PARAMARIBO, 5 mrt – Het onderwijs moet een stuk inzichtelijker worden voor beleidsmakers, nu het eerste jaarboek voor onderwijs in tijden is uitgebracht. Dit zegt minister Edwin Wolf van Onderwijs & Volksontwikkeling, Minov. Knelpunten binnen het onderwijs worden gedigitaliseerd aangedikt. “We kunnen aan de slag”, aldus Wolf.
In het Jaarboek Onderwijsindicatoren 2006-2007 wordt onder meer aandacht geschonken aan het aantal leerlingen en leerkrachten van de verschillende schooltypen. Het grootste deel van de schoolgaande jeugd woont in de districten Paramaribo en Wanica of gaat er naar school. De meeste scholen bevinden zich ook in de twee districten.
Opmerkelijk is het verschil tussen de geslachten. Jongens zijn in de meerderheid in het basisonderwijs. Op de de hogere niveaus zijn de vrouwen hebben vrouwen de absolute meerderheid. Het aantal drop-outs is het grootst in het district Brokopondo. In het schooljaar 2005-2006 heeft ruim tien procent de school vroegtijdig verlaten. Landelijk is het percentage ongeveer vier procent.
Ik heb er een verklaring voor waarom minder jongens dan meisjes in het middelbaar en hoger onderwijs zitten.
Ze moeten vroegtijdig (na de lagere school) gaan werken om hun alleenstaande moeder financieel te helpen om de jongere kinderen de kans te geven door te leren. Meestal zijn deze “slachtoffers” de oudste kinderen van het gezin en het zal mij niet verbazen dat de oudste jongens eerder aan bod komen dan de meisjes omdat jongensarbeid doorgaans beter wordt beloond dan meisjesarbeid. Hoe ik dit weet? Wel, dit probleem, wat eigenlijk diepere oorzaken heeft, is niet nieuw. Het was in de jaren 50 en 60 en ik denk in de decennia’s daarvoor al de normaalste zaak van de wereld om financiele problememn binnen het gezin op deze wijze op te lossen. Ook ik heb het meegemaakt. Een ieder weet dat ik stond te trappelen om te gaan werken om mijn hosselende alleenstaande moeder financieel bij te springen. Ik had één geluk of pech en dat is dat ik heel goed kon leren. Potentiële werkgevers weigerden mij in dienst te nemen. Eentje heeft het zelfs heel mooi verwoord. Hij zei:” John, jou in dienst nemen zou een goede daad zijn omdat jij je moeder financieel kan bijspringen, maar dat zou ook betekenen dat ik jou je toekomstmogelijkheden zou ontnemen en dat zou een misdaad kunnen zijn. Ik neem een wijs besluit en dat is door jou niet in dienst te nemen. Een vakantiejob is het maximale wat jij van mij kan krijgen. Jou taak is doorgaan met leren”. Wat dit betreft is Suriname dus stil blijven staan en is er ten aanzien daarvan niets veranderd. Jongens die hun carriere opgeven en hun hosselende moeders financieel helpen. Omdat ik bijna een van ze geworden ben zal ik altijd respect voor ze hebben.
Maak melding