Verslag verkiezingen VS: Racists for Obama

Door Ian van der Kooye – Je mag niet generaliseren. Iedereen is uniek. Kijk niet naar de groep, kijk naar het individu. We weten allemaal dat het waar is en toch doen we het constant.
Een paar dagen geleden ging ik canvassen. Canvassen is met een groep campagnemedewerkers langs alle deuren gaan om mensen op te roepen om op Obama te stemmen. In de zwarte wijken stemmen veel mensen op Obama. In de middenklasse wijken is de verhouding McCain-aanhangers en Obamafans verdeeld. In de rijke wijken, zoals waar ik tijdelijk verblijf, zie je opvallend veel McCain-borden in de tuin. Er zijn ook veel wijken waar de witte onderklasse woont. Een paar dagen geleden zette ik voet in een woonwagenkamp waar de witte onderklasse van Amerika rijk vertegenwoordigd was. Minachtend wordt deze groep mensen wel eens White Trailer Trash genoemd. Het zijn de witte Amerikanen, die net als iedereen in de onderklasse, dagelijks vechten voor hun bestaan. Ze hebben vaak weinig onderwijs genoten, zijn slecht verzekerd tegen ziekte en ongevallen en barsten vol vooroordelen ten opzichte van andere groepen. Hierdoor is een deel van deze groep wellicht racistisch of ongeïnformeerd te noemen. In dit opzicht verschillen ze echter niet van de Hispanics, Afro-Amerikanen of welke andere groep dan ook.

Het canvassen in een White Trailercamp heeft mij het volgende opgeleverd:
Ik heb zelf racistische trekken. Ook ik generaliseer regelmatig. Mijn vooroordelen over deze groep mensen klopt niet. Ik heb gesproken met mensen die vanwege economische reden op Barack Obama zullen stemmen. De economie gaat dagelijks achteruit en de onderklasse wordt uiteraard als eerste geraakt. Het is armoede troef in het woonwagenkamp. Mensen die nooit dachten een zwarte president te zullen zien stemmen toch op Obama, omdat hij de beste antwoorden op de huidige financiel crisis lijkt te hebben. Bijkomend effect is dat het hun perspectief op de zwarte Amerikaan in het algemeen bewust en onbewust beïnvloedt. Obama is hierdoor niet alleen een rolmodel voor Afro-Amerikanen, maar voor alle Amerikanen. Er zijn ook mensen in het woonwagenkamp die 8 jaar Bush echt beu zijn. Er is nooit naar hen omgekeken, terwijl de rijken alleen maar rijker werden. Het verhaal van Change spreekt hen echt aan, omdat het gaat over een systeem waarbij iedereen ongeacht afkomst een eerlijkere kans krijgt om de Amerikaanse droom te verwezenlijken. Er zijn mensen in het woonwagenkamp die me in vertrouwen toefluisterden dat ze op Obama zouden stemmen, maar niet wilden dat hun buren het hoorde. Ik fluisterde en knipoogde terug dat ik het niet door zou vertellen, maar hen namens Senator Obama wel bedankte voor hun vaderlandslievende actie. Er zijn mensen in het woonwagenkamp die zich kapot schamen voor het beeld dat de rest van de wereld over Amerika heeft. Wij zijn geen slechte mensen, zeggen ze. We hebben gewoon een grote fout gemaakt door op Bush te stemmen. Wij hopen dat de Europeanen dat beseffen. Last but not least zijn er witte Amerikanen die vanuit de grond van hun hart racisme haten. Ze vinden het beschamend dat er nog steeds mensen in Amerika en in de rest van de wereld racisme bestaat. “It is 2008 already, damnit”. Beschaamd over mezelf en met een glimlach in mijn hart loop ik weg.
Senator Obama, I thank you for changing me.

Ian van der Kooye – [bekijk hier alle columns van Ian]