Het Haags Historisch Museum toont deze zomer Ondrofeni Tori; een unieke expositie over de slavernijgeschiedenis van Suriname en de Antillen. Kunstenares Rita Maasdamme vertelt deze verhalen met uitbundig ingerichte diorama’s. Elf taferelen verbeelden de sleutelmomenten uit de slavernijgeschiedenis waarin verschillende bevolkingsgroepen met hun eigen klederdrachten en de flora en fauna van Suriname en de Antillen een hoofdrol spelen.
Tijdens deze bijeenkomst zal zij de bezoeker op enthousiaste en kundige wijze inwijden in de Surinaamse kledingtradities. Daarbij zal er speciaal aandacht zijn voor de koto (een traditioneel Creools gewaad) en de angisa (de bijbehorende hoofddoek). Zoals zal blijken zijn vooral de angisaŽs meer dan alleen een kledingstuk, vrouwen gebruiken deze al sinds de tijd van de slavernij om te communiceren. De vouwwijze van de hoofddoek drukt namelijk een boodschap uit. Vandaag zal een tipje van de sluier worden gelicht.
Op zaterdag 12 juli 2008 kunt u tussen 14.00 en 16.00 uur genieten van een modeshow, waarin de verschillende bevolkingsgroepen van Suriname in hun typische klederdracht voorbij zullen komen. Vervolgens zal er een korte workshop hoofddoek (angisa) binden worden gegeven.
Voor meer informatie : www.haagshistorischmuseum.nl
goed zo, vaker dit soort initiatieven nemen.
Maak melding
Ik heb begrepen dat de koto door de vrouwen van de onderdrukkers aan onze voorouders was opgedrongen om de cola-batra figuren van de mooie slavinnen af te schermen voor de aka-ogen van de geile slavenmeesters.Dus waarom deze deningrerende traditionele klederdrachten in ere houden ?
Maak melding
@ Ai Sa Si: Dat is juist, maar het is toch ook een onderdeel van het Surinaamse erfgoed? En het is toch goed dat iedereen daar notie van neemt. Het op een bepaalde manier knopen van een agnisa heeft ook communicatieve waarde gehad. Ik denk dat het leerzaam en cultuur-bevorderend is om dit soort dingen aan het (veelal) ontwetende publiek te tonen.
Maak melding
Dat is ‘m juist Blaka Bakra het is een deel van het surinaams erfgoed dat doet herrinneren aan onderdrukking.vanzelf geef je het een plekje voor mijn part in een museum of iets dergelijks en dan exposeer je ermee maar om het dagelijks in onze cultuur-uiting mee te nemen gaat mij ietwat te ver. o.k.in het verhaal van die agnisa’s kan ik mij wel vinden ze hadden wat te vertellen en op deze manier konden onze voorouders op gedekte manier hun protest uiten.maar een kledingstuk als de koto die ons opgedrongen is hoeft men niet zo mee te pronken.
Maak melding
Ja de koto heeft misschien een nare bijsmaak maar onze voorouders voelden zich best lekker in de klederdracht. Op de negatieve hobbelzak die ze tijdens de slavernij periode moesten dragen na. Toch ben ik ervan overtuigd dat de ander prodokoto’s best de moeite waard zijn. Mocht ik ook eens mogen kiezen dan kies ik voor de koto i.p.v. een door de modewereld opgedrongen b.v. mini rok.
De kotos zijn van historische waarde, omdat zij een stukje geschiedenis vertegenwoordigen die gelukkig bewaard is voor ons. daar meoeten we trots op zijn.
Maak melding
Ik vind onze KLEDERDRACHT,het moois van allen.en liefs van kop tot teen,toch heb je mensen die zich schamen ,om in een klederdracht te verschijnen,want nee dan zijn ze niet in aanzien.
Maak melding