PARAMARIBO, 11 dec – Het toenemend geweld in gezinnen is een bron van zorg. Dit stelt de Organisatie van Gerechtigheid en Vrede, OGV. De eigen leefomgeving wordt steeds meer een bedreiging voor met name kinderen. “Wij maken ons grote zorgen over het toenemend huiselijk geweld en misbruik van kinderen”, aldus de OGV.
Vrouwen en jongeren worden opgeroepen om beter met elkaar om te gaan en elkaar te beschermen. Ook andere gewelddadigheden tegen burgers hebben de aandacht. Zo zijn de moorden op vijf zwervers dit jaar geplaatst op de OGV-lijst van schendingen van mensenrechten in 2006. “De zwervers zijn er altijd geweest. Als blijkt dat een aantal vermoord is, dan vinden we wel dat het aangehaald moet worden”, zegt OGV-voorzitter Betty Goede tegenover de Ware Tijd.
De aanslagen op zwevers kunnen niet anders worden aangemerkt dan als barbaars en onaanvaardbaar. ”Wij hebben de zwervers altijd geaccepteerd als onderdeel van de samenleving. Natuurlijk zijn er een paar lastige zwervers, maar geen mens heeft het recht om te doen wat er gedaan is. Men heeft niet het recht om wie dan ook van het leven te beroven”, aldus Goede.
De economische en sociale situatie in Suriname vormen evenzeer een bron van zorg. Ongefundeerde prijsstijgingen moeten de kop worden ingedrukt. “Ook de leefomstandigheden van onze bevolking moeten aangepakt worden. Goede huisvesting, gezondheidszorg voor een ieder en goed onderwijs geven onze kinderen een betere kans in de maatschappij. Maar zij hebben ook de plicht gebruik te maken van hun rechten.”
en al die brovingen en moorden en overvallen in suriname die daar gepleegd worden is dat geen schending van mensen rechten, nmen heeft het recht niet op te beroven en te moorden, en te overvallen daar moet wat aan gedaan worden, ik hoop dat bij de volgen de verkiezing daar wat aan gedaan word, hoop dat N.D.P. de verkeizingen gaat winnen dan komt daar zeker een eind aan.
Maak melding
wil men echt problemen aanpakken in SU?
daar is daadkracht voor nodig en minder gepraat.
Wie niet op een normale wijze de eindjes aan elkaar kan knopen, word inderdaad agressief en misdadig. Het begint met condities scheppen dat iedereen plek heeft in een samenleving. en daar zie ik niet veel van.
Maak melding
Droom maar lekker verder John en blijf in sprookjes geloven.
Maak melding
Geachte redactie,
Wanneer mensen in onze moderne samenleving geconfronteerd worden met term ARMOEDE: asielzoeker, bootvluchtelingen, mensenhandel, huiselijk geweld, jeugdprostitutie, drugsgerelateerde criminaliteit en zelfs zelfdoding (het springen uit een ‘Flat in de Bijlmer 9 hoog’ of van een brug in Su), dan lijkt het alsof men zich niet voldoende bewust is van al deze factoren. Het zijn vaak factoren als gevolg van Armoede.
Mensen realiseren zich onvoldoende hoe diep ‘armoede’ kan ingrijpen in een gezin en vervolgens in een gemeenschap, niet te vergeten in de psyche van zulks een individu die ermee te maken heeft gehad of heeft.
Moeders die geen grip meer hebben op hun zonen en/of dochters, die als uiterste middel kiezen voor handel in drugs of jeugd-protitutie met soms ’tienermoederschap’ ten gevolge en/of een strafblad voor het leven.
Sommigen kiezen uit schaamte voor zelfmoord en springen uit radeloosheid de dood te gemoet. Vaders die uit frustatie het gezin verlaten, wat de zaak nog erger maakt voor zo’n moeder met kinderen (alleenstaande ouder).
Ik hoorde de Stadsdeelvoorzitter Mevrouw Sweet zeggen van: Amsterdam Zuidoost kent slechts 6000 armoede gezinnen alsof 6000 te verwaarlozen is. Terwijl deze voorzitter, zelfs die van de stadsdeelraad, identieke Sranamans zijn (geboren in Suriname), de armoede infeite achter zich gelaten hebben, dus wel gekend hebben, maar een afkeer schijnen te hebben (trauma) aan alles en iedereen die hen aan die tijd wil doen herinneren.
Armoede kan mensen op diverse manieren raken, dat mensen hard worden voor zichzelf en hun omgeving, en vaak gissen wij naar de achtergrond liggende gedachte omtrent hun zijn.
Ik was verbaast toen ik met mijn moeder die eens op vakantie in Nederland was, nuchter met haar wilde praten over onze armoede van toen. Op een gegeven moment barste ze in tranen uit, terwijl ik dacht dat dit gesprek wel kon, omdat mijn ouders toch die armoede relatief overbrugd hadden. Nou, kijk uit.
Want deze ‘dader’, dat ‘enge armoede gevoel’, blijft zijn slachtoffers constant achtervolgen. En op elk lid van zo’n gezin heeft die situatie een andere inpak of bijsmaak, heb ik ergens gelezen.
Weet dit; de ene situatie is de andere niet, vergelijk niet, relatifeer niet, armoede is armoede. Afrika wordt ons dagelijks demonstratief onder onze neus gewreven.
Armoede kan zoveel kwaad veroorzaken, dat zelfs ‘gezond-creatiefdenken’ geen oplossing bied. Jammer dat wij mensen onvoldoende daarvan bewust zijn.
Op mijn rug in bed dacht ik ietjes berouwvol, wat ik verkeerd gedaan had tijdens dat gesprek. Ze was altijd al een streke vrouw geweest, lachte toch altijd vrolijk door, maar helaas………., niet als het op dit onderwerp ‘armoede’ aankwam.
Was ik naief of gewoon te Hollands-nuchter, want…..
ik was toendertijd nog een jongetje.
Maak melding