om ze zo snel mogelijk te lokaliseren en verwijderen. En dan liefst definitief in de zijn van nooit meer een bestuurlijke of politieke functie
Maak melding