PARAMARIBO, 30 aug – De regering en het parlement hebben zich zowaar geworpen op de vraag of Suriname zijn natuurlijke hulpbronnen zoveel mogelijk moet ontwikkelen of niet. Moet er gewacht worden totdat Surinamers zelf alle technologie beheersen om de rijkdom uit de bodem te halen of moeten buitenlanders erbij gehaald worden? Voor president Venetiaan is de hele discussie overbodig.
Het is zo klaar als een klontje: de technologie is er (nog) niet, maar er is geld nodig voor onderwijs, gezondheidszorg en sociale hulp. Dus kiezen voor de idee van niet exploiteren wat je zelf niet kan doen, is not done. “Deze regering gaat het volk niet oproepen om op de plaats rust te maken, terwijl de rest van de wereld zich verder ontwikkelt”, zegt Venetiaan. En de waarde van toegevoegde waarde?
De oppositie vindt dat juist hier Suriname het laat afweten. Er wordt alleen maar geleverd, de grondstoffen worden weggedragen. Een goed voorbeeld is het Canadese Cambior wiens dochterbedrijf Rosebel Goldmines goud mijnt zonder behoorlijke controle. “Door Cambior gaat alleen de Canadese economie vooruit, terwijl wij achterblijven”, zegt Jiwan Sital van A 1.
Suriname moet zijn natuurlijke hulpbronnen maar verantwoordelijk gaan ontwikkelen. Dus meer controle op multinationals en waar mogelijk nalaten. Venetiaan gelooft meer in evenwicht. “Elke regio, elk district moet zich realiseren dat het zitten op je natuurlijke hulpbronnen een strategie kan zijn, maar geen ontwikkelingsstrategie is.” Ontwikkeling vergt nu eenmaal offers.