Na tien jaar afwezigheid verbleef Anil Ramdas weer één jaar in Suriname. Hierover schrijft hij prikkelend en uitdagend, ontroerend en cynisch in zijn nieuwste boek ‘Paramaribo, de vrolijkste stad in de jungle‘. Zijn niet aflatende nieuwsgierigheid maakt het verhaal compleet.
Op zondag 22 februari 2009 vindt de boekpresentatie plaats bij de Vereniging Ons Suriname in Amsterdam. Ramdas zal worden geïnterviewd door Rudy Lion Sjin Tjoe. Hierna volgt een paneldiscussie met: Carolien Gehrels (wethouder Cultuur Amsterdam), Antoine de Kom (dichter), Patty Gomes (historica), Roy Khemradj (hoofd Caribische afdeling Wereldomroep) en Theo Para (publicist).
Ook is het boek op die dag te koop en zal Anil Ramdas signeren.
Zondag 22 februari 2009 / aanvang 15:00 uur – inloop vanaf 14:00 uur
Vereniging Ons Suriname
Hugo Olijfveldhuis, Zeeburgerdijk 19-21, 1093 SK Amsterdam
Paramaribo, de vrolijkste stad in de jungle.
Dit is werkelijk wat niet spoort.
Proberen wij anno 2009 nog op die manier aanzien te oogsten in het hoge noorden?
“onze wijn is mogelijk zuur, maar het is ONZE wijn!”
Maak melding
Ik zou zeggen, probeer een boek met een dergelijke aanhef maar eens te presenten aan het Surinaamse staatshoofd.
Maak melding
ontroerend en cynisch.
niet iedereen weet wat deze woorden inhoud.22-2-09 is het boek tekoop, ik zou bijna anders denken .
Maak melding
Anil Ramdas vind ik een aanstellerige “masala koelie” die net zoals veel Hindostanen uit Nickerie aan een “identiteitscrisis” lijden. Deze jongens uit de polders van Nickerie willen graag bij de Creolen horen maar kiezen toch liever voor de autochtone Nederlanders. Wat heeft hij in Suriname en India geleerd. Bescheiden en eenvoudig is hij niet. Ook geen intelectueel maar meer iemand die constant aandacht vraagt. Zijn boeken zijn slecht en hoogdravend geschreven. Door de ingetogenheid van andere Hindostanen kreeg deze man veel kansen bij de krant en de televisie. Ik heb hem nooit gemogen. Geef mij maar die brutale en normale Prem.
Robby
Maak melding
@4: Maar van Prem wordt toch ook gezegd dat hij een halve-neger is.
Wat praat je toch dubbel, meneer “roeplall?”
Maak melding
robby als Anil een masala koelie wat voor koeli ben jij dan?
Maak melding
Dhr A, mag best commercieel schrijven en denken en spreken, maar a.u.b.zeker niet ten koste van ons mooi ( altijd heerlijk buiten ,etc etc) Suriname.
Hij de zoveelste in de Rij die ons weer naar beneden haalt,jammer landgenoot!
Streef naar Vreugde, Vrede en Geluk, die is bedoeld voor iedereen.
Maak melding
Jammer dat sranang mans elkaar zo afvallen.
Waarom zo negatief over Anil Ramdas en zijn nieuwe boek.Iedereen ervaart zijn bezoek aan Suriname op zijn/haar manier.Ik ben sinds mijn vertrek uit Suriname 4 keer terug geweest.Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik in 1994 na 17 jaar terug ging en dat was een shock voor mij en mijn moeder die toen 76 jaar oud was.Suriname en de Surinamers waren veranderd door wat zich (we weten allemaal waar ik het over heb)in de loop der jaren na de coup heeft afgespeeld in Suriname.In 2006 ging ik voor de derde keer terug en ondanks het feit dat Suriname veranderd is(je gaat terug met een soort jeugd sentiment en een ideaal beeld van Suriname toen,ik denk dan aan je jaren 70)vind ik dat Suriname veel vrolijker gestemd is.De mensen zijn meer relaxed en ja ik voelde me dit keer voor het eerst weer thuis.Want hoe het ook is Suriname is mijn THUIS.Daar ben ik geboren,liggen mijn roots.
Het gaat me wel aan het hart als ik zie dat de regering toestaat dat men in vreemde valuta mag afrekenen in de winkels.Dat doet de Surinaamse bevolking die daar woont geen goed.Maar de economie is door de militairen verknald.We kunnen niet van de vrij verkozen regering verwachten dat zij in 10 – 20 jaar weer kunnen opbouwen wat de militairen hebben verknald.Geef de mensen een kans en aan Drs Robby Roeplall:Stop hating.Laat een ieder Suriname op zijn/haar manier beleven.
Het is uiteindelijk ons vaderland,waar we ons ook op deze aardbol mogen bevinden.
Maak melding
Waarom zijn Surinamers altijd zo negatief over hun eigen mensen? Met Anil heb je eindelijk iemand met intelligentie, gevoel en pit, en dan is het weer niet goed. Ik denk dat hij groot gelijk heeft, ook in zijn kritiek op Nederland. Surinamers moeten meer dynamiek tonen, meer ambitie.
‘Ons mooie Suriname’ is zoiets als ‘onze mooie Jordaan’. Alles wel bekeken is en was het maar een armzalig zooitje. Als zoveel Surinamers intussen in Nederland wonen is er toch iets mis met Suriname. Het vlagvertoon stelt zoals gewoonlijk niets voor.
Kom op, Surinamers, niet zeuren, gedraag je niet als slaven, maar bouw zelf wat op. Alleen je eigen onwil en gemakzucht houdt je tegen.
Maak melding
Sommige mensen zwammen en snappen de toedracht niet van een niet intelligente opschepper. Niemand wordt een Neger genoemd in Suriname. We spreken van Creolen. Dit doen wij meestal uit respect voor elkaar al menen velen het niet. Anders zouden al die raciale politieke partijen in Suriname niet bestaan. En je mag je als Hindostaan ook best aangetrokken voelen tot Creolen en “Blanken”. Daar is niks mis mee. Dat moet jezelf weten. Overigens vind ik het niet erg om mij ook een “masala koelie” te noemen. Ik vind het heerlijk om af en toe met mijn handen te eten en blijf tot met dood een “echte” Hindoestaan. Alleen hoop ik dat ik niet aan een “identiteitscrisis” lijd. Ik heb geleerd om onder alle omstandigheden mijzelf te blijven. Degenen die mij van dichtbij kennen weten dit. Prem vind ik een “eenvoudige” jongen. Ondanks zijn hoge intelligentie is hij meestal voor iedereen toegankelijk. Niet slechts voor elitaire groepen. “Eenvoud siert de mens” en wij mogen als Sranangmangs ook open en eerlijk zijn tegen elkaar. Dat heeft niets met afkraken en “hating” te maken. Toch? En precies dat bedoelde ik.
Robby
Maak melding