PARAMARIBO, 10 okt – Het waarderen van goederen en diensten via standaarden moet deel worden van het economisch leven in Suriname. Dit zegt minister Clifford Marica van Handel & Industrie, HI. Weliswaar is er een zekere mate van waardering, maar die is niet altijd merkbaar.
Het is juist de bedoeling het aanbod te verbeteren door een bewuster consumentengedrag. “De consument moet beschermd worden tegen inferieure kwaliteit en gevaren voor gezondheid, veiligheid en welzijn”, zegt Marica. De instelling van het Standaardenbureau is een stap in die richting. Alleen, het bureau is nog niet zover standaarden over de hele linie te leggen.
Het accent ligt meer op het bewust maken van consumenten via voorlichtingsactiviteiten. Ook het bedrijfsleven moet de rol en waarde van standaarden meer gaan inzien. “Werken met standaarden is de beste garantie voor eerlijke concurrentie”, aldus Marica. De druk van buitenaf laat overigens weinig keus. Onder meer de Caricom legt in toenemende mate het accent op standaardisering.
Nou dan mag je het personeel wel een gratis cursus sociale vaardigheden leren.
Want stelletje onbeschoften kunnen niet met mensen omgaan.
Kijk maar enkel naar de standaarden op onze internationale luchthave johan adolf pengel??
Maak melding
heer Marica,
laten u en uw collega’s beginnen met standaardisering bij het verlenen van vergunningen aan allerlei vage importeurs en winkeliers die het helemaal niet nauw nemen met produkten die geïmporteerd worden.
Maak melding
SME kan zich veel werk besparen door gewoon een aantal internationaal aanvaarde standaarden te accepteren. Bv de Europese CE aanduiding. en vergelijkbare amerikaanse. Hiermee voorkomen we hoge kosten voor het zelf toetsen en bedenken van de standaarden. Het mes snijd dan aan twee kanten. De overheid hoeft minder te investeren in het systeem en importeurs zijn (soms heel veel) minder kwijt voor het keuren ed.
Waar het CE merk vooral voor goederen geldt zijn er ook vergelijkbare certificeringen voor grondstoffen ed. Zaak is daarbij wel dat mn bij grondstoffen eht altijd bekend moet zijn wat het “land van oorsprong” was. Denk bv aan melkpoeder die oorspronkelijk uit China komt maar via bv India naar SME verscheept is. Het “land van herkomt” is dan niet informatief. We willen weten of het uit China gekomen is. Het land waar keuringen en certificaten te vaak dubieus zijn.
Nog beter is natuurllijk om ook de “producent van oorsprong” te kennen en registreren op betrouwbaarheid.
Maak melding