vrijdag, maart 29, 2024
HomeColumnsGedeeld verleden, gezamenlijke toekomst

Gedeeld verleden, gezamenlijke toekomst [COLUMN]

-

Does Travel - naar Suriname

Door Usha Marhé – Een bekende quote van de Nigeriaanse schrijver Chinua Achebe – die op 21 maart 2013 overleed – vat het moeilijke begrip ‘master narratives’ goed samen: “There is that great proverb, that until the lions have their own historians, the history of the hunt will always glorify the hunter.” Daarmee gaf hij perfect aan vanuit welk perspectief ‘de’ geschiedenis wordt geschreven.

Vanuit dit licht bezien viert het Europese deel van de Amerikaanse bevolking (‘the hunter’, de jager) Columbus Day, terwijl de Inheemsen, de oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent, de dag dat Columbus Amerika ontdekte betreuren, omdat vanaf 12 oktober 1492 de Inheemsen (‘the lions’, de opgejaagden) bijna geheel werden uitgeroeid door de Europeanen. In Venezuela heet deze dag sinds 2002: ‘Día de la Resistencia Indígena’, Dag van Inheems Verzet.

Ook de geschiedenis van Nederland is geschreven vanuit het perspectief van ‘the hunter’. Je zou kunnen zeggen dat geschiedenis in essentie een samenvatting is van de heldendaden van ‘de jager’. Dat is de geest van de Nederlandse geschiedschrijving over de koloniale periode waarin Nederland over Suriname, Indonesie en de Antillen,heerste.

Vanuit het perspectief van ‘the hunter’ wordt de afslachting van Indonesiërs (in 1947 en 1948) anno 2013 in Nederlandse geschiedenisboekjes nog steeds‘politionele acties’ genoemd, ook door Nederlandse journalisten die vaak vanuit de master narratives zijn geschoold. Oud-premier Balkenende groeide net als de meeste Nederlanders op met die master narratives, sterker nog, hij maakt deel uit van de groep mensen die de master narratives in stand houdt, wat verklaart waarom hij totaal niet aanvoelde waarom het in 2006 not-done was om Nederlanders op te roepen vanuit de VOC-mentaliteit te denken en te handelen.

Nog steeds wordt alles wat Nederland aan gruwelen in het koloniale verleden heeft uitgespookt officieel liever onder de mat geschoven. Mede daarom begrijpen veel oudere Nederlanders de verontwaardiging over dat koloniale verleden niet. Vroeger stond er in de geschiedenisboeken niets over de slavernij en als er al wat stond over het koloniale verleden, dan werd voornamelijk de glorie van handelsmaatschappijen als de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) en de West-Indische Compagnie (WIC) bejubeld.

Maar het wordt steeds moeilijker voor de Nederlandse staat en de mainstream media om de eenzijdigheid vanuit die master narratives in stand te houden. Immers, de nazaten van al die mensen die nog niet zo lang geleden door de VOC en WIC werden verhandeld als slaaf of contractarbeider, wonen al een hele tijd ook in Nederland. Die nazaten getuigen uit overlevering over de gruwelijke kant van dat Nederlandse koloniale verleden en de roep om aandacht voor die kant van geschiedenis wordt steeds sterker. Met name op sociale media als Facebook worden hier dagelijks stevige debatten over gevoerd.

Ook vanuit Nederlandse zijde komt steeds meer kritiek op de eenzijdige weergave van de koloniale geschiedenis. Zo kwam er vanuit burgers in Hoorn steeds meer kritiek op de tekst bij het standbeeld van de nationale held Jan Pieterszoon Coen. Hij was vanaf 1614 directeur-generaal van de VOC, en vanaf 1617 de vierde gouverneur-generaal over alle bezittingen van de VOC. Hoorn is zijn geboorteplaats en het standbeeld staat er sinds 1893. Door de kritiek besloot de gemeenteraad in 2012 een uitgebreide tekst in het Nederlands en Engels aan het standbeeld toe te voegen, waarin gemeld wordt dat Coen omstreden is, onder meer door zijn optreden op het Molukse eiland Banda.

