vrijdag, maart 29, 2024
HomeColumnsNieuwe ronde

Nieuwe ronde

-

Does Travel - naar Suriname

Iwan BraveDoor Iwan Brave – ‘Nieuwe ronde, nieuwe kansen!’ De uitgesproken illusie van een even illusoir ‘nieuw begin’. We zien het jaar als een cirkel. Maar tijdsbepaling is niet meer dan een ijdele poging van de mensheid alles maar te willen bevatten. Als je dan toch tijd wil concretiseren, is er eerder – althans voor mij – sprake van een doorlopende lijn; rechtlijnig of kronkelig. Maar wellicht hebben we het nodig om elkaar en onszelf periodiek weer ververste moed in te spreken, met: ‘Gelukkig nieuwjaar’. Persoonlijk ben ik meer het type van ‘carpe diem’ – pluk de dag, elke dag weer!

Ik werd trouwens werkelijk ontoepasselijk toen ik al die lijken zag liggen in de Gazastrook na het eerste luchtoffensief van Israël. Hechten de Israëliërs dan niet aan het kerstgevoel? vroeg ik me af. Of ging het gewoon om een oorlog tussen joden en moslims die beiden geen boodschap hebben aan christelijk sentiment? En het ‘nieuwe jaar’; dat is etnocentrisch bekeken ook maar een westerse. ‘Wat nou kerst?’ moeten de joods-Israëlische overwegingen zijn geweest. ‘Het suikerfeest ligt al een tijdje achter ons. Bovendien riekt het Nieuwe Testament naar antisemitisme. En wanneer komt het bombarderen van een dichtbevolkt gebied nou wel gelegen uit? Dus gaan met die banaan!’

Maar toch. De huidige wereld is zo cross-cultural verweven, dat elk rechtschapen mens beseft dat de Israëlische leiders net als ‘terroristen’ elk normbesef kwijt zijn, door rond kerst en de jaarwisseling voor zoveel dood en verderf te zorgen. Persoonlijk geloof ik niet langer in de zuivere motieven van wat eens de kleine dappere Joodse staat in ‘zelfverdediging’ was. Gazastrook is inderdaad het ‘grootste concentratiekamp ooit’. Ironisch dat Israël – gesticht uit schuldgevoelens voor een door westerlingen uitgevoerde holocaust – dit op zijn naam heeft.

Het is trouwens dit jaar moeilijk om uit te gaan van ‘nieuwe ronde, nieuwe kansen’. We verkeren midden in de kredietcrisis. Sterker: volgens het nieuws zijn we aan het prille begin van alle ellende. Nog geen half jaar geleden zei ik dat ik me ‘geen kredietcrisis laat aanpraten’. Inmiddels onderga ik als zelfstandige taxichauffeur de daarmee gepaarde onzekere en stressveroorzakende gevoelens. Ik draai uitsluitend avond- en nachtdiensten en heb mijn maandelijkse omzetten flink zien dalen. Het Amsterdamse uitgaansleven ligt min of meer op apegapen. Cafés en eetgelegenheden zijn angstwekkend leeg. Zeker door de weeks lijkt Amsterdam ’s avonds op een groot slaapdorp! Dus voor taxichauffeurs valt minder te brengen en te halen. Wat dat betreft is de taxibranche dé thermometer voor bestedingskoorts of -slapte.

Maar toch mogen we niet klagen. Wat wij momenteel in het Westen ondergaan, overkomt sinds mensenheugenis de overgrote meerderheid in derdewereldeconomieën. Elke dag weer dat onzekere gevoel hoe de eindjes aan elkaar vast te knopen, als je die al überhaupt in handen krijgt. Tien jaar lang ben ik als onbezorgde westerling in Suriname vooral toeschouwer geweest van dit drama. Hoewel ik er midden in stond, ging het vanwege mijn harde-valutabeurs al die tijd als sciencefiction langs mij heen. Hoe ironisch dat ik weer naar het ‘rijke’ westen moest verkassen, om echt te gevoelen wat onze mensen in Suriname dagelijks ondergaan.

Soms vertel ik aan mijn passagier dat ik tot aan 2006 in Suriname heb gewoond en wordt er steevast gevraagd: “Was u er ook taxichauffeur?” Voordat ik deze vraag met ‘nee’ heb beantwoord, schiet ik even in de lach. Want dan zie ik het drama van de hosselende Surinaamse taxichauffeur voor me. Meestal een bijverdienende zeven-even-ambtenaar of leerkracht. Voldoende om het hoofd maar net boven water te houden, maar niet om de auto te onderhouden en daarmee te behouden. Bij deze vraag zie ik ook die symbolische blote voeten van de Surinaamse taxichauffeur bij de pedalen. Hoewel ook ik nu onzekere tijden tegemoet ga, doet ze beseffen dat onze kredietcrisis een relatieve blijft.

Volgende week krijgen mijn vennoot en ik onze nieuwe fully-loaded Mercedes van 70.000 euro afgeleverd, waarvan de financiering ondanks de kredietcrisis zonder horten en stoten werd goedgekeurd. Ik kan niet met zekerheid zeggen dat we voldoende zullen omzetten voor een zorgenloze aflossing? Daarom wordt het toch – tegen wil en dank: nieuwe ronde, nieuwe kansen. Maar nu is het is niet alleen de veiligheidsriem stevig aanhalen maar ook de broekriem!

Iwan Brave

opening
Fernandes Express
KASSAV LIVE in Rotterdam

4 REACTIES
  1. Hr Iwan Brave ik lees met plezier uw stukken en uw vlotte schrijfstijl.
    De Joden zijn precies begonnen op 27 december, daar ze zelf wel in de gaten hadden, dat als ze hiermee op 25 of 26 december zouden beginnen ze overduidelijk aan de christen lieten blijken dat ze lak aan hun hadden.
    De reactie van de publieke opinie in het westen zou dusdanig zijn geweest, dat ze wel een groot probleem momenteel zouden hebben!
    Zo dom zijn ze niet!
    De rest van de wereld wordt ongevraagd gegijzeld door het gedoe van die twee partijen!
    De wereldgemeenschap moet voor beiden een rode kaart trekken; en ze voor de eerst komende 50 jaar in quarantaine plaatsen!!


    Maak melding
  2. Beste heer Brave, kunt u in het vervolg ook de vertaling van al die moeilijke woorden vermelden. U lijdt ook aan het virus dat alle Surinaamse columnisten treft. Namelijk zoveel mogelijk moeilijke woorden gebruiken om geleerd over te komen. U zou eens columns van Nederlanders moeten bestuderen, Die zijn altijd in begrijpelijke taal.


    Maak melding
  3. Beste heer Riland,

    Excuses. ‘Apegapen’ betekent versuft zijn.

    Hopelijk geeft dit meer transparantiesirering in de door mij hypothetisch doch compos mentis georeerde contstellatie.

    Ab imo pectore,


    Maak melding
  4. Riland, ik heb effe gescand door de column. Mij valt een overdaad aan moeilijke woorden niet zonder meer op. Prettig lezend in begrijpelijke taal. Allicht dat u uw (taal-)verwachtingen van een donkere medelander kunt afstemmen naar een reëeler niveau. Dat helpt vaak verbijsterend goed. Kortom: ‘we’ hoeven geen bakba-nederlands te schrijven om tegemoet te komen aan ‘jullie’ vooronderstelling dat beter niet past bij ‘ons soort’. Duidelijk genoeg?

    Bluf


    Maak melding

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

LAATSTE BERICHTEN:
TOP SITES