PARAMARIBO, 5 okt – De leefsituatie van leerkrachten in Suriname is ronduit slecht. Dit stelt de Federatie van Organisaties van Leerkrachten in Suriname, Fols. Bezinning op de spanning tussen de leefsituatie en de belangrijke rol van de beroepsgroep, is dan ook op zijn plaats. Met name de overheid zou dringend van koers moeten veranderen.
Van die zijde schijnt de waardering uit te blijven. Weliswaar worden erkentelijkheid en erkenning ervaren van de meeste pupillen en hun ouders. “Deze boodschap hebben veel leerkrachten over de hele wereld niet alleen mogen ervaren in de vorm van een schouderklopje, maar ook door serieuze pogingen van eveneens serieuze overheden om verbetering te brengen in de maatschappelijke status en werkomstandigheden van de leraar”, stelt de Fols.
Er wordt zonder meer verbetering verwacht. De afgelopen jaren is de koopkracht afgenomen. Leerkrachten slagen er met grote moeite in de eindjes aan elkaar te knopen. Met verpleegkundigen vormen zij de grootste braindrain-groep. Dat er tot nog toe nauwelijks of geen actie is gevoerd, wordt toegeschreven aan beroepsliefde. Het grote geduld komt voort uit “een stukje gevoel van verantwoordelijkheid tegenover jongeren.”
helaas geld dit niet alleen voor de leerkrachten.
Maak melding
Geachte redactie,
Het feit dat de situatie van de Surinaamse leerkrachten nu nog zo slecht is, geeft aan op welk niveau het bewustzijnsproces zich momenteel bevind. Maar niet alleen dat. Het zegt veel over de intentie die de huidige leiders van suriname hebben m.b.t. de geestelijke welvaart van onze jonge natie.
Leerkrachten en/of docenten zijn belangrijke opvoeders van ons volk. Zij zorgen voor de overdracht van kennis, zij behoren de natie naar een hoger niveau te tillen. Dat is hun missie opgrond van hun roeping. En zeer zeker betekent dat niet dat het bewustzijnsproces aan hen voorbij mag gaan. Maar zij zijn juist diegenen die een hoge mate van bewustzijn behoren te hebben om derhalve kwalitieve kennis te kunnen overdragen. Maar zeer zeker behoren hun leef en woonomstandigheden van dien aard te zijn opdat zij met plezier en overtuiging hun missie kunnen volbrengen. Niets nieuws onder de zon denk ik.
Maar als het essentieel belang van ‘onderwijs’ door de huidige politiekeleiders niet begrepen wordt en zelfs niet hoog ingeschat wordt,
als docenten weigeren in een bepaald gebied te gaan werken vanwege infrastructurele verwaarlozing en/of gebrekkige faciliteiten,
als politiekepartijen geen enorme heil zien in een Ministerie van Onderwijs en Volksonwikkeling en het toe staan dat zulks een ministerie geleid word door een voormalig directeur Personeelszaken,
als onderwijspersoneel gekwalificeerd wordt als tezijn eerste-rangs en tweede-rangs leerkrachten, waarbij de een goed is voor een bepaald gebied (de stad), terwijl de andere weer goed genoeg is voor een ander gebied (het binnenland), dan geeft het aan dat geestelijke welvaart bij onze politici geen prioriteit heeft. En kennelijk omdat in het land der blinden, een oog koning is. En omdat deze situatie te lang zo geweest is, kampt Suriname momenteel met de gevolgen daarvan, kijk maar naar ons huidig Parlement. En het is niet omdat ik denigrerend wil zijn, beslis niet, maar kijk zelf; wat gij zaait, zult gij ook oogsten.
Realiseert u zich wel bijvoorbeeld, wat de gevolgen van massaal tienermoederschap op langer termijn voor een gemeenschap zal betekeken? Het gezin is toch de hoeksteen van de samenleving? Ik bedoel, kunt u nu reeds inschatten wat de gevolgen zouden kunnen zijn op langer termijn? Voorspelt dat iets goed?
Of misschien is hier juist een taak voor de docenten weggelegd om een grootscheepse bewustzijnscampagne op te starten omtrent het belang van goed onderwijs en de gevolgen van slecht onderwijs voor een jonge natie.
Er zijn internationale organisaties die dit soort initiatieven uit ontwikkelingslanden zeker van harte verwelkomen en financieren. Misschien dat wij de Surinaamse natie hierdoor zouden kunnen wakkerschudden. En te laat is het nooit.
Maak melding
Zij houden te veel vriendjes en vriendinnen incl. familie op na.>>Dus jullie onderwijzers en verpleegkundigen moeten het maar met een kluifje of stuk bot doen.
Maak melding
De wojo-man verdient meer dan de leerkracht en verplegers, soms meer dan dubbel.Deze situatie ontgaat onze jongeren niet, dus gaan ze in meeste gevallen niet verder studeren.Van degenen die een opleiding wel belangrijker vinden gaat na afstuderen gelijk naar het buitenland om werk aldaar te zoeken, want ze zijn toch in eigen land minder gewaardeerd.
Maak melding
je kun zien dat venetiaan geen zaken kan regelen. en toch wil hij een ander de kans niet geven.de meeste mensen die met hem werken zijn verdacht van drugs etc,
en die zelfde venetiaan. vertelt mensen dat het land sextouristisch plaats word langzaam.dat wil en doet hij toch zelf. wat lult hij nou.
Maak melding
venetiaan. je ben een aarmoe zaaier………
het trieste is dat in suriname geen enkele mensen demonstreerd, ze komen niet op voor de vrijheid, ze blijven kriperen en daar heeft venetiaan en zijn bende baat bij….
Maak melding
lieve mensen, wie kan mij in contact brengen met leerkrachten werkzam in het Surinaams bsisonderwijs?Ik moet voor een opdracht een vragenlijst laten invullen door leerkrachten, leerlingen en ouders. wie helpt mij ?
groetjes, lindi
Maak melding