De VOC koerste aan op een volledig monopolie van de nootmuskaathandel, en om dat te bereiken streefde Jan Pieterszoon Coen naar een volledige onderwerping van de ‘lastige’ bewoners van Banda. Na een opstand van de bevolking gaf hij toestemming voor een volkerenmoord. Van de 15000 oorspronkelijke bewoners bleven er slechts 600 over. De Nederlandse overheid is sindsdien de Molukkers slecht blijven behandelen. Van Molukse kant heeft een eeuwenlang gevoel van machteloosheid tot tweemaal toe tot treinkapingen in Nederland geleid, in 1975 bij Wijster en in 1977 bij De Punt.

De nieuwe tekst op het standbeeld van Coen werd op 12 april 2012 geplaatst. Nu staat vermeld dat hij niet alleen wordt gezien als een krachtdadig en visionair bestuurder, maar dat hij ‘evenzeer wordt bekritiseerd om zijn gewelddadig optreden. Volgens critici verdient Coens gewelddadige handelspolitiek in de Indische archipel geen eerbetoon.’

Zonder dat wij ons ervan bewust zijn, zien we bijna dagelijks via de reclame op de Nederlandse televisie de master narratives voorbij flitsen. De reclame voor koffie van D.E. Master Blenders 1753 is daar een voorbeeld van. 1753 is – volgens uitleg op de website van DE – als onderdeel van de naam gekozen, omdat 1753 het jaar van ontstaan is van DE. Prachtig familieverhaal, mooi ondernemerschap. Maar er zit ook een andere kant aan het verhaal. Want hoe werd koffie in die tijd geproduceerd? Juist ja, in die tijd werd koffie door tot slaaf gemaakte Afrikanen verbouwd, op koffieplantages in o.a. de Nederlandse kolonie Suriname, waar in 1761 ongeveer 280 koffieplantages waren.

Door prominent het jaar ‘1753’ aan de naam toe te voegen en zo aandacht op het ontstaansjaar te richten, terwijl in zowel de reclame als op de website van DE bewust geen aandacht aan deze zwarte bladzijden in de productie van koffie wordt besteed, krijgt de kritische consument een dubbel gevoel bij het zien van de flitsende televisiereclames. De koffie krijgt zo een vieze smaak. Waarom wordt dit belangrijke deel van die 250 jaar oude erfenis verzwegen? Als reactie op deze vraag laat DE via email weten: “We hebben er geen consumentencommunicatie van gemaakt gezien vragen in het algemeen betrekking hebben op het heden, dus het huidige aandeel duurzame koffie in ons portfolio en onze huidige activiteiten omtrent een duurzame koffiesector.”

De geschiedenis van Douwe Egberts is onderdeel van de nationale, koloniale geschiedenis van Nederland. Anno 1753 gold in Nederland met betrekking tot de koloniale geschiedenis ‘wat niet weet wat niet deert’, en klaarblijkelijk geldt dat anno 2012 nog steeds. Dat staat niet sjiek bij een internationaal bedrijf dat in de reclame en op de website zegt te handelen vanuit ‘pure-play’, ‘maatschappelijk ondernemen’ en ‘duurzaam ondernemen’.

Het is heel simpel: zonder slavernij en kolonialisme had DE niet bestaan. Maar DE kiest ervoor vanuit de master narratives te communiceren. Ook andere bedrijven doen dat, zoals Vlisco. Vrijwel iedereen die uit een van de voormalige Nederlandse koloniën komt, kent de prachtige stoffen van Vlisco. ‘Al sinds 1846 bedient Vlisco de West- en Centraal Afrikaanse markt met Dutch Wax stoffen’, staat er mooi op de website aangegeven. Maar aan de minder prachtige kant van de geschiedenis wordt op de website geen aandacht besteed.

Het is krom: aan de ene kant wordt de associatie met de ‘zwarte bladzijden’ vermeden, aan de andere kant hebben de bedrijven geen problemen met de rijkdommen die destijds zijn vergaard en waarop zij voort bouwen.

2013 is een belangrijk herdenkingsjaar in de geschiedenis van Nederland en haar ex-koloniën, met name Suriname. Dit jaar vindt – waarschijnlijk in oktober – de herdenking van 160 jaar Chinese immigratie plaats. In 1853 begon Nederland Chinese contractarbeiders naar Suriname te brengen, omdat de planters in Suriname voor een tekort aan arbeidskrachten vreesden wanneer tot afschaffing van de slavernij zou worden overgegaan.

