‘Negers en Mullatten…[zijn] als vuur en water’, citeerde Rudolf van Lier in zijn boek Samenleving in Grensgebied (1977, 84). De controversiële seksuele relaties tussen veelal slavinnen en blanke mannen, die de slavenpopulatie voor een deel lichter kleurden vormen de historische grondslag van de diepe raciale en sociaal-economische tegenstellingen onder de Creoolse bevolking. Dew (1978), Sedney (1997), Breeveld (2000), beschrijven hoe J.A. Pengel in de jaren ‘50 gebruik maakt van deze diepgewortelde raciale tegenstelling om het leiderschap in de NPS te verwerven en daarmee een nieuwe politiek tijdperk in te luiden.
NiNsee organiseert op 2 april de lezing ‘In verscheidenheid zonder eenheid samenleven. De Historische Betekenis van de Slavernij voor het ontstaan en de consolidatie van het politieke landschap van Suriname‘. De centrale stelling van deze lezing is dat de kunstmatig gecreëerde raciale tegenstellingen ten tijde van de slavernij de historische basis vormen voor het ontstaan en de consolidatie van de etnische partij politiek vanaf 1946 tot op heden.
In deze lezing gaat Dr. Natascha Adama in op de politieke betekenis van de slavernij in relatie tot de ontwikkeling van het politieke landschap na de introductie van het Algemeen Kiesrecht in 1949, de wijze waarop de verdeeldheid onder de Creolen heeft bijgedragen tot het ontstaan van de verbroederingspolitiek tussen 1954-1967 en ten slotte de parallellen tussen de wijze waarop de koloniale machthebbers de raciale verschillen voor eigen doeleinden gebruikten en de wijze waarop politieke leiders na 1949 etnische politiek bedreven om hun eigen machtsbasis te consolideren.
Dr. Natascha Adama studeerde politieke wetenschappen aan de Universiteiten van Leiden en Amsterdam en promoveerde in 2006 in Gent, België op een proefschrift over de Verbroederingspolitiek in Suriname. Zij werkt thans aan een onderzoek over interetnische integratie en de rol die historisch ontstane sociale en politieke scheidslijnen daarbij spelen. Daarnaast werkt zij aan de publicatie van haar boek over de Verbroedering. Vanaf augustus 2008 is zij verbonden aan de Duke University te Durham, North Carolina (USA) als Visiting Scholar.
woensdag 2 april 2008
18.00 – 18.45 Presentatie
18.45 – 19.15 Vragenronde/Discussie
Linnaeusstraat 35f, 1093 EE Amsterdam
Zo te horen-, lezen en zien “wie problema no habi keba”.
It’s hard to know that we’ve a very long way to go.
Wat we zijn is wat zij van ons hebben gemaakt.
Wat we zullen hebben is wat wij zullen hebben weten af te dwingen.
Wat we zullen worden is wat wij autonoom van ons zelf zullen hebben weten te maken.
Niemand gaat ons daarbij helpen. Wij moeten het zelf doen!
Maak melding
Ik benhet eens met je Paraman, maar nog tans moeten we van die denkwijze af.
Het brengt toch afgunst en voorberechting voort. We ara what we are and thats the way it’s gone to be, maar dat vraagt om acceptatie van elkander.
Maak melding