Op woensdag 6 september a.s. verdedigd Monique Veira haar onderzoek naar de traditionele rechten in Suriname aan de Universiteit van Amsterdam. De Marrons hebben eeuwenlang afgezonderd in het binnenland van Suriname gewoond. Zij hebben een matrilineair erfrechtelijk systeem dat anders is dan het commune erfrechtelijk systeem dat in Suriname geldt. Monique Veira vergeleek in haar onderzoek de positie van de langstlevende echtgenoot in het Marron-erfrecht met die in het Caraïbsch en het Surinaams erfrecht.
De Caraïben zijn de grootste indianenstam van Suriname en hebben evenals de Marrons hun eigen erfrechtelijk systeem. Het Marron-erfrecht en het erfrecht van de Caraïben waren niet eerder schriftelijk vastgelegd. Veiras onderzoek kan als basis dienen voor de discussie over het behoud van de traditionele rechten. De verschillen en overeenkomsten die zij vond kunnen eveneens een bijdrage leveren aan de discussie die in Suriname nog moet plaatsvinden.
Hoewel de Caraïben in hun strijd om erkenning van hun rechten verder zijn dan de Marrons, blijft een aantal punten voor beide groepen problematisch: niet alle traditionele aanspraken kunnen worden omgezet in eigendom volgens internationale normen én niet alle traditionele gebruiken stroken met universele normen van mensenrechten.
matrilineair erfrechtelijk systeem doet niet ter zake. Het blijft een intra communair erfrechtelijk systeem. De staat heeft daar geen boodschap aan. De regel en leefwijze met de regering behoort in zijn totaliteit tot het gewoonterecht, maar dat geeft helemaal geen titel voor eigendom. Er is geen overdracht van onroerende eigendom geweest, nog een attribuering daarvan, dus is er totaal geen sprake van eigendomsrecht. Marrons en caraiben vind ik ook niet vergelijkbaar. De caraiben zijn verdreven van hun leefdomein, gewoonterechterlijke eigendom , voordat er een politieke constitutie bestond. De marrons waren zelf eigendom van derden en hadden van oorsprong geen erfrechtelijk systeem, maar behoorde zelf tot object van roerende overdrachtsgoederen. In humanitaire zin zou mevr. Vieira een ander perspectief moeten kiezen, want dit is van het gehalte, zweef go dok!!
Maak melding
Heeft die meneer of mevrouw foto boy ook iets zinnigs, minder negatiefs te melden? Weleens gehoord van “opbouwende” kritiek? De positie die u hier neemt is zo makkelijk. Erg typisch.
Mevrouw Veira, succes verder met uw loopbaan!
Maak melding
Andy,
Je reactie is kort en duidelijk. Misschien heb je daarmee de juiste toon voor de discussie over dit onderwerp gezet.
Maarlaat foto boy verder met rust.
Hij laat met zijn reactie duidelijk zien dat hij niet van deze planeet is. Zijn negatieve kritiek richt zich immers niet zozeer tot mevrouw Monique Veira die met haar onderzoek baanbrekend werk heeft verricht.
Ik feliciteer haar met haar promotie en wens haar succes in haar verdere loopbaan.
Ik vroeg me af of ik nog op foto boy moet reageren? Nee, ik denk niet dat dat zin heeft. Maar voor de mensen die de wat serieuzere kant van het leven op deze planeet zien toch een “inhoudelijke” reactie.
Het is goed dat het erfrechtssysteem van de marrons en van de inheemsen eens onderwerp van studie is (geweest). Dit kan een goede aanzet geven tot de discussie over de verdrukking waarin reschtsysstemen/-instituten van in stamverband levende mensen in Suriname verkeren.Als de Islamitische huwelijkswetgeving in Suriname, zelfs door de (neo)koloniale overheid werd ingevoerd, waarom zouden rechtsinstituten (eenvoudig gezegd: geheel van regels die het leven en handelen van de al eeuwen in stamverband levende geneemschappen reguleert)niet ook erkend kunnen worden? Neem bijvoorbeeld het Marrontraditoneel Gezag, dat is de politiek-bestuurlijke en juridische ordening met rechtspraak/rechtsvinding in strafrecht, vermogensrecht, en ja hoor: familierscht/erfrecht. Hoe helder en strikt dit laatste ook mag zijn. Want ook bij de marrons geldt: moeder maakt geen bastaard. Het kind is altijd van de moeder en het erft dus altijd van de moeder (lees: van de familie van de moeder). Ik vraag me af of foto boy van al deze zaken op de hoogte is en het niet de moeite waard acht dat hier onderzoek naar wordt gedaan?
Misschien toch een advies aan foto boy: lees nou een het proefschrift van mevrouw Veira. Ik ben vast van plat dat ook te doen. Wie weet, kunnen we dan weer erover discussiëren met een meer positief kritische instelling.
Busiman
Maak melding
Kan iemand mij uberhaupt iets vertellen over erfrecht in Suriname. En dan met name over percelen die in eigendom zijn van surinamers die in Nederland leven?
Alvast bedankt.
Maak melding