Die afschaffing was op 1 juli 1863 een feit. Op 1 juli 2013 is dat 150 jaar geleden, wat in aanloop naar die datum zal worden herdacht en op 1 juli zal worden gevierd. Het zou destijds echter nog tien jaar duren voordat de tot slaaf gemaakte Afrikanen werkelijk vrij waren, want ze moesten onder Staatstoezicht nog tien jaar onder dezelfde omstandigheden blijven werken op de plantages, om te voorkomen dat die plotseling zonder arbeiders zaten. Overigens werden niet de slaven gecompenseerd, maar de plantage-eigenaren, die kregen het destijds enorme bedrag van 300 gulden per slaaf als compensatie voor het verlies van hun bezit.

Het ontstane arbeidsprobleem werd in 1873 ‘opgelost’ door hindustaanse contractarbeiders uit Brits-Indië (toen Hindustan, nu bekend als India) te halen, na een deal tussen Nederland en Engeland, de koloniale overheerser van India. De eerste stoomboot – Lalla Rookh – arriveerde na een reis van drie maanden op 5 juni 1873 in Paramaribo met 399 contractarbeiders aan boord. Reden waarom op 5 juni 2013 de 140ste herdenking van de Hindostaanse immigratie zal plaatsvinden. Zo lang geleden is dat niet, mijn adji (de moeder van mijn vader) kwam als dochter van een van de bijna 35000 Indiase contractarbeiders naar Suriname.

De nazaten van de tot slaaf gemaakte Afrikanen en de contractarbeiders – die onder een regiem van ‘verkapte slavernij’ te werk werden gesteld – kennen de importantie van deze herdenkingsdata en zijn al veel verder en mondiger dan de Nederlandse gemeenschap in het verwerken van het koloniale verleden. Dat leidde na jarenlang voorbereidend werk van grassroots organisaties er toe dat de toenmalige Nederlandse overheid in 2002 het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee) instelde, om onderzoek te doen naar het gezamenlijke verleden.

Dit was een hoopgevend signaal dat de Nederlandse overheid inzag dat het in stand houden van de master narratives anno 2002 achterhaald was. Bij dat groeiend beseft hoort ook dat de Nederlandse overheid officieel excuses aanbiedt voor de gruwelen die tijdens het koloniaal verleden zijn gepleegd. Het zou fantastisch zijn als die excuses in dit belangrijke herdenkingsjaar zouden worden aangeboden en als 2013 de geschiedenis ingaat als het jaar dat de Nederlandse staat besloot het voorbeeld van de gemeente Hoorn te volgen. Want dan pas doet Nederland recht aan de slogan die sinds 2002 bij het toen onthulde slavernijmonument in het Oosterpark in Amsterdam staat aangegeven: ‘Gedeeld verleden, gezamenlijke toekomst’.

Helaas worden de master narratives door een partij als de PVV weer nieuw leven ingeblazen en is het dieptriest dat het kabinet Rutte door het intrekken van de structurele subsidie voor het NiNsee heeft laten merken dat de weg naar dat ‘gedeeld verleden, gezamenlijke toekomst’ geen optie meer is. Maar precies zoals de VOC en de WIC ooit ter ziele gingen, zo zal ook de rechtse politieke wind overwaaien.

Clichés zijn clichés omdat ze eeuwenoude waarheden bevatten. Zonder wrijving geen vuur. In het Nederland van nu groeien de kinderen van ‘the lions’ en ‘the hunter’ steeds meer met elkaar op. Door de voorbeeldrol van Nelson Mandela zijn steeds meer jongeren zich bewust van de Ubuntu levensfilosofie: ‘ik ben omdat wij zijn’. In zo’n bewustzijn is er geen plaats meer voor eenzijdige master narratives, wel voor verantwoordelijkheid nemen en samen closure zoeken en vinden. Cirkels zijn immers altijd rond.

Usha Marhé

opening
Fernandes Express
KASSAV LIVE in Rotterdam

30 REACTIES
  1. Eindelijk een schrijven dat de moeite waard is om te lezen.Zonder deze verleden van onze voorouders verwerkt te hebben zullen wij altijd de complexen in ons mee dragen.Door naar het verleden tegaan kan de verwerkingsproces plaats vinden.Wij lichamelijk en geestelijk gestript.


