PARAMARIBO, 6 mrt – De archieven van de Evangelische Broedergemeente Suriname, EBGS, komen weer thuis. Dit zegt professor Humphrey Lamur, die zich in Nederland heeft beijverd voor de teruggave. Ruim vijfhonderd meter aan archiefmateriaal van zo’n tweehonderd en vijftig jaar geleden maakt hoogstwaarschijnlijk voor de laatste maal de grote oversteek.
Makkelijk is het niet geweest. Het materiaal is ongeveer vijfendertig jaar geleden verplaatst naar Nederland, officieel vanwege bescherming tegen klimatologische omstandigheden. De tropen waren alles behalve vriendelijk voor het broze papier, waarop familie- en andere data staan. “Ik laat in het midden of dat waar is”, zegt Lamur. Hij heeft het Rijksarchief in Amsterdam geweigerd om kopieën te maken.
Het archief wilde dat nog even voor het materiaal af te staan. Een deel was wel al gekopieerd. “Het Rijksarchief had niet het recht kopieën te maken en dat is nu wel gebeurd”, aldus Lamur. De inhoud is goed te gebruiken in Suriname, omdat het goed kan aansluiten op data van het bevolkingsregister. De archieven zijn opgesteld door Duitse zendelingen.
overEBG archieven:
Een waardevolle aanwinst;Hoera!Maar kunnen wij het bewaren en laten wij zo snel mogelijk beginnen met digitaliseren van data. Dus niemand moet deze bronnen qua bewerking monopoliseren. Schakel vrijwilligers in bv. via Stichting Sur. Gaeneologie om de bevolkingsgegevens te digitaliseren en stel zo dit nationale erfgoed veilig of desnoods toch via de Hollanders die kopieen willen maken.Who cares; als de gegevens maar worden beveiligd. Ik ben benieuwd of wij er in slage,wie dan ook, om dit succes in blijvende winst om te zetten voor Suriname en niet in een volgend drama en vermogen van onkunde laten ontaarden.
Willem Iema
Maak melding
Over enkele decennia is dit materiaal verteerd in Suriname, en dan krijgen jullie spijt dat jullie de bakra’s wantrouwden.
Maak melding
Prof heeft weer eens bewezen een waardige lid van de Surinaamse samenleving te zijn. proficiat
Maak melding
We mogen aannemen dat dhr. Lamur alles op microfilm heeft laten zetten.
Mijn ervaring is dat deze waardevolle zaken een lage prioriteit in Suriname hebben. Dit is geen negatieve kritiek maar de leerles van onze geschiedenis. Dus ik zou maar kopieen in Nederland laten. ook de surinamers in Ned hebben ergens recht op als ze niet naar Suriname kunnen om de archieven in te duiken.
Maak melding
Hopelijk heeft professor Lamur minimaal ook gezorgd voor:
– degelijke, genormeerde archiefbewaarplaats
– optimale klimatalogische omstandigheden, t.a.v. vocht, lucht, droogte, schimmel enz.
– verpakking van de kostbare materialen in duurzame, zuurvrije dozen e.a. opbergmateriaal
– zorg voor goede ontsluitng en toegankelijkheid van de documenten
– budget voor digitalisering: een miljoen euro lijkt mij het absolute minimum
– goed opgeleide archivarissen
– een communicatieplan
– regels voor wetgeving t.a.v. duurzame bewaring enz.
Ik vind het niet sterk om het Rijksarchief te weigeren kopieen te maken. Alles draait om samenwerking. De know-how, know-why, know-what van het Rijksarchief is TOP. Waarom niet profiteren van deze kennis en samenwerkingsverbanden aangaan? Dat komt Surinamers over de hele wereld ten goede: hier, daar, overal.
Maak melding
Waarom zou Nederland geen kopieen mogen maken, gelukkig zijn ze door hun bewaard geworden, het is nog maar de vraag of ze nu nog bruikbaar zouden zijn in als ze er waren gebleven. Kijk maar wat er over is van ons parlementair archief “Nada”. Een extra kopietjes op een veilige plaats elders kan nooit slecht zijn. We hebben of we het willen of niet een gezamelijke historie. Wel een domme zet van een “professor”!!, komt me heel bekend voor deze houding, erg misplaatst.Tje potie
Maak melding