Roep wat je wilt, maar niet tegen Het Volk

21 april 2008

Door Clark Accord en Anousha Nzume – ‘Zap de neger gespeeld, lachen joh!” Een goede vriendin probeerde ons in een jolige stemming te krijgen tijdens een tv-verslag van de intocht van Rita. ‘Zap de wat?’ vroegen we. We deden ons best relaxed over te komen. Het lukte maar deels. Waren wij nou zo ouderwets? Slecht geïntegreerd? Of waren we ongemerkt in van die verbitterde allochtonen veranderd?
We leven toch in een land waar vandaag de dag alles gezegd kan worden. Het liefst zo hard mogelijk, zonder rekening te houden met de gevoelens van anderen. Althans, niet met de gevoelens van bijvoorbeeld de zeur-Surinamers (‘De slavernij is afgeschaft, get over it.’), de anti-Fitna-lobby (‘Stel je niet aan, het is maar een film.’), de Afrikanen (‘Moet je maar niet illegaal zijn.’) en natuurlijk de Antilliaanse hangjongeren (‘Ga herrie schoppen op je eigen eiland.’).
Gevoelens waar duidelijk wel rekening mee wordt gehouden zijn de veelbesproken onderbuikgevoelens van Het Volk.
Maar wie is nou Het Volk, voor wie Rita en Geert het zo vurig opneemt en dat door de media steevast wordt opgevoerd ter legitimatie van de huidige toon van het multiculturele debat?
Is het de arbeider uit Betondorp, die met lede ogen moet toezien hoe zijn baan in de bouw wordt ingepikt door onder de prijs werkende Polen?
Is Het Volk de hardwerkende middenstander in Oost, die vreest voor zijn leven als de zoveelste Antilliaan met bivakmuts en afgezaagde gun zijn zaak binnenkomt en vraagt om een pakje sigaretten?
Is het de alleenstaande autochtone moeder, die met twee slechtbetaalde banen net haar drie kinderen kan onderhouden en moet toezien hoe islamitische vrouwen in boerkinies gratis baantjes trekken in het
Marnixbad, terwijl hun man thuis achter zijn waterpijp, de WAO op zak?
Of is Het Volk de elite die met Rita op de partyboot Classic Lady voor vijfhonderd euro per couvert meejoelde toen ze bevlogen sprak: “Ze stellen zelfs het Sinterklaasfeest ter discussie. En ze willen overal slavernijmonumenten om ons als slecht af te schilderen.”
Is het Geer die bij Jensen zei dat Rita in elk geval ‘duidelijk is’ en ‘zegt waar het op staat?’ Is het Goor die bij Pauw en Witteman zich ‘een vriend van Rita’ noemde en vond dat we ‘trots’ mogen zijn op ‘zo’n
vrouw’?
Is het wellicht Martin Bril die bij De wereld draait door grinnikend verkondigde dat hij ‘eerlijk’ is hij als hij toegeeft dat zijn grootste angst is dat zijn ‘dochter met een grote neger thuiskomt’.
Misschien bestaat Het Volk wel uit de Matthijs van Nieuwkerken, de Jeroen Pauws, de Paul Wittemannen en de Robbert Jensens die schaapachtig meelachen en klakkeloos herhalen.
Terug naar ‘Zap de neger’, en de uitleg op www.goedkoopbier.nl: ‘Je gaat met je vrienden achter de tv zitten, en gooit om beurten met de dobbelsteen. Het aantal ogen dat je gooit, zap je met de afstandsbediening vooruit. Het aantal negers dat op dat moment in beeld is, is het aantal glaasjes dat je moet drinken. Heel simpel maar ook heel doeltreffend.’
Gelukkig heet het spel niet ‘Zap de bleekscheet’, anders hadden we ons allang een alcohol vergiftiging gedronken. We werden niet eens teut bij het zappen naar zwarten. Wie de komende week tijdens het zappen tien Nieuwe Nederlanders serieus in beeld ziet, krijgt van ons een fles champagne. Dan kunnen we samen lekker tipsy worden. Alles liever dan verder verzuren.

Clark Accord en Anousha Nzume

Clark Accord en Anousha Nzume hebben samen sunshiptree opgericht. EEn productie huis voor TV en nieuwe media.