    Maak melding
  2. De zoveelste roep om excuses….
    Verwacht je nou echt dat de Nederlander van nu zich gaat verontschuldigen voor de koopmansgeest van zijn voorvaderen? De VOC-mentaliteit die nog steeds wordt geroemd? De koopmansgeest die het land economische bloei en welvaart heeft gebracht, waar men nog steeds de vruchten van plukt?
    Dat zou betekenen dat hij zich moet verontschuldigen voor zijn eigen huis, zijn boot in de plaatselijke jachthaven, de 2e vakantie in het jaar, de sociale verworvenheden, het onderwijs dat zijn kinderen kunnen volgen, en ga zo maar door.
    Hoewel ik mij de wens van de nazaten van de verschillende groepen die destijds naar Suriname zijn gebracht/gehaald kan voorstellen, denk ik als nuchtere Surinamer niet dat dat zal gebeuren. Niet met de huidige mentaliteit van de Nederlander. Dan zegt hij:’Niet leuk wat je overgrootouders is overkomen, maar dan hadden ze zich niet als slaaf moeten laten vangen en verhandelen. En als de Afrikaanse slavenhandelaren toen hun inkomsten beter hadden geïnvesteerd, dan hadden de Afrikanen van nu ook meer welvaart gekend.’
    Verwachten we daar echt excuses van?

    En dan dit…
    Is het zo dat de verwerking bij de nazaten pas compleet is of kan beginnen wanneer de Nederlander ‘sorry’ heeft gezegd? Leggen we daarmee niet ons lot in zijn handen?
    De fysieke ketenen zijn 150 jaar geleden verbroken, maar de psychische ketenen blijken bij sommigen nog steeds behoorlijk te knellen.
    Jammer, dat men de sleutel van die psychische ketenen in de hand van de Nederlander legt….


    Maak melding
  3. @Roman
    “Is het zo dat de verwerking bij de nazaten pas compleet is of kan beginnen wanneer de Nederlander ‘sorry’ heeft gezegd? Leggen we daarmee niet ons lot in zijn handen?”
    ———

    Is het zo dat de verwerking van de coup en de decembermoorden bij de nabestaanden (en een groot deel van het SU volk) pas compleet is of kan beginnen wanneer DDB ‘sorry’ heeft gezegd en zijn verdiende straf heeft uitgezeten? Leggen we daarmee niet ons lot in zijn handen?
    Ja, dat lijkt zo, omdat niemand zal rusten voordat gerechtigheid heeft plaatsgevonden. Ook al duurt het 300 jaar lang!! Dat blijkt!
    Eerst erkenning, dan gerechtigheid, dan verwerking. Dat is de volgorde, niet anders.


    Maak melding
  4. @Lea,
    En als hij nou geen ‘sorry’ zegt, denk je dat de nazaten van de nabestaanden over 300 jaar nog steeds aan de nazaten van DDB zullen vragen om erkenning en gerechtigheid om te kunnen verwerken?
    Ik wil hiermee geenszins het leed van wie dan ook bagatelliseren, integendeel zelfs, maar we moeten wel realistisch blijven.

    Wat ik me overigens ook afvraag is waarom de nazaten van de tot slaaf gemaakte Afrikanen niet jaarlijks kiezen voor een ingetogen nationale dodenherdenking op bijv. 30 juni, maar wel uitbundig feesten op 1 juli? Die momenten kunnen toch aan elkaar gekoppeld worden. (Of vinden jullie deze gedachte te Nederlands omdat het lijkt op 4 en 5 mei?)
    Het is maar een idee hoor, maar wel veel bevorderlijker voor de verwerking dan wachten op iets dat waarschijnlijk nooit zal komen.


    Maak melding
  5. Wil niet onaangenaam zijn maar naar mijns inziens heeft alles zijn tijd.Tegen de jaren van de Franse revolutie had men in versailles waar de Zoonekoning woonde/zetelde geen toiletten.Men deed zijn behoefte gewoon op balustrade te zitten en dan vandaaruit door het raam te poepen.dat was een tijd. Ook was het tegen die tijd normaal om slaven te houden.Welk beschaving heeft geen slavernij gekent.Nu zijn de tijden veranderd en men kan nu moderner denken.In vele landen…..Saoudie SArabie en de radicale Islamietische landen hebben vrouwen weinig of bijna geen rechten kan je je voorstellen onder 50 graden in de zon en helemaal van top tot teen bedekt..het is Hun cultuur,maar de westerse wereld kan geen moer doen hiertegen.Zo ook zijn eerst slaven,wat normaal was tegen de tijd,daarna contract arbeiders…..men was bezig zich te moderniseren.En tegen deze tijd zijn we dan zover dat wij surinamers nu niet geknecht willen worden,maar…… moeten ergens blij zijn dat de bakras jullie voorouders als slavenen ,en de Immigranten hiernaartoe hebben gehaald zodat wij…de nakomelingen(echte surinamers)….het beter hebben en wij geen slaven meer zijn ,anders wat zou onze toekomst zijn geweest als wij daar waren gebleven.Dus ergens dank aan de bakra’s daarentegen, kunnen wij geen kwaad met kwaad vergelden.Spreuken zijn spreuken maar de realiteit moet ook worden onderkent.Hoevelen in Su en in de wereld leven nog steeds onder omstandigheden die niet is om erover naar huis te schrijven ,maar zij zijn geen slaven.dat is de wet van de Karma.Zo ook mensen die moorrden krijgen het betaald met kleingeld erbij door de natuur.Voorbeelden zat en na broertje volgt Grote broer.De tijd is nabij…….kijk met spanning ernaar uit.Wil Creperen meemaken.Eens wordt een ieder oud en behoeftig,en dan heb je geen grote smoel meer en een kind kan je gewoon een trap verkopen.waw.


    Maak melding
  6. Wat jammer, Lea…. Gezien je eerdere reactie dacht ik een serieuze en open discussie met je te kunnen voeren. Die mogelijkheid ontneem je ons door me bij voorbaat een etiket op te plakken.
    Ik moet je helaas teleurstellen: ik ben een echte Surinamer. Wel 1 die al heel lang in Nederland woont en de Nederlandse mentaliteit redelijk goed kent. Oh ja, en ik ben ook een therapeut, met goede resultaten op het gebied van (rouw)verwerking.


    Maak melding
  7. Roman,
    Qua omvang zijn de decembermoorden niet te vergelijken met de Slavernij.
    Nu, na 30 jaar decembermoorden is de roep naar gerechtigheid niet minder geworden, juist meer na de omstreden Amnestiewet.
    Het gaat er om dat mensen soms een leven lang strijden voor gerechtigheid. Soms gaan de kinderen door met de strijd. Dat is iets wat in de mens zit, een aangeboren gevoel voor gerechtigheid. Het heeft, denk ik, te maken met het geweten. Hoe sterker dat is hoe langer je de strijd volhoudt.
    Hoe lang de strijd tegen DDB zal duren? Ik weet het niet maar het einde is nog lang niet in zicht.
    Over herdenken en vieren: herdenken doet pijn, je VIERT toch liever je vrijheid?
    1 juli 1863 begon met een kerkdienst. Daarna de viering op het plein. Zo stond het in mijn Gesch. boek.
    Ik zou ook eerst willen herdenken.


    Maak melding
  8. tekst; ” nogsteeds wordt alles wat Nederland aan gruwelen in het koloniale verleden heeft uitgespookt officieel liever onder de mat geschoven”

    Hiermede wordt de spijker op de kop geslagen. In een vroeg stadium had men korte metten kunnen maken met alle negatieve gebeurtenissen in hun verleden door gewoonweg openkaart te spelen en het beetje bij de naam noemem; ja, het is gebeurd en het is verwerpelijk wat onze voorouders toendertijd met goedkeuring van de toenmalige overheden en het Koningshuis hebben geflikt. Maar nee, met vond het beter om zich naar de buitenwereld toe,steeds voor te doen als het “keurig volkje” met een SCHIJNHEILIG smetteloos verleden.

    Wat gebeurd is kan niet teruggedraaid worden maar wat mij tot in het diepste irriteert is het feit dat er doodleuk een positieve draai aan de gruwel daden wordt gegeven om het criminele plaatje van het land in het verledenen koste wat kost met de mandel der liefde te bedekken. Voorbeeld; de ROVERSDRANG werd romantisch omschreven met uitspraken als; ” onze voorouders trotseerden de hevige golven der woeste zeeën” !
    Men was gewoon op strooptocht uit en Nils anders.

    Een volgend voorbeeld zijn de notoire ZEEROVERS. Wijken, straatnamen en pleinen dragen hun namen. Standbeelden zijn geplaats ter ere van deze HOLLANDSE BOEVEN, ZAKKENVULLERS en PIRATEN en deze hollandse criminelen worden zéér liefdevol, ” zeehelden” genoemd in de nederlandse geschiedenis.

    Ook was volgens sommigen, Nederland in feite GEWONGEN om mee te doen in die mensenhandel/slavenhandel om op economisch gebied gelijke tred te blijven houden met andere landen .

    Een ander veel gehoorde kreet is; de slavernij paste in de tijdsgeest.

    Verder proberen sommige de overtuiging en geloof te wekken dat de omstandigheden aan boord van VOORAL HOLLANDSE SLAVENSCHEPEN beter waren dan die van andere landen en dat de slaven in Suriname goed behandeld werden. Het laatste betreft een recente uitspraak (MC LEOD) en opmerkelijk is dat ze Surinaamse is. ” Zie je wel , zeggen de Hollanders,ze bevestigt wat wij TEGEN BETER WETEN IN roepen ” !!!

    Dat is om kwaad en misselijk te worden van zo,n uitspraak zelfs indien dat het geval zou zijn want SLAVERNIJ blijft SLAVERNIJ. IT’S A CRIME AND IT WILL ALWAYS BE A CRIME !!!!

    Ga nou eens een keertje als proef 3 maanden net als sardientjes in een blik, vastgeketend onderaan een houten vaartuig temidden van honderden anderen,met zéér weinig water en eten ,in je eigen stront en kots zitten en kom mij dan achteraf wijsmaken dat het meeviel.

    Misschien een experiment ter voorbereiding op het behalen van een graad in de nederlandse geschiedenis.
    Wel mag er géén artsenteam, EHBO,psycholoog en alle overige Westerse luxe aanwezig zijn. Je ziet Europeanen reeds creperen na 1 dagje ” Expeditie Robinson” in de openlucht laat staan onder die omstandigheden op een slavenboot. Nou, ik zou dit idee moeten verkopen aan een TV produktie maatschappij… !!!

    Bra, CHAVÉZ önskar dig en trevlig helg !


    Maak melding
  9. @ radjdjah

    Misschien ben jij blij dat je voorouders naar Su zijn gelokt, maar spreek aub voor jezelf. Jouw soortgenoten hebben ze nooit levend aan vleeshaken opgehangen. En als je wil weten wat voor wreedheden ZE hebben uitgehaald moet je het boe k Stedman’s reizen naar Suriname lezen. Een 18e eeuws boek over Suriname wat makkelijk terug te vinden is op Google.


    Maak melding
  10. Eerst wordt religie gebruikt om het slavernij verleden te verdoezelen. Nu zijn het de contractarbeiders van toen.

    Wees waakzaam en heb jezelf lief.


    Maak melding
  11. Goed stuk van mevrouw Marhé! Gelukkig is er in NL de laatste jaren meer erkenning dat het Indonesische volk is aangedaan, zie de toewijzing van schadevergoeding door de rechter aan de weduwen van Rawagadeh.
    Op één punt ben ik het niet met haar eens en dat betreft het Ninsee. Natuurlijk is het vervelend dat de subsidie wordt ingetrokken, maar er moet overal bezuinigd worden. Wat is er op tegen een nieuw, particulier instituut over het kolonialisme en de slavernij op te zetten. Als iedere Surined en Antilliaan bereid is om jaarlijks een tientje te doneren, dan heeft inze gemeenschap dat zo voor elkaar. Uit het stuk van mevrouw Marhé blijkt nu juist dat niet alle zegen uit Den Haag komt, laten we het daarom gewoon zelf doen!


    Maak melding
  12. Herkenning en erkenning van schuld is vaak moeilijk. Nu de geschiedenis boeken nog. Want daar wordt nog steeds het echte verhaal verzwegen.
    Motto;
    Grote veranderingen hebben (veel) meer kans van slagen als je kleine stapjes neemt!Kom op Nederland!


    Maak melding
  13. Volgens mij heeft Usha Marhe last v.h. kolonisatieverledensyndroom met de bijbehorende trauma’s en minderwaardigheidscomplexen. Laat ze zich maar daarvoor bij de psycholoog/psychiater behandelen want we leven in het heden 2013 en niet in het verleden.


    Maak melding
  14. Mevrouw Marhe schrijft ook goeie stukken aar dit vind ik een zwak stuk omdat ze precies doet wat ze in haar stuk aan de kaak probeert te stellen: aan eenzijdige geschiedschrijving doen. Afgezien van het feit dat er Suriname en de Surinamers niet mee helpt om in de slavhtofferrol te blijven hangen en op te roepen om te wachten op een signaal vanuit Nederland is er veel veranderd sinds pakwek WO 2.

    Ten eerste vloeit er via particuliere en overheidsinitiatieven vanuit Nederland heel veel geld en goederen terug naar Suriname. Bijna elk beetje project in Suriname wordt betaald met geld of giften uit Nederland.

    Terwijl er momenteel bakken met goud- en houtgeld binnenkomt vanwege de plundering van het eigen binnenland ziet de gewone Surinamer daar weinig van terug omdat, ook in Suriname, een toplaag is ontstaan die zichzelf terwijl de regering in Suriame geen cent meer uitgeeft aan bijvoorbeeld goed onderwijs om het land vooruit te helpen. Ook die initiatieven komen vaak uit Nederland.

    Intussen leggen de Chinezen de wegen en bemensen zij de winkels, terwijl veel Surinamers werkloos (moeten) toekijken.

    De slavernij is zeker een gitzwarte bladzijde in de geschiedenis en zwarte mensen hebben daar vreselijke onder geleden. Dit moet niet vergeten worden en dat zal ook niet vergeten. Alleen al de gemeente Amsterdam heeft bv. 1 miljoen euro uitgetrokken om 150 jaar afschaffing van de slavernij te gedenken. In deze tijd van bezuinigingen en crisis is dat een hoog bedrag.

    Ook zie je tegenwoordig in geschiedenisboeken heel andere verhalen over de slavernij dan pakweg 50 jaar geleden. De gruweldaden worden benoemd. Ook voor wat betreft de rol van Bederland in Indonsie geldt dat. Excuses zijn er al geweest evenals uitkeringen. Dit kan best nog beter. Of de bevolking van Indonesië nu zoveel beter af is laat ik even buiten beschouwing maar in de jaren 60 zijn miljoenen mensen om hun andere mening door de toenmalige regering afgeslacht

    De Nederlandse soldaten die in de zgnl. Poltionele acties hadden gevochten werden ook niet bepaald warm onthaald


    Maak melding
  15. Very nice post. I simply stumbled upon your weblog and wanted to say that I’ve truly loved browsing your weblog posts. After all I’ll be subscribing on your rss feed and I am hoping you write again soon!


    Maak melding
  16. Kies nu voor een vrije en solidaire samenleving
    Het humanisme is de levensbeschouwing waarin de mens en de menselijke ontwikkeling centraal staan. Het humanisme vertrouwt op de eigen kracht van mensen, dat ieder individu zelf kan nadenken, zelf kan oordelen en binnen de mogelijkheden het eigen leven inhoud kan geven. Een humanist gaat graag het debat aan en is nieuwsgierig naar nieuwe inzichten.
    Een onderzoekende, vrijzinnige geest die de wereld wil begrijpen.

    Mensen komen het best tot hun recht in een humane en rechtvaardige samenleving waarin zij voldoende en gelijke kansen hebben en zich kunnen ontwikkelen en ontplooien. Humanisten komen daarom zowel nationaal als internationaal op tegen onderdrukking, voor de scheiding tussen kerk en staat, voor keuzevrijheid, vrijheid van meningsuiting en gelijkwaardigheid. Het humanisme biedt daarnaast inspiratie voor levensvragen. Vele denkers, filosofen en schrijvers hebben de afgelopen duizenden jaren inspirerende gedachten geformuleerd over deze onderwerpen.


    Maak melding

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

LAATSTE BERICHTEN:
TOP